پایگاه خبری فوتبالی - شماره 10، با همه شماره‌های دیگر دنیای فوتبال فرق دارد. این همان شماره‌ای است که فقط به مختصات یک ستاره می‌خورد: از پله و مارادونا و پلاتینی تا مسی و زیکو و زیدان.
به گزارش فوتبالی، 23 دوره لیگ برتر اما چنین سناریویی را برای استقلال نداشته است. رامین رضاییان (احتمالا) دهمین بازیکنی خواهد بود که این شماره را قرار است در لیگ برتر برای آبی‌ها به تن کند. در 9 قسمت قبلی با یک سریال کاملا معمولی روبرو بوده‌ایم که البته حداقل 2 اوج درخشان و به‌یادماندنی داشته است. شاید حالا در قسمت دهم، سریال آبیِ شماره 10 به بالاترین اوج خود برسد حتی بهتر از قسمت‌هایی که دو ستاره جنوبی در آن ایفای نقش کردند.
* مهدی پاشازاده
در لیگ‌های اول و دوم، شماره 10 استقلال بر تن مهدی پاشازاده بود؛ شماره‌ای که برای یک مدافع زیادی عجیب است هرچند ویلیام گالاس هم زمانی در آرسنال با همین شماره بازی می‌کرد. پاشازاده، یکی از اولین مدافعان فوتبال ایران بود که از مغزش استفاده می‌کرد ولی درهرحال، مختصات یک ستاره را نداشت.
* علیرضا منصوریان
زمانی به شماره 10 رسید که دیگر آن ستاره اواسط دهه 70 شمسی نبود که از وسط زمین به پاس گل بزند یا آن شوت استثنایی را به سقف دروازه برق شیراز بدوزد. در 5 فصلی که این پیراهن بر تن منصوریان بود، او جایی در ترکیب اصلی استقلال نداشت و بیشتر به عنوان بازیکن تعویضی به زمین می‌رفت.
* سیاوش اکبرپور
یک جنگجوی بی‌نظیر که اولین مناقشه بین هواداران استقلال و قلعه‌نویی را رقم زد؛ هوادارانی که عاشق سامره بودند و سرمربی‌ای که یک دونده خستگی‌ناپذیر می‌خواست که کنار عنایتی باشد.
اکبرپور در لیگ‌های 8 و 9 و 13 با این شماره برای استقلال بازی کرد، خوب گل زد، عالی دوید و آمار گلسازی استانداردی هم داشت ولی ستاره، نبود.
* میلاد میداودی
صاحب پیراهن شماره 10 استقلال در لیگ‌های 10 و 11 و 12 بود. با او بود که آبی‌ها برای اولین بار، ستاره‌ای داشتند که شماره 10 به تن داشت. میداودی البته در اواسط لیگ یازدهم با یک تکل ناجوانمردانه، مجبور شد از قامت ستاره بودن خارج شود.
شروع او با این پیراهن، استثنایی بود ولی درنهایت یک پایان تلخ برای او و یک تلخی بی پایان برای هواداران رقم خورد.
* سجاد شهباززاده
5 فصل پیراهن شماره 10 استقلال را بر تن داشت: لیگ‌های 13، 14، 15، 17 و 22. در مقطع ابتدایی، درخشان بود و زوج او و برهانی توانست، گلیم آبی‌ها را از آب، بیرون بکشد ولی در دو فصل آخر، در حد انتظار نبود و حتی یک گل هم نزد. منصوریان در لیگ شانزدهم، پیراهن شماره 10 را به کسی نداد و برای شهباززاده نگه داشت ولی او به ترکیه رفت.
* روح‌الله باقری
در میان تعجب فراوان، پیراهن شماره 10 استقلال در لیگ هجدهم به باقری رسید. مهاجمی که فصلی درخشان را با پیراهن خونه به خونه در لیگ یک سپری کرد و با نظر شفر، استقلالی شد.
باقری اما به هیچ وجه نتوانست در پیراهن آبی بدرخشد، زیاد بازی نکرد و فقط یک گل در لیگ برتر زد: به استقلال خوزستان در اهواز.
بازهم یک جنوبی توانست معنای ستاره بودن شماره 10 را به استقلالی‌ها بچشاند. قایدی با نظر مستقیم استراماچونی، صاحب این شماره شد و توانست فصلی عالی را رقم بزند. زوج او و دیاباته، دروازه‌ای را بازنشده نگذاشتند حتی در آسیا. قایدی دو فصل با این پیراهن برای استقلال بازی کرد و یک ستاره تمام‌عیار و انگِ کامل مختصات یک شماره 10 بود.
* امین قاسمی‌نژاد
با یک سریال اکشن و دزد و پلیسیِ کامل راهی استقلال شد ولی هرگز بازیکن محبوب و مدنظر فرهاد مجیدی نبود. زیاد بازی نکرد و خیلی زود هم استقلال را ترک کرد.
قاسمی‌نژاد البته با گلی که وارد دروازه مس رفسنجان کرد و پنالتی‌ای که از هوادار گرفت به اندازه خودش در قهرمانی تاریخی لیگ 21 نقش داشت ولی او هم، ستاره نبود.
* پیمان بابایی
رسیدن شماره 10 به او شاید دلیلش، نخواستن این پیراهن توسط دیگر بازیکنان بود. او هم مانند منصوریان، باقری و قاسمی‌نژاد کمتر جایی در ترکیب اصلی داشت و تمام لیگ 23 را با زدن تنها یک گل پایان برد: به پیکان در دور رفت.
بابایی در تمام دوران پوشیدن پیراهن آبی، کمتر به حد استاندارد یک مهاجم رسید چه رسد به اینکه شماره 10 باشد.
5390
استقلال 
