بازخوانی یک شکست تلخ؛ وقتی استقلال ورزشگاه آزادی را احیا کرد

بازخوانی یک شکست تلخ؛ وقتی استقلال ورزشگاه آزادی را احیا کرد

پایگاه خبری فوتبالی – روز 14 فروردین برای استقلالی‌ها یادآور یک خاطره ناخوشایند است.

به گزارش فوتبالی، این دوره از لیگ قهرمانان آسیا، آخرین دوره از این تورنمنت است که به شکل فعلی برگزار می‌شود و از سال آینده این تورنمنت با فرمتی جدید و با نام «لیگ نخبگان آسیا» برگزار خواهد شد. در واقع پس از 21 سال دوباره شکل برگزاری بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبال باشگاهی در آسیا تغییر خواهد کرد.

لیگ قهرمانان با شکل فعلی از سال 2002 آغاز شد و پیش از آن با نام «جام باشگاه‌های آسیا» و با شکلی بسیار ساده‌تر برگزار می‌شد. باشگاه‌های استقلال و پاس هر کدام یک بار توانسته بودند قهرمان جام باشگاه‌های آسیا بشوند. البته استقلال یک بار هم وقتی این تورنمنت با نام «قهرمانی باشگاه‌های آسیا» برگزار می‌شد به قهرمانی رسیده بود.

اما آخرین باری که «جام باشگاه‌های آسیا» در فصل 2001 – 2002 برگزار شد یک خاطره بسیار تلخ برای فوتبال ایران، باشگاه استقلال و هواداران این تیم بر جا گذاشت

از مدتی پیش مسابقات مراحل نیمه نهایی و فینال به صورت متمرکز در یک کشور برگزار می‌شد. با تلاش فدراسیون فوتبال ایران میزبانی مراحل نیمه نهایی و فینال این فصل به ایران و باشگاه استقلال واگذار شد.

در آن فصل استقلال توانسته بود در گروهی که تیم‌های الوحده امارات، الکویت کویت و نسف قارشی ازبکستان هم در آن حضور داشتند اول شود و به همراه تیم نسف قارشی که دوم شده بود به مرحله نیمه نهایی صعود کند. از شرق آسیا هم تیم‌های سوون سامسونگ و آن‌یانگ ال‌جی هر دو از کره جنوبی به نیمه نهای رسیده بودند.

طبق برنامه قرار بود مسابقات مرحله نیمه نهایی روز 14 فروردین در ورزشگاه آزادی برگزار شود. اما در اتفاقی غیر منتظره از عصر روز سیزدهم فروردین باران به شکلی سیل‌آسا در تهران باریدن گرفت. در تعطیلات نوروز استقلالی‌ها در زمین‌های خشک تمرین کرده بودند و اصلا آمادگی بازی در زمین به شدت خیس و لغزنده را نداشتند.

در بازی اول نیمه نهایی تیم سامسونگ موفق شد با 3 گل نسف قارشی را شکست بدهد و به فینال برسد. تلویزیون آن مسابقه را پخش نکرد و بنابراین کسانی که منتظر شروع بازی استقلال با آن‌یانگ بودند اصلا از وضعیت زمین چمن ورزشگاه آزادی خبر نداشتند. در ساعات نزدیک به شروع مسابقه دوم، بارش باران شدت بیشتری گرفت و این باعث شد با تاخیر شروع شود.

با سوت شروع مسابقه و آغاز پخش تلویزیونی، بینندگان از آنچه که می‌‌دیدند حیرت کردند. زمین چمن ورزشگاه آزادی به چیزی شباهت داشت جز زمین چمن. به نظر می‌‌رسید بازیکنان دارند در یک باتلاق فوتبال بازی می‌کنند. زمین به قدری پر از آب بود که توپ با محکم‌ترین ضربات بازیکنان هم به زحمت بیش از یکی دو متر حرکت می‌کرد!

تنها راه رسیدن به دروازه برای دو تیم استفاده از توپ‌های بلند بود. در نیمه اول استقلال به یک پنالتی رسید که این فرصت خوب را محمد نوازی از دست داد. اما در شروع نیمه دوم آن‌یانگ روی یک ضربه کرنر و با ضربه سر یکی از مهاجمان برزیلی‌اش به گل رسید.

استقلال چند دقیقه بعد به گل تساوی دست پیدا کرد. ارسال بلند داوود سیدعباسی با ضربه سر فراز فاطمی زیر پای سیروس دین محمدی افتاد اما ضربه او با پای مدافع کره‌‌ای و البته به لطف زمین پر از آب دفع شد. یدالله اکبری که خودش را به منطقه رساند بود توانست با یک ضربه محکم نوک پا توپ را از باتلاق محوطه شش قدم عبور بدهد و گل بزند.

در دقیقه 72 دومین مهاجم برزیلی آن‌یانگ هم گل زد. او که کاملا متوجه وضعیت زمین چمن بود مثل یک فوتبالیست ساحلی‌باز عمل کرد و با ضرباتی جالب از لابلای مدافعان استقلال عبور کرد و وارد محوطه جریمه شد و با یک ضربه دقیق گل دوم تیمش را زد. استقلال اما نتوانست برخلاف گل اول، این گل را جبران کند.

به این ترتیب آبی‌های تهران که فکر می‌کردند با استفاده از امتیاز میزبانی می‌توانند به فینال برسند و سومین قهرمانی قاره را به دست بیاورند گرفتار باتلاق آزادی شدند! نکته عجیب این که بعدا مشخص شد تیم کره‌ای از قبل می‌دانسته که در روز بازی باران شدیدی خواهد بارید و زمین چمن کاملا پر از آب خواهد شد. برای همین هم آخرین در تمرین قبل از مسابقه، زمین چمن شماره 2 آزادی را پر از آب و شرایط فینال را شبیه‌سازی کرده بود!

بعد از این مسابقه و پایان رویای قهرمانی سوم استقلال در آسیا بود که محسن صفایی فراهانی رییس وقت فدراسیون فوتبال ایران تصمیم گرفت یک فکر اساسی برای زمین چمن ورزشگاه آزادی بکند. ایده‌ای که باعث شد ورزشگاه آزادی برای یک سال از دسترس فوتبال ایران خارج شود و در این مدت پرسپولیس و استقلال بازی‌های خانگی‌شان در مسابقات لیگ را در ورزشگاه تختی تهران برگزار کردند.

هر چند بازسازی اساسی چمن ورزشگاه آزادی بسیار خوب و درست انجام شد اما این اتفاق یک بار دیگر نشان داد مدیران ورزشی در ایران تا وقتی مجبور نباشند تن به کارهای زیربنایی و اصولی و البته پرهزینه نمی‌دهند. مثل اتفاقی که همین حالا در جریان است و باشگاه‌های ایرانی از سر اجبار و با فشار AFC در حال فراهم کردن مجوزهای حرفه‌ای هستند.

1359