پایگاه خبری فوتبالی - نگاهی به تعداد و عملکرد وینگرهای منچستر یونایتد در این فصل نشان می‌دهد که چند تن از آنها می‌توانند به کسب نتایج مناسب در این تیم در آینده کمک کنند.
به گزارش فوتبالی، در فصلی که شاهد عملکردی ضعیف از جانب اکثر بازیکنان و تصمیم‌گیران باشگاه منچستر یونایتد بودیم، بد نیست نگاهی به شرایط وینگرهای این تیم داشته باشیم؛ وینگرهایی که انتظارات از آنها بسیار بیشتر بود و در واقع یکی از نقاط قوت شیاطین سرخ محسوب می‌شدند.
وینگرهای منچستریونایتد در چه وضعیتی هستند؟
مشخصا وضعیت مارکوس رشفورد که غم‌انگیز است. بازیکنی که از نوجوانی به تیم اصلی راه یافت و از او به عنوان یکی از آینده‌دارترین بازیکنان دنیا یاد می‌شد. اشتباه رشفورد پس از پایان فصل گذشته رخ داد؛ جایی که او به جای عمل جراحی شانه خود، راهی مسابقات یورو شد. در این تورنمنت هم به ندرت به کار گرفته شد و در نهایت با از دست دادن یک پنالتی، قربانی توهین‌های نژادپرستانه هم شد. عمل جراحی شانه او پس از تورنمنت یورو انجام شد و حدودا دو ماه دیرتر به جمع منچستری‌ها اضافه شد. در فصلی که آمادگی بدنی اکثر بازیکنان پایین‌تر از حد استاندارد بود، رشفورد هم از این قاعده مستثنی نبود. ضمنا او تمرکز کافی را در زمین فوتبال نداشت. بازی کردن او در پست وینگر راست نیز احتمالا در این مسأله موثر بوده است.
تصویر ۱: عملکرد مارکوس رشفورد در شش بازی به عنوان وینگر راست
احتمالا یادتان هست که خرید جیدون سانچو چه شوق و ذوقی بین هواداران ایجاد کرده بود. وینگر مستعدی که یونایتد یک سال و نیم برای او صبر کرد و هزینه‌ای ۷۳ میلیون پوندی را متحمل شد. با این حال، سانچو دیر در تیم جا افتاد و در اواخر فصل هم عملکردی نوسانی دارد. منچستر یونایتد در قبال خرید سانچو دو اشتباه انجام داد. اولی در مورد حقوق ۳۵۰ هزار پوندی او بود (۳۵۰ هزار با احتساب پاداش است). سانچو تنها ۲۱ سال سن داشت و خود تمایل به حضور در ترکیب یونایتد داشت و پرداخت چنین مبلغی با عقل جور درنمی‌آید. مسئله دوم این است که قرار بود این بازیکن به نیاز هفت ساله یونایتد به وینگر راست پایان دهد اما او بیشتر از سمت راست، در پست وینگر چپ به کار گرفته شده است.
آنتونی الانگا یکی از معدود نکات مثبت منچستر یونایتد در این فصل بوده است. بازیکنان با استعداد زیادی فرصت حضور در ترکیب اصلی تیم را داشته‌اند اما تقریبا همه آن‌هایی که از فیزیک بدنی پایینی برخوردار بوده‌اند، نتوانستند جایگاه خود را مستحکم کنند. الانگا از این نظر در وضعیت خوبی قرار دارد و قدرت بدنی، استقامت و دوندگی او در زمین فوتبال این مسأله را به خوبی نشان می‌دهد.
تصویر ۲: مقایسه عملکرد آنتونی الانگا و مارکوس رشفورد از پانزدهم ژانویه
اوله گونر سولشر مقصر اصلی انتقال رایگان جسی لینگارد است. او نه اجازه جدایی لینگارد را داد و نه از او استفاده‌ای کرد. حتی زمانی که لینگارد به عنوان بازیکن تعویضی دو گل به ثمر رساند باز هم نیمکت‌نشین محض بود. مشخصا لینگارد نیمکت‌نشینی را دوست ندارد و به احتمال فراوان از تیم جدا خواهد شد. فراموش نکنید که این بازیکن یکی از بهترین بازیکنان لیگ برتر انگلیس در نیم فصل دوم ۲۰۲۰/٢٠٢١ در تیم وستهم بود. یونایتد می‌توانست از فروش این بازیکن حدود ۲۰ میلیون پوند درآمد کسب کند اما باشگاه او را نگه داشت و حدود ۱۰ میلیون پوند هم برای حقوق و مالیات او هزینه کرد.
میسون گرینوود اگر چه یک مهاجم است اما با وجود سه مهاجم هدف مجبور شد در پست وینگر راست به کار گرفته شود. گرینوود تنها بازیکن چپ‌پا در بین وینگرها بود. با توجه به حاشیه‌ای که او در زندگی خود به وجود آورد، تقریبا از نیم‌فصل دوم دیگر در دسترس نبوده و آینده او هم نامعلوم است. اقدام زننده گرینوود در قبال نامزدش، واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت و نام او فعلا از فوتبال حذف شده است.
در روزهای پایانی تابستان ۲۰۲۰ یونایتد دو وینگر راست خرید؛ آماد دیالو ترائوره و فاکوندو پلیستری. پلیستری هزینه کمتری داشت و از اول هم قرض داده شد تا با مبلغ بهتری فروخته شود یا به تیم اصلی فراخوانده شود اما بعید به نظر می‌رسد که در فصل آتی هم چنین اتفاقی صورت پذیرد. پلیستری در این فصل تنها ۷۵۰ دقیقه برای آلاوز به میدان رفته و از فصل گذشته که ۱۱۸۲ دقیقه بود هم کمتر است. شرایط اماد دیالو بدتر است. مبلغ اولیه‌ای که برای او پرداخت شد ۲۱ میلیون یورو بود. او در نیم‌فصل دوم به ترکیب اضافه شد و جز چند بازی نیمکت‌نشین بود. در ابتدای فصل جاری قرار بود به فاینورد قرض داده شود که مصدوم شد و فاینورد کنار کشید. در نیم فصل دوم هم به رنجرز اسکاتلند پیوست که در آن‌جا هم به کار گرفته نمی‌شود.
تصویر ۳: نیمکت‌نشینی اماد دیالو در رنجرز. تنها ۱۶۱ دقیقه بازی در لیگ
وینگرهای دیگر تیم را هم نباید فراموش کنیم. تاهیت چونگ پس از تمدید قرارداد به وردربرمن، کلوب بروژ و بیرمنگام قرض داده شد و عملکرد چشمگیری نداشته است. شورلا شوره‌تیره در چند بازی توسط اوله به کار گرفته شد اما به تیم رزور برگشت و تنها گاهی به تیم اصلی به تمرین می‌پردازد. آلخاندرو گارناچوی آرژانتینی نیز اگر چه بازیکن با استعدادی است اما هنوز آمادگی پذیرش بار مسئولیت را ندارد و باید آرام آرام به ترکیب وارد شود. آنتونی مارسیال را هم می‌توان به لیست وینگرها اضافه کرد که اوضاع خوبی در سویا ندارد. با این حال، او در سال‌های اخیر در نقش مهاجم هدف به کار گرفته شده است.
تصویر ۴: سردرگمی در انتخاب پست تاهیت چونگ در بیرمنگهام‌سیتی
آینده وینگرها چگونه رقم خواهد خورد؟
برای رسیدن به این نتیجه که رشفورد دیگر کمکی به تیم نخواهد کرد، هنوز زود است. او در گذشته بار مسئولیت سنگینی را به دوش کشیده و بازیکنی با شخصیت قوی محسوب می‌شود. با یک فصل ضعیف، آن هم در شرایطی که فصل را با یک جراحی شروع کرده است، نباید از این بازیکن قطع امید کرد. ضمن این که رشفورد توسط رانگنیک بیشتر به عنوان وینگر راست به کار گرفته می‌شد که پست اصلی این بازیکن نیست. در مورد رشفورد این امیدواری وجود دارد که به روزهای خوبش برگردد و سمت چپ تیم را از خرید یک بازیکن بی‌نیاز کند. آنتونی الانگا نیز می‌تواند در پست وینگر چپ کمک حال باشد اما نباید انتظارات را از او بالا برد وگرنه سرنوشت او نیز مانند رشفورد خواهد شد و در سن کم باید فشارهای زیادی را تحمل کند.
حقیقت این است که وضعیت گرینوود برای باشگاه هم نامعلوم است و نمی‌توان به طور قطع گفت که او در فصل آتی به تیم بازخواهد گشت یا خیر. باشگاه در ابتدا تند رفت و برای اینکه انتقادها روانه باشگاه نشود شروع به انتشار بیانیه‌های متعدد و کنار گذاشتن نام او از ترکیب کرد. اما نباید فراموش کرد که گرینوود بزرگترین استعداد آکادمی یونایتد در سال‌های اخیر بوده است. او قطعا باید برابر قانون و بر حسب عدالت مجازات شود اما حساسیت دنیای امروز بر روی چنین مسائلی، نباید به ضرر تیم یونایتد و هواداران آنها خواهد بود. در صورت عدم بازگشت گرینوود تا ماه آگوست یونایتد احتمالا مجبور خواهد شد بخشی از بودجه خود را برای خرید یک وینگر راست جدید خرج کند و تقویت یک پست دیگر به تعویق می‌افتد.
تصویر ۵: جیدون سانچو و پیراهن شماره هفتی که بر تن نکرد
جیدون سانچو خوش‌شانس بود که کریستیانو به تیم برگشت تا پیراهن شماره ۷ را بپوشد. در غیر این صورت فشار روانی اوضاع را برایش سخت‌تر می‌کرد. سانچو در فصل آینده بهانه‌ای همانند این فصل نخواهد داشت و باید از همان ابتدای فصل بدرخشد. وینگرهای چپ زیادی در دنیا وجود دارند که با رقمی کمتر از ۷۳ میلیون پوند قابل خرید هستند و یونایتد اگر قصد جذب وینگر چپ داشت نباید به سراغ سانچو می‌رفت. ضمن اینکه با حضور رشفورد و الانگا و احتمال حضور گارناچو و شوره‌تیره بهتر است که سانچو در سمت راست به کار گرفته شود. جایی که از همان ابتدا قرار بود ایفای نقش کند.
تاهیت چونگ، اماد و پلیستری هنوز آماده حضور در ترکیب یونایتد نیستند و حداقل وظیفه‌ای که باشگاه در قبال این بازیکنان دارد این است که آنها را به تیم مناسبی قرض دهد. همچنین همانطور که گفته شد یکی از ارکان موفقیت بازیکنان جوان در تیم اصلی یونایتد این است که بازیکنان شرایط بدنی قابل قبولی داشته باشند؛ چیزی که اماد دیالو ندارد و دو بازیکن دیگر نیز باید در آن پیشرفت کنند. در نهایت در مورد جسی لینگارد هم باید گفت که شانس اندکی برای این بازیکن آکادمی وجود دارد که فوتبالش را در یونایتد سپری کند و با احتمال فراوان با اتمام قرارداد باشگاه را ترک خواهد کرد.
منچستر یونایتد در فصل ۲۰۲۱/٢٠٢٢ بسیار دور از حد انتظار ظاهر شد و کار به اخراج سرمربی کشیده شد. اکثر بازیکنان تیم از جمله وینگرها همانند ستاره‌هایی خاموش بودند. در این بین، تنها آنتونی الانگا بود که با کمک رالف رانگنیک به تیم اصلی راه یافت و توانست جایگاهی برای خود دست و پا کند. امیدواری‌هایی برای بازگشت به اوج وینگرهای تیم وجود دارد. سخت است که تصور کنیم در فصل آتی نیز این بازیکنان عملکردی این چنینی داشته باشند. همچنین اریک تن‌هاگ احتمالا فرصت مناسبی به جوانان آکادمی دهد تا عرض اندام کنند. به علاوه خرید یک وینگر جدید بسته به وضعیت میسون گرینوود دارد و در صورت بازگشت او، اولویت تقویت سایر پست‌ها خواهد بود.
9404
منچستریونایتد 
