پایگاه خبری فوتبالی- در فاصله کمتر از 10 روز تا شروع لیگ برتر در دوره بیست‌ویکم، استقلال همچنان فاقد المان‌های لازم (و نه کافی) برای موفقیت و حتی قهرمان شدن است.
به گزارش فوتبالی، هر چند تیمی که فرهاد مجیدی آماده لیگ کرده، تیم خوبی است ولی این «خوب» بودن یعنی رتبه‌ای به مانند همه رتبه‌های فصول اخیر و قرار گرفتن در هر جایی جز صدر است.
* بازی‌های تدارکاتی کم
استقلال با تنها 3 بازی تدارکاتی وارد لیگ جدید می‌شود: خیبر خرم‌آباد، پیکان و تیم ملی دانشجویان. اگر رویارویی با الهلال را هم حساب کنیم، این تعداد به 4 می‌رسد که در مقایسه با 8 تا 10 بازی تدارکاتی تیم‌های دیگر نظیر ذوب‌آهن، کمیت بسیار پایینی است بخصوص که طبق معمول، استقلال تغییرات زیادی نسبت به فصل قبل داشته است و در هیچکدام از این بازیها، همه بازیکنانش حاضر نبوده‌اند. اصلا کاری به این نداریم که این تیم مقابل تیم ملی دانشجویان چه نتیجه ای گرفت و حتما هم می دانید که یک بر صفر شکست خورده است.
* بدون ستاره‌ها
در تفکیک بازی به دفاع و حمله، استقلال در هر دو فاز مهمترین ستاره‌اش را از دست داده است. در فاز دفاعی، مسعود ریگی دیگر پیراهن آبی به تن ندارد و نبودن او، یعنی تیم مجیدی متبحرترین عنصر بازی‌اش برای مقابله با حملات رقبا را در ترکیبش نمی‌بیند. ریگی در استقلال فصل قبل، رکورددار گرفتن توپ و زدن تکل بود. در فاز هجومی هم اثری از مهدی قایدی نیست؛ بازیکنی که در دوران استراماچونی و پس از او، تبدیل به مقصد اصلی پاس‌های استقلال در دو چهارم میانی بود تا با نبوغش گلیم تیم را از آب بیرون بکشد. قایدی در استقلال فصل قبل هم خوب گل زد، هم خوب پاس گل داد و پنالتی گرفت و هم رکورددار ارسال پاس‌های کلیدی بود.
* بدون خلاقیت
استقلال فعلی تیم بدون خلاقیتی است؛ خلاقیت یعنی دریبل زدن، یعنی دادن پاس‌های نهایی درست و حسابی، یعنی بازیکنی که یک تنه، کار را برای تیم مجیدی دربیاورد. این فقدان خلاقیت بخصوص در خط حمله دیده می‌شود. بدون زوج دوست‌داشتنی و توانمند دیاباته قایدی، استقلال باید خط حمله‌اش را بکوبد و از نو بسازد آنهم با مصالحی که به مرغوبیت آن دو نفر نیستند. هیچکدام از بازیکنان فعلی استقلال در خط حمله، شباهتی به دیاباته و قایدی ندارند؛ کدام‌شان مانند قایدی دریبل می‌زنند؟ کدام‌شان مانند دیاباته اصول بازی پشت به دروازه را بلد هستند؟ کدام‌شان مانند قایدی قادرند با حرکات مورب و در عرض، خط دفاع رقیب را بشکنند؟ کدام‌شان مانند دیاباته، قدرت حفظ توپ دارند؟ استقلال درحالی وارد لیگ می شود که به جای زوج قایدی دیاباته باید از امثال آزادی، رمضانی و مطهری استفاده کند.
* چه کسی پاس می‌دهد؟
استقلال با هر سیستمی که بازی کند، نیاز به بازیکنی دارد که پاس نهایی را بدهد یعنی پاسی که ضربه بعدی‌اش، تور دروازه رقبا را بلرزاند. امیرحسین حسین‌زاده چنین بازیکنی است ولی آیا یک جوان 20 ساله، توان انجام چنین کاری را در تمام طول فصل دارد؟ پاسخ قطعا منفی است. اردوهای تیم امید در روزهایی برگزار می‌شود که لیگ تعطیل نیست و استقلال باید این بازیکن را به اردو بفرستد به علاوه اینکه حسین‌زاده یک مصدومیت خیلی جدی (پارگی رباط صلیبی) را پشت سر گذاشته است. در غیاب او، چه کسی این وظیفه را برعهده دارد؟ آرش رضاوند که در تمام طول فصل قبل تنها یک پاس گل داد؟
* زمان از دست رفته
استقلال زمان مفید را برای ترمیم تیمش از دست داد. الان و در فاصله 5 روز تا شروع لیگ، تیم مجیدی باید تمرین‌های نهایی‌اش را برگزار می‌کرد نه اینکه به دنبال خرید بازیکن خارجی و غربال کردن لیست بازیکنانش می‌بود. یک ماه قبل باید مدافع راست خریداری می‌شد و احمد موسوی در فهرست مازاد قرار می‌گرفت. یک ماه قبل باید روی نام سعید مهری و حتی بابک مرادی خط قرمز کشیده می‌شد. حالا وقت «چفت» شدن نهایی و شناخت ترکیب اصلی است نه تست پزشکی بازیکن. خارجی‌های مدنظر استقلال به زمان برای هماهنگ شدن نیاز دارند و این یعنی آنها در هفته‌های ابتدایی یا نیستند یا اگر باشند، انتظار خاصی نباید ازشان داشت؛ این سناریو آشنا نیست؟ استقلال و از دست دادن هفته‌های ابتدایی و نیم فصل اول.
* خارجی‌ها
نیکلای بودوروف با یک رزومه درخشان راهی استقلال شد و یک بازیکن بی کیفیت محض بود. آیاندا پاتوسی بازیکنی بود که رزومه متوسطی داشت ولی در ترکیب استقلال، به کار آمد و درخشید و جواب داد. هروویه میلیچ با سابقه بازی در فیورنتینا، استقلالی شد اما به قدری بازی‌اش، بالا و پایین داشت که هرگز نمی‌شد به او یک اطمینان کامل کرد. خارجی خریدن در استقلال کمتر به ستاره هایی نظیر تیام و جان واریو و پاتوسی و دیاباته ختم شده و بیشتر منجر به داشتن فابریتسیو، گومز، گرو، نویمایر، شیحی، آندره لوییز، پرو پییچ و بودوروف بوده است.
* تاکتیک، ارسال است؟
با بودن مطهری، آزادی و رمضانی، اینطور شنیده می‌شود که فرهاد مجیدی همچنان به دنبال یک مهاجم بلندقد است. مهاجمی که شباهتش به دیاباته زیاد نخواهد بود و این یعنی توانایی بازی روی زمین خاصی ندارد. با حضور او، خط حمله استقلال پر می‌شود از بازیکنانی که کپی برابر اصلی دیگری هستند. وقتی هافبک بازیساز درجه یکی هم نیست، می‌توان اینطور نتیجه گرفت که تاکتیک تیم مجیدی، ارسال از جناحین است؟
* یادمان باشد
نیک‌نفس هرچقدر بازیکن خوبی باشد، هیچ شباهتی به ریگی ندارد و در بهترین حالت، شاید مهدی‌پور یا رضاوند باشد با کمی کیفیت بالاتر و بهتر. جعفر سلمانی با تکرار بازی برابر الهلال و ادامه همان روند، خریدی است مانند بابک مرادی و متین کریم‌زاده و شاید حتی بی‌کیفیت‌تر. و یادمان باشد که این مهره‌ها را فرهاد مجیدی خواسته و خودش باید جوابگوی کم و کاستی‌های‌شان باشد.
شاید اگر نخواهیم درباره استقلال فصل پیش رو از واژه بی خلاقیت استفاده کنیم، می توانیم بگوییم استقلال فصل پیش رو غیرقابل پیش بینی است. می تواند خوب باشد و می تواند خوب نباشد!
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
