پایگاه خبری فوتبالی- فوتبال یک بازی جمعی است و تفاوت‌های زیادی با ورزش‌های انفرادی دارد ولی گاهی اوقات، داشتن تک‌ستاره‌ها، می‌تواند همه چیز را تحت‌الشعاع قرار دهد.
به گزارش فوتبالی، هفته چهارم، دقیقا چنین تعریفی داشت؛ هفته‌ای که تک‌ستاره‌ها، جور بقیه تیم‌شان را کشیدند. استقلال بدون واکنش‌های حسینی، برنده می‌شد؟ اگر پورعلی‌گنجی و گلش و آن خطای زیرکانه‌اش نبودند، پرسپولیس می‌برد؟ اگر نمایش درخشان و بریس لیموچی نبود، آلومینیوم چه می‌کرد؟ اگر عملکرد بی‌نظیر وینگرهای نساجی نبود، آنها صنعت نفت را می‌بردند؟ اگر مهدی‌پور و خطرناکی ارسال‌هایش نباشد، تیم نکونام چطور باید گل بزند و برنده شود؟
استقلال در خانه صاحب هر 3 امتیاز بازی با همنام خوزستانی شد چون حسین حسینی را درون دروازه داشت. دو سوپرواکنش حسینی در دقایق 15 و 58، اجازه باز شدن دروازه آبی‌ها را نداد تا تیم نکونام با برد وارد تعطیلات شود.
ذخیره: نساجی روز راحتی برابر صنعت نفت نداشت ولی با رشید مظاهری، خیال راحتی از دروازه‌اش داشت که در همان نیمه اول، باید2 بار باز می‌شد ولی نشد.
«کلین‌شیت» اصطلاحی بود که داشت رفته رفته از ذهن و تار و پود تراکتور خارج می‌شد ولی بازی با مس، همه چیز را تغییر داد. دیداری که کاپیتان خلیل‌زاده بدون اعتراض، عصبیت و عصبانیت در آن ظاهر شد و پاداشش را گرفت.
ذخیره: مدافعی خوب که البته نباید خیال‌تان کاملا بابتش راحت باشد؛ این بهترین توصیف برای عارف آغاسی است که این هفته نمایش استانداردی داشت.
نقطه عطف رویارویی دلچسب و زیبای ذوب‌آهن و هوادار در دقیقه 57 رقم خورد؛ جاییکه همه بازیکنان هوادار تسلیم شدند و همه چیز آماده باز شدن دروازه حقیقی بود ولی گرامی با یک ضربه سر درخشان، توپ را از روی خط بیرون کشید و تیمش را در بازی نگه داشت.
ذخیره: آرامش‌بخش؛ آرمان اکوان در قلب خط دفاع ملوان چنین بازیکنی است. مدافعی با بیشترین آمار دفاعی مثبت که برای ضربه زدن به انزلی‌چی‌ها باید بازی را به جایی که او نیست، کشاند.
* مرتضی پورعلی‌گنجی
چه مدافعی! شماره 8 بعد از یک هفته پر از خبر، خودی نشان داد. او بود که قفل دروازه میزبان را با یک ضربه سر محکم و در شرایطی سخت باز کرد. پورعلی‌گنجی در امور دفاعی هم خوب بود و خطایش روی علی‌نژاد در یک قدمی محوطه جریمه، هوشمندانه.
ذخیره: نوبرانه آرش قادری در این هفته، ارسال پاس کلیدی از یک‌سوم خودی بود تا ثابت شود او مردی صرفا برای امور دفاعی نیست.
* محمدجواد حسین‌نژاد
بعد از یک بازی معمولی برابر استقلال، حسین‌نژاد برابر پیکان، نمایشی درخشان مانند روز دربی داشت. او بخصوص در نیمه دوم، سد محکمی برابر حملات میزبان بود و کلکسیونی از توپگیری‌ها را به نمایش گذاشت که مالکیت را به سود سپاهان کرد.
ذخیره: ستاره تراکتور برای دشت اولین برد، مهدی حسینی بود که از روی نیمکت بلند شد، به زمین رفت و پاس گل 3 امتیازی تیمش را داد تا ثابت کند باید فیکس باشد.
ادامه روز خوب برابر پرسپولیس با یک نمایش درخشان برابر هوادار. اگر مردان هجومی ذوب‌آهن، قدر پاس‌های طلایی رضایی را بخصوص در دقایق 57 و 69 می‌دانستند، هم او گلساز بود و هم تیم ربیعی با 3 امتیاز زمین را ترک می‌کرد.
ذخیره: در اولین حضور فیکس، مسعود ریگی میخش را محکم کوبید. یک پاس گل، یک شوت فوق‌العاده و نمایش دفاعی همیشگی بدون نمایش اضافی و کاملا در خدمت تیم.
* مهدی مهدی‌پور
در فقدان وینگرها و مهاجمان به درد بخور و نداشتن هافبک بازیساز استاندارد، همه ترفند هجومی استقلال، مهدی مهدی‌پور و ضربات ایستگاهی‌اش است که فعلا جواب داده. سرنخ هر حمله خطرناک استقلال نکونام به شماره 9 می‌رسد که همچنان کند و با تعلل فراوان بازی می‌کند.
ذخیره: چهارمین گل در چهارمین بازی فصل؛ رضا اسدی بازهم قفل را برای سپاهان باز کرد و با ضربه سر دیدنی‌اش، آنها را به بازی برگرداند.
خیره‌کننده تا زمان زدن ضربه نهایی؛ آریاکیا برابر هوادار، هر کاری دلش خواست را با سمت راست مهمان کرد و حتی در دقیقه 5+90 هم آماده و روی فرم بود. او در دو هفته اخیر، نمایشی درخشان در سمت چپ تیم ربیعی داشته است.
ذخیره: فصل را به عنوان هافبک استارت زد ولی حالا شایان مصلح، مدافع چپ ذوب‌آهن شده و نشان داده طراح دور قابلی است. ارسال دقیقه 33 او، بی‌نظیر بود که از دست رفت.
وینگرهای نساجی، روز پرفروغی را برابر صنعت نفت سپری کردند. شماره 10 در این بازی، گل اول را با یک ارسال دقیق در نیمه اول ساخت. زامهران در نیمه دوم هم بعد از یک مانور درست و حسابی، با پاسی عریضی زمینه‌ساز گل سوم تیمش شد.
ذخیره: سلاح اصلی و شاید تنها سلاح فولاد برابر پرسپولیس، محمد علی‌نژاد بود که با سرعت بالایش، بارها به قلب خط دفاع حریف زد اما نتوانست یک‌تنه، همه کار کند.
بهترین بازیکن رویارویی نساجی و صنعت نفت، او بود. عباسی در نیمه اول، با یک ضربه سر دقیق قفل دروازه مهمان را باز کرد. در دقایق تلف شده هم، حرکت سریعش به سمت دروازه صنعت نفت، باعث شد ارسالش به گل دوم ختم شود.
ذخیره: زوج رضا جعفری و مسعود زائرکاظمین، شاید زیاد گلزن نباشد (که فعلا بوده) ولی با سرعت بالایش می‌تواند هر خط دفاعی را اذیت کند. جعفری برابر گل‌گهر، خودش کار را شروع و تمام کرد.
یک حرکت را اینقدر با پیراهن فولاد، پیکان و آلومینیوم تکرار کرد تا بالاخره جواب داد. نفوذ از چپ، حرکت مورب و ضربه با پای راست به جاییکه هیچ دروازه‌بانی نمی‌تواند مهارش کند. شماره 7 در نقش وینگر از هر مهاجمی حالا خطرناک‌تر است.
ذخیره: لطف داور در دقیقه 75 (که خطای پنالتی‌اش را اعلام نکرد) به علاوه زدن گل 3 امتیازی اولین برد؛ دنیا فعلا به کام مهدی عبدی است در تراکتور.
* تیم هفته: سپاهان
تیمی که گل اول را در خانه حریف می‌خورد، در همان نیمه اول، مهمترین مدافعش را از دست داده و 10 نفره می‌شود ولی درنهایت با برد 3 یک و 3 امتیاز کامل از زمین بیرون می‌آید؛ سپاهان با این عملکرد بازهم تیم هفته لقب گرفت.
ذخیره: نماش درخشان برابر استقلال، برد 4گله جلوی فولاد و حالا نمایشی عالی در سیرجان؛ ملوان فعلی اصلا گزینه سقوط نیست و دارد همان غول‌کش تاریخی همیشگی می‌شود.
* سرمربی هفته: ژوزه مورایس
بابت کمبود بازیکن و لیست خالی، غر نزد. تیمش را با وجود 10 نفره شدن، به دفاع نبرد بلکه با یک تعویض خوب و چند جابجایی درون زمین، باخت را به برد تبدیل کرد. مربی به درد بخور خارجی یعنی مورایس که با «فوتبال»ش حرف می‌زند و شامورتی بازی بلد نیست.
ذخیره: 9 امتیاز از 4 بازی یعنی مجتبی حسینی خیلی زود امضایش را روی آلومینیوم انداخته و خودش را نشان داده که طبق معمول، از جوانان گمنام، ستاره می‌سازد.
* بازیکن هفته: مهدی لیموچی
بازیکن جوانی که ربیعی و نکونام نخواستندش و پیکان هم با رقمی نه‌چندان زیاد، از دست داد این هفته معمار برد آلومینیوم بود. لیموچی که زمانی در تیم ملی جوانان، می‌درخشید حالا زیرنظر حسینی کاربلد، امیدوار است تبدیل به ستاره آینده فوتبال ایران شود.
ذخیره: بهترین بازیکن این فصل اسقلال، حسین حسینی است؛ دروازه‌بانی که فصل قبل روزگار خوبی نداشت و به سیاق یک فصل در میان همیشگی‌اش، حالا باید بدرخشد.
