پایگاه خبری فوتبالی- یک: ثبات سیستم و ترکیب استقلال از هفته سوم شروع شد و تا پایان نیم فصل ادامه پیدا کرد، نکونام که در دو هفته اول با چهار دفاع بازی میکرد در سیزده بازی بعدی تصمیم گرفت با سیستم ۳-۵-۲ بازی کند. سیدحسین، روزبه، جلالی، یامگا، مهدیپور ، رضاوند و مهرداد محمدی ۷ بازیکنی بودند که در اکثر بازیها فیکس بازی میکردند ، بقیه نفرات بسته به آمادگی و شرایط تاکتیکی.
دو: درغیاب جلالی محروم، این بار نوبت به سلمانی رسید که فیکس بازی کند و به جای حامدیفر ، زبیر بازی کرد که تکل بیمحابایش میرفت تا استقلال را ده نفره کند که با اشتباه داور همراه شد، زبیر کلا از فصلی که استقلال با مجیدی قهرمان شد دیگر آن زبیر همیشگی نشد. البته او مصدوم بود و شرایط نرمالی نداشت اما در کل انتظارها از نیک نفس بالاتر است.
سه: ذات تیمهایی مثل پیکان این گونه است که معمولا برای نباختن به میدان میآیند و سعی میکنند فضا را از تیمهای بزرگ بگیرند، ولی رضا عنایتی در نیمه اول شیوه متفاوتی را برگزید، تاکتیکی که هفته پیش هم گلگهر اتخاذ کرده بود و پرس از بالا را با ریسک فراوان انتخاب کرد. این شیوه قدرت بدنی زیادی میطلبد که پیکان یک نیمه در اجرای آن متفاوت بود.
چهار: استقلال این فصل بیرحمترین تیم لیگ در ضربات ایستگاهی است، ارسالهای بینقص مهدیمهدیپور که هر چقدر در بازیسازی متوسط است در ارسالها عالی عمل میکند باعث شد تا قفل بازی توسط بهترین استقلالی این هفتهها( آرمین سهرابیان) بشکند.
پنج: مدافع چپ پراشتباه سالهای قبل استقلال به یک شوک تغییر باشگاه نیاز داشت تا احیا شود. آرمین در گل گهر دیگر در دفاع کناری بازی نکرد و به عنوان یکی از دو مدافع مرکزی تیم قلعهنویی انقدر خوب کار کرد تا دوباره استقلال او را بخواهد. تولد دوباره سهرابیان در کنار پابهتوپ بودنش و توانایی اش در گلزنی او را به ستاره استقلال تبدیل کرده است. جای او در لیست تیم ملی، خالی به نظر می رسد و البته خیلی ها از عدم دعوت او تعجب کردند اما از بخت سهرابیان، پست مدافع وسط در تیم ملی با ترافیک روبرو شده است.
شش: چند هفته پیش زمانی که پیمان بابایی مصدوم بود از او پرسیدیم چرا درخششی که در ماشین سازی و تراکتور داشت را در استقلال ندارد. پاسخش این بود که نیاز به چند هفته فیکس بازی کردن و اعتماد کادر فنی دارد. پیمان در استارتهای انفجاری و پرس قدرت بالایی دارد اما انگار همیشه با استرس بازی میکند . با توپ دوست باش پیمان!
هفت: سیدحسین حسینی، در بهترین ورژن خودش در این فصل قرار دارد. در فصلی که استقلال با مجیدی قهرمان شد ساختار دفاعی استقلال جوری بود که موقعیت چندانی به رقبا نمیداد. این فصل استقلال چون با یک هافبک دفاعی بازی میکند طبیعتا موقعیتهای بیشتری به حریفان میرسد، اینجاست که نقش سیدحسین پررنگ میشود.
هشت: جواد نکونام ستاره استقلال کم ستاره در این نیم فصل بود. کسی که بهرهوری از داشتهها را به بهترین شکل ممکن انجام داد. ولی با این بضاعت قطعا کار استقلال در کورس قهرمانی خیلی سخت است اما قرار است تیم در نیم فصل، تقویت شود. در نیم فصل دوم دروازهها کوچکتر و بازیها به مراتب سختتر و حساستر خواهد بود و اینجاست که استقلال نیاز به بازیکن خلاق و بازی دربیار دارد. باید دید تیم مدیریتی باشگاه استقلال، در تعطیلات نیم فصل چه خواهد کرد.
نه: رضاعنایتی اعتقاد دارد استقلال تیم پرستارهای است، اگر استقلال را با پیکان مقایسه کنیم حرف عنایتی درست است ولی در مقایسه با پرسپولیس و سپاهان قطعا استقلال ستاره کمتری دارد. البته ستاره همیشه نمی تواند تعیین کننده باشد اما برای قهرمان شدن و مدعی ماندن، ستاره ها تعیین کننده خواهند بود.
ده: نیم فصل اول با ۹ برد و ۵ تساوی و یک شکست و کسب ۳۲ امتیاز نیم فصل اول را در رتبه اول یا دوم به پایان خواهد رساند. عملکردی خیرهکننده از استقلال جواد نکونام و تیم مدیریتی باشگاه. عملکرد استقلال، باعث رضایت هواداران استقلال و همدلی کمنظیری در مجموعه استقلال شده است. حواس جمع جوادنکونام و بلد بودن حواشی فوتبال ایران مهمترین نکتهای است که اعتماد استقلالیها را به او در پی داشته است.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
2636