پایگاه خبری فوتبالی- یک: استقلال در روزی که مستحق شکست بود با خوش شانسی محض و البته درخشش حسینی از باخت فرار کرد تا کماکان خط تیره جدول پابرجا بماند.
دو: ایده ها و تاکتیکها قرار نیست همیشه جواب بدهند، استقلالی که بهترین بازیهایش در این فصل را با سیستم ۴-۳-۳ انجام داده بود این بار در اجرای این سیستم ناموفق بود. زوج غلامی - سیلوا در همان نیمه اول دو سه بار جا ماند و خط هافبک سه نفره استقلال به همراه وینگرها در خلق موقعیت ناتوان نشان دادند.
سه: پیکان در جام حذفی هم مقابل استقلال تیم شایستهای نشان داد و ثابت کرد تیم بابرنامهای است. مجتبی حسینی با قرار دادن دو فوروارد با دوندگی و پرسینگ بالا روی پای دو مدافع مرکزی استقلال اجازه بازیسازی از عقب زمین را به آبیها نمیداد. استفاده از فضای بین مدافعان میانی و دفاع کناریهای استقلال هم حربه دیگری بود که شاگردان حسینی در اجرای آن عالی عمل کردند اما هر بار با سد بزرگی مثل حسینی روبرو میشدند.
چهار: وقتی شما در دقیقه ۴۰ ده نفره میشوید و احتیاج به برد دارید و مجبور میشوید مهاجم نوک خود را بیرون بکشید، خود به خود در هجوم، کمتعداد و کمزهر میشوید. استقلال عملا در نیمه دوم بدون مهاجم نوک بازی کرد که البته منطقی هم همین بود. با توجه به تساوی روز قبل پرسپولیس ، استقلال اگر با ریسک بالا بازی میکرد ممکن بود همین یک امتیاز را هم از دست بدهد.
پنج: بازی کردن در ماههای فروردین و اردیبهشت برای تیمهایی که در کورس قهرمانی هستند توان روحی بالا میطلبد که بتوانند این استرس و فشار روانی را کنترل کنند. استقلال و پرسپولیس به شدت تحت تأثیر هم هستند . این فشار در شش هفته پایانی بیشتر هم میشود و شاید درصد ریسک مربیان را هم پایین بیاورد. البته با برنامه ریزی عجیب و مشعشع جام حذفی هیجان بازیها به خرداد رفته است.
شش: تنها اتفاق مثبت برای استقلال در روز بازی با پیکان این بود که در روز بدش هم نباخت و با توجه به تساوی پرسپولیس انگار هیچ اتفاقی در جدول صورت نگرفت فقط یک هفته پیش رفتیم. استقلال در شش هفته پایانی ۱۲ امتیاز بگیرد قهرمان است البته به شرطی که پرسپولیس همه بازیهایش را ببرد.
هفت: کنفرانس خبری فرهاد مجیدی یکی از بدترین کنفرانسهای او در این فصل بود که مدام درگیر دستهای پشت پرده، اینکه نمی خواهند ما قهرمان شویم ، گیر دادن به داور ( اکثر کارشناسان اخراج را تأیید کردند) و سرشار از انرژی منفی بود. خب این خیلی طبیعی است که پرسپولیسیها نمیخواهند استقلال قهرمان شود و برعکس استقلالیها هم دوست ندارند پرسپولیس قهرمان شود. از این بدیهیتر مگر داریم؟
هشت: انفعال و ضعف کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال باعث به وجود آمدن جو اینچنینی در فوتبال ایران است که از مدیر و سرپرست و سرمربی و بازیکن مدام در حال اتهام زدن به یکدیگر هستند. مجیدی به وسط زمین میدود و برای تیمش با جنجال میخواهد پنالتی بگیرد و گلمحمدی به تخت سینه داور میکوبد و الفاظ عجیبی که از تلویزیون به راحتی لبخوانی می شود را خطاب به داور بیان میکند اما در نهایت آب از آب تکان نمیخورد.
نه: دو قانون نانوشته در استقلال از بین نمیرود. اول: جایی که باید ببرد و فرار کند، نمیبرد. انگار بودن زیر فشار را دوست دارد. دوم: در حضور تماشاگرانش ببر نیست. ( البته این دومی مثال نقض زیاد دارد ولی در مورد اول مثال نقضی نداریم)
ده: لیگ فعلا تعطیل شد و رفت تا آخر ماه رمضان . در این ۲۵ روز جام حذفی داریم و لیگ قهرمانان آسیا. تیم مجیدی با بردن نساجی و برنده مس کرمان و خیبر میتواند برای سومین سال پیاپی به فینال برسد. اتفاقی که خیلی دور از دسترس نیست به شرطی که استقلال تمرکزش را ببرد به یک فضای مثبت.
پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی