وبسایت رسمی فوتبالی - یادداشت حجت شفیعی درباره تعطیلی برنامه نود را از دست ندهید:
یک- ظاهرا باید حداقل برای مدتی با «نود» و عادل فردوسی‌پور خداحافظی کرد تا شاید روزی روزگاری مدیران تلویزیون اجازه پخش مجدد این برنامه را بدهند. شایعات مربوط به توقف پخش برنامه نود از تلویزیون بلاخره رنگ واقعیت به خود گرفت. نودی که محبوب‌ترین و پرمخاطب‌ترین برنامه ورزشی تاریخ تلویزیون ایران بود، دیگر رنگ آنتن را به خود نخواهد دید و این به معنای ندیدن عادل فردوسی‌پور بر صندلی معروفش هم خواهد بود. در روزهای اخیر حمایت‌های زیادی از فردوسی‌پور در بین مردم و بازیکنان شده اما این حمایت‌ها باعث نشده تا مدیران تلویزیون در تصمیم خود برای حذف نود، تجدیدنظر کنند. دیدن چهره دیگری بر صندلی فردوسی‌پور در استودیو شوقی برنمی‌انگیزد و تقریبا محال است که نود بدون فردوسی پور به روی آنتن برود. اما تهیه آلترناتیوی برای نود با شکل و سیاقی کمی متفاوت محتمل است و از هم اکنون هم می‌توان بازخوردها نسبت به پخش برنامه جایگزین را پیش‌بینی کرد.
دو- با هر متر و معیاری فردوسی‌پور سرمایه تلویزیون ایران است اما ظاهرا تلویزیون چندان علاقه‌ای به بهره بردن از این سرمایه ندارد. عادل در بین همکاران خود همواره یک سر و گردن و چه بسا چند سر و گردن بالاتر بوده و اصلا نمی‌توان کیفیت کار او را با همکارانش قیاس کرد. همان همکارانی که به شکلی عجیب و دور از انتظار این روزها با یک دستور سفارشی و با بیان این جمله که « باید به مقررات سازمانی احترام گذاشت و در چارچوب آن کار کرد» به همکار خود طعنه می‌زنند و راه خود را از او جدا می‌کنند.
سه- عادل در کنار موافقان زیادی که داشت و دارد منتقدان سرسختی هم دارد که اگرچه از نظر تعداد به پای موافقان و حامیان او نمی‌رسند اما از نظر فکری در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند. مهمترین مخالفان او که قدرتی در حد کنار گذاشتنش از صندلی نود دارند، مدیرانی هستند که معتقدند عادل در چارچوب قوانین تلویزیون عمل نکرده و بنابراین باید کنار رود و داخل سازمان صدا و سیما هستند و شاید نقش زیادی در معادلات فوتبال نداشته باشند. البته برنامه سازهای دیگر سازمان در حوزه فوتبال مطمئنا از این تعطیلی خوشحال شده اند. برنامه مشابه در شبکه ورزش و همین برنامه ای که پخش زنده فوتبال لیگ برتر را از شبکه سه در دستور کار دارد و کم کم مهیای روی آنتن بردن نود جدید بدون عادل فردوسی پور است هم از تعطیلی برنامه نود خوشحال هستند. برخی دیگر از منتقدان عادل، مدیران و مربیان و بازیکنان زخم‌خورده از او در طی سالهای فعالیتش در نود هستند.
این دسته از مخالفان تنها به دلیل انگیزه‌های شخصی خود با عادل سر لج بوده‌اند و افشاگری های درست و به حق فردوسی پور درباره آنها و تخلفاتشان باعث شده از تعطیلی نود خوشحال باشند. البته فردوسی پور این اواخر در برنامه نود کمتر به سمت جنجال و افشاگری می رفت و شاید پیش از تعطیلی نود با یک عادل مهربان با فدراسیون فوتبال و باشگاهها روبرو بودیم تا عادل سالهای گذشته! حمایت های او از کی روش هم باعث شده بود تا برخی از کارشناسان و مربیان فوتبال و حتی طرفداران فوتبال هم علیه او موضع بگیرند و دیگر او را مثل گذشته بی طرف ندانند. دسته‌ای دیگر کسانی هستند که اعتقاد داشته‌اند تک‌صدایی در هیچ زمینه‌ای روا نیست و از اینکه عادل بدون رقیبی خاص می‌تواند بر بسیاری از تصمیمات مهم فوتبالی ایران تاثیرگذار باشد گله داشته‌اند. از نظر این دسته از منتقدان، برخی اظهارنظرهای عجولانه و یا اصرار عادل بر نظراتی که بعدا اشتباه بودن آنها مشخص شده، تنها به این دلیل منجر به بروز تصمیمات اشتباه در بین اهالی و یا مدیران فوتبالی شده که او سال‌ها در جایگاهی بی‌رقیب نشسته است.
از نظر این منتقدان تلویزیون به دلیل ضعف در چهره‌سازی هیچگاه قادر به تولید برنامه‌ای در حد و اندازه‌های نود و یا پرورش چهره‌ای با قدرت رسانه‌ای عادل نبوده و بنابراین جایگاه بی‌بدیل عادل در رسانه نتیجه ضعف رسانه‌ها بوده است. با این حال غالب منتقدان عادل به نقش مثبت او در فوتبال ایران اذعان داشته و تمایلی به حذف او نداشته‌اند. بخشی از حمایت‌هایی که این روزها در فضای مجازی از او می‌شود، از سوی کسانی است که بارها به دلیل تصور غش کردن عادل به سمت تیم رقیب، او را مورد تندترین انتقادات قرار داده‌اند اما اغلب راضی به این نیستند که دیگر او را بر پرده تلویزیون نبینند و این نکته مهمی است که مورد توجه مدیران شبکه سه و سازمان نیست و خبر اخراج او از شبکه سه سیما، نشان می دهد که مدیران شبکه سه و حتی بالاتر از مدیران شبکه هم کوتاه نمی آیند.
چهار- حال تلویزیون به جای اینکه سعی بر میدان دادن به چهره‌های مستعد دیگر در کنار فردوسی‌پور کند، تصمیم به حذف او گرفت و شاید این تصمیم در ادامه شکست خوردن پروژه رقیب‌تراشی برای عادل بوده است. عادل در این سال‌ها با توانایی عجیبش در نه گفتن به پیشنهادهای رنگارنگ در اجرای استیج (کاری که اکثر مجریان تلویزیون انجام می دهند)، توانست فاصله خود را با همکارانی که حتی نتوانستند در قامت رقیب برای او ظاهر شوند حفظ کند.
او خود را وقف نود کرد؛ نه اجراهای سفارشی را پذیرفت و نه بهانه ای به دست منتقدانش داد تا او را به فساد مالی متهم کنند. هر چند این اواخر حمایت تمام‌قد و بی‌چون‌وچرایش از کارلوس کی‌روش باعث خدشه‌دار شدن اعتبار او شده بود و خود هم شاید الان بهتر این ماجرا را حس کند اما باز هم او چهره‌ای محبوب و معتمد مردم و طرفداران فوتبال باقی ماند. با این حال در شرایطی که او توانست برنامه نود را در اوج درگیری‌اش با مدیران تربیت‌بدنی دولت نهم در دهه هشتاد و مدیریت قبلی شبکه سه به سلامت روی آنتن حفظ کند، این بار نه پس از یک دعوای روی آنتن با مدیران که پس از یک بحث پشت پرده که کسی نمی داند چیست و پس از آنکه باز هم از سوی مخاطبان تلویزیون جایزه گرفت، حریف فروغی مدیر جوان شبکه سه نشد و زمزمه‌های رفتن خود و برنامه‌اش از تابستان سال 97 و پس از ماجرای پویول و عدم صدور اجازه برای حضور کاپیتان سابق اسپانیا و بارسلونا در استودیوی برنامه 2018 اوج گرفت و به تعطیلی در اسفند 97 انجامید.
دیگر باید پذیرفت که تعطیلی نود رنگ واقعیت به خود گرفته است و حالا باید به فوتبال بدون نمکِ دوشنبه شب‌هایش عادت کرد. تعطیلی که انشقاق و اختلاف در مجریان و تهیه کنندگان ورزشی سازمان را عیان کرد. به قول حمید محمدی، مجری بخش خبر معاونت سیاسی سازمان صدا و سیما و مجری جدید فوتبال 120، خود عادل فردوسی پور هم نمی داند دلیل تعطیلی برنامه نود چیست. چیزی که اهالی رسانه هم نمی دانند وای کاش فروغی مدیر جوان شبکه سه هم یک روز بیاید و دلیل اصلی تعطیلی نود را بیان کند. همه منتظر شفافیت هستند!
1984
