پایگاه خبری فوتبالی- 22 سال پیش استقلال قهرمانیِ اولین دوره لیگ برتر را به عجیبترین شکل ممکن از دست داد.
به گزارش فوتبالی، چیزی تا پایان نیمفصل اول بیست و چهارمین دوره لیگ برتر ایران باقی نمانده است و با مسابقاتی که فردا و پسفردا برگزار میشود نیمفصل اول این دوره از مسابقات لیگ برتر به پایان میرسد.
در دوره قبلی لیگ برتر در حالی که استقلال تا هفتههای پایانی صدرنشین بود و شانس اول قهرمانی به حساب میآمد اما در فاصله 3 هفته مانده به پایان فصل استقلال لغزید. پرسپولیس هم از این فرصت استفاده کرد و توانست قهرمان شود.
پرسپولیس در حالی قهرمان این دوره از مسابقات شد در دو هفته پایانی یک امتیاز بیشتر از استقلال داشت و با حفظ همین برتری توانست قهرمان شود. اما در اولین دوره لیگ برتر اتفاق عجیبتری افتاد که منجر به قهرمانی پرسپولیس شد.
در آن دوره و در روز پایانی استقلال با 48 امتیاز اول بود و پرسپولیس با 46 امتیاز دوم. در روز پایانی استقلال در انزلی میهمان ملوان بود و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی باید با فجر سپاسی شیراز بازی میکرد.
آن روز تفاضل گل استقلال هم بهتر بود و این تیم میتوانست با یک تساوی هم قهرمان شود. اما در اتفاقی عجیب و باورنکردنی استقلال در روز آخر با یک گل مغلوب ملوان بندر انزلی شد و همزمان در تهران پرسپولیس با یک گل فجر را شکست داد و ناباورانه قهرمان اولین دوره لیگ برتر شد.
آن روز هواداران پرسپولیس امید چندانی به این که استقلال در انزلی ببازد نداشتند و به همین دلیل ورزشگاه آزادی در بازی پرسپولیس و فجر، سکوهای خالی زیادی داشت. اما شاگردان منصور پورحیدری مهمترین بازی فصل را باختند تا قهرمانی را از دست بدهند.
آن اتفاق باعث شد زندهیاد پورحیدری مربیگری را کنار بگذارد. حالا فریده شجاعی همسر زنده یاد پورحیدری صحبتهای عجیبی را درباره آن روز مطرح کرده است.
خانم شجاعی گفته است: «آن باخت فنی نبود و ضربه بزرگی محسوب میشد. یکی از تلخترین روزهای عمر منصور بود. آن همه فراز و نشیبی که ما تجربه کردیم به آن اندازه برایمان تلخ نبود. هیچکس پیشبینی نمیکرد چنین اتفاقی بیفتد. منصور میگفت اگر تیم فنی ببازد چیزی نمیگویم و همه چیز تقصیر خودم است. اما آن سال برنامههای دیگری برایش چیده بودند. تبانی آن شب منصور را زمین زد. تا دو، سه ساعت نمیتوانست از روی نیمکت بلند شود که به تهران برگردد. منصور هرگز اسم کسی را نیاورد اما این دلخوری برای همیشه با او ماند. برای منصور ثابت شده بود که چند بازیکن خوب بازی نمیکنند. هرگز اسمی نیاورد. نمیدانم چند بازیکن بودند. به هر حال آن اطمینان وجود داشت که تبانی صورت گرفته است.»
1359