پایگاه خبری فوتبالی - بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران تاکید کرد که ناچار شده است بعد از حضور در استقلال راهی تیم فوتبال پرسپولیس شود.
نامجو مطلق که در برنامه «رخ به رخ» شبکه دو حضور داشت درباره لذت‌بخش‌ترین بازی‌ها گفت: هر کجا که بحث فوتبال می‌شود و در مورد من می‌خواهند صحبت کنند همه بحث بازی ایران و الجزایر را وسط می‌کشند. من فکر می‌کنم آن بازی یکی از بازی‌های خوب تیم ملی بود. ولی من خودم بازی با تیم کره جنوبی در بازی‌های آسیایی پکن که تیم ایران قهرمان شد را دوست دارم.
تیم کره جنوبی یک تیم فوق‌العاده کامل و حرفه‌ای بود که اگر مثل الان آنالیز می‌شد ۸۰ درصد بازی دست کره جنوبی بود و اصلاً اجازه نمی‌داند کاری کنی و تنها بازیکنی که آن وسط توپ را نگه می‌داشت دریبلی می‌زد خطایی می‌گرفت من بودم. علی آقای پروین هم از روی نیمکت می‌گفت هر کس توپ گرفت توپ را بدهد به مجید. در آن بازی من خودم بالای پنجاه تا تکل زدم و فکر می‌کنم بهترین بازی‌ام بود.
از دست دادن موقعیت طلایی پاری‌سن‌ژرمن
امیرعلی دانایی خطاب به نامجو مطلق گفت: از پای قرارداد با باشگاه پاری‌سن‌ژرمن برگشتید در دورانی که بازیکن‌های ایرانی اگر خیلی خوش شانس بودند در باشگاه‌های قطری بازی می‌کردند یا تعداد محدودی مثل آقای حمید علیدوستی یا یک تایم کوتاهی آقا رضا احدی شانس پیوستن به تیم‌های بزرگ را داشتند، در این باره بگویید.
نامجو مطلق توضیح داد: بله بستن قرارداد با پاری‌سن‌ژرمن به دلیل اتفاقی که در دیدار استقلال و پاس برایم رخ داد منتفی شد. ۲۴-۲۵ ساله بود و این اتفاق ناراحت کننده جلو رشد فوتبالی من را گرفت.
تازه از قطر برگشتم که آمدم با تیم استقلال و در مسابقات باشگاه‌های آسیا قهرمان شدیم و ستاره دوم را به قول معروف گرفتیم. همراه با تیم ملی در مسابقات آسیایی پکن هم قهرمان شدیم و باید با تیم قهرمان آسیا که آن موقع الجزایر بود بازی می‌کردیم و قرار بود در الجزایر درباره این قرارداد صحبت کنیم اما متاسفانه یک هفته قبل در بازی با پاس این اتفاق ناگوار افتاد و یک سال من را از فوتبال دور کرد. ولی من این را می‌گذارم پای تقدیر و می‌گویم شاید اتفاق دیگری باید رقم می‌خورد در هر صورت یک فرصت طلایی را از دست دادم.
علت خداحافظی نامجو مطلق
نامجو مطلق درباره احساسی که زمان خداحافظی از فوتبال داشت گفت: همیشه یک اصطلاحی برای ورزشکارها به کار می‌رود می‌گویند ورزشکارها دو بار می‌میرند یک بار زمان مرگ طبیعی و یک بار زمانی که از ورزشی که می‌کنند خداحافظی می‌کنند.
آخر دوران بازیکنی‌ام را سنگاپور زندگی می‌کردم و متاسفانه رباط صلیبی پاره کردم که باعث شد فوتبال را کنار بگذارم. رباط صلیبی که پاره کردم ۸-۹ ماه از فوتبال دور بودم و بلافاصله بعدش که ۳-۴ ماهی هم در نیروی زمینی بازی کردم فوتبال را کنار گذاشتم. با توجه به علاقه‌ای که به مربی‌گری داشتم در کلاس‌های مربی‌گری شرکت کردم و با خداحافظی از فوتبال کنار آمدم ولی واقعاً شرایط سختی است.
ما مجانی بازی می‌کردیم
این مربی فوتبال در پاسخ به اینکه چه شد که به پرسپولیس رفت؟ بیان کرد: به دلیل همان مصدومیتی که به من لطمه زد متاسفانه مسئولینِ وقتِ استقلال به من هیچ کمکی نکردند در صورتی که من در بازی استقلال مصدوم شدم.
می‌دانید آن موقع‌ها در فوتبال پولی نبود و خیلی سال‌ها ما مجانی بازی کردیم. حالا سال‌های آخر یک مقدار پول آمد در فوتبال. آن زمان جنگ هم بود و یک‌سری مشکلاتی که باید در اولویت به آنها رسیدگی می‌شد.
وی افزود: متاسفانه در سالی که من از قطر برگشتم به استقلال و همان سال قهرمان باشگاه‌های آسیا شدیم و دچار مصدومیت شدم، متاسفانه هیچ کمکی با وجود اینکه من پیشنهادهای خوبی از یکی دو تیم داخلی داشتم نشد. تیم‌هایی بودند که وعده دادن یک خانه به من دادند.
باشگاه استقلال با مدیرعاملی آقای اولیایی آن زمان به من تعهد داد ما این خانه را ظرف سه ماه به تو می‌دهیم. حتی با آقای پورحیدری تا همدان رفتیم که با آقای آقا محمدی نماینده وقت مجلس در همدان که مسئولیت تیم را داشتند صحبت کنیم که حداکثر سه ماهه به من آن خانه را بدهند که متاسفانه این اتفاق نیفتاد. من هم آنجا را از دست دادم و همین که در استقلال مصدوم شدم.
مجبور شدم به پرسپولیس بروم
این بازیکن پیشکسوت ادامه داد: باور می‌کنید ما ماهی ۱۵ هزار تومان در استقلال حقوق می‌گرفتیم که حتی مصدوم شدم آن ۱۵ هزار تومان هم قطع شد و هیچ کمکی برای بهبود من نکردند.
من یک سال و دو سه ماه در خانه خوابیده بودم. در تیم پرسپولیس یک تغییر تحولاتی داده شده بود پروین را گذاشته بودند کنار و عابدینی تیم را گرفته بود و به اصطلاح پرسپولیس پولدار شده بود. اگر یادتان باشد احمدرضا عابدزاده هم این مشکل را داشت ما دو تا را برای معالجه فرستادند آلمان که من را در دو مرحله فرستادند. من یک بار جراحی کردم یک بار برای کارهای بعد از عمل و فیزیوتراپی که من دوباره به بازی برگردم و این شد که من مجبور شدم به پرسپولیس بروم.
نامجو مطلق افزود: البته من واقعاً همیشه نسبت به هواداران پرسپولیس ارادت داشتم چه آن زمان که در استقلال بازی می‌کردم رابطه‌ام با هواداران پرسپولیس خوب بود و هم زمانی که با پرسپولیس بازی می‌کردم رابطه‌ام با هواداران استقلال خوب بود. من فکر می‌کنم مردم هم به خاطر رعایت ادب هیچ موقع به من توهین نکردند.
1470
استقلال 
