پایگاه خبری فوتبالی- اواسط تابستان سال 1397 بود که باشگاه تراکتور شبانه یک بمب به معنای واقعی کلمه ترکاند و از جذب اشکان دژاگه و مسعود شجاعی خبر داد.
به گزارش فوتبالی، کمی بعد هم احسان حاجصفی به این جمع اضافه شد تا در اتفاقی کمنظیر، 3 کاپیتان تیم ملی ایران به طور همزمان در تراکتور باشند.
آن تیمِ تراکتور هر چند بسیار پرمهره بود اما نتوانست قهرمان لیگ برتر شود. اوایل همین هفته هم همان اتفاق البته در ابعادی کمتر رخ داد.
باشگاه تراکتور در یک شب از 4 خرید جدیدش یعنی شجاع خلیلزاده، مهدی شیری، سعید آقایی و حسین پورحمیدی رونمایی کرد.
این خبر مثل بمب در رسانهها منفجر شد و حالا همه منتظر خریدهای بعدی این تیم هستند. نکته اما این است که فوتبالدوستان مشغول مقایسه این دو برهه هستند. عدهای معتقدند تراکتور امسال هم علیرغم این خریدهای بزرگ و پرسروصدا، نتیجه مطلوبی نخواهد گرفت.
آنها میگویند اگر قرار بود چنین ولخرجیهایی نتیجه بدهد همان تیم سال 1397 با 3 کاپیتان تیم ملی نتیجه میگرفت. شاید در نگاه اول این ادعا درست به نظر برسد اما نکته مغفول ماجرا روی نیمکت است. آن تیم در ابتدا جان توشاک «تاریخ مصرف گذشته» را روی نیمکت داشت که هیچ هیجان و انگیزهای نداشت اما تیم ملی فعلی تراکتور یک مربی جسور به نام پاکو خمز را بالای سر خودش میبیند. سرمربی اسپانیایی در فصلی که گذشت با یک تیمِ کمستارهتر، هم بازیهای خوبی انجام داد و هم نتایج قابل قبولی گرفت. او سرمربی جدی و بداخلاقی است که شاید بین بازیکنان چندان محبوب نباشد اما در هر حال قراردادهای بازیکنان و انگیزه های دیگر تراکتوری ها مثل موفقیت یا رسیدن به پیراهن تیم ملی باعث شده تا آنان برای تراکتور بدرخشند!
حالا که خمز هم نسبت به فضای کار در فوتبال ایران و تبریز بیشتر آشنا شده، اضافه شدن ستارهها به این تیم میتواند هواداران تراکتور به یک فصل هیجانانگیز و یک تیم با پتانسیل قهرمانی امیدوار کند.
۱۳۵۹