خبرگزاری فوتبالی- پیش از این در چندین مقاله و مصاحبه به بررسی وضعیت تیم ملی پرداختهایم اما در شرایط حساس فعلی تیم ملی نیاز به بررسی فاز به فاز و پلهپله دارد.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ایرانورزشی، در حال حاضر تیم ملی فوتبال ایران دو بازی مهم و حساس مقابل بحرین و عراق در پیش دارد که اگر در بازی با بحرین شکست بخورد، باید قید حضور در جمع 16 تیم را بزند. بعد از آن چه اتفاقی رخ میدهد؟ تیم ملی عملاً تا حدود 2 سال دیگر بازی مهمی در پیش نخواهد داشت. در صورتی که تیم ملی در همین مرحله حذف شود و به مرحله بعدی راه پیدا نکند، تمام بازیکنان بالای 30 سال ما در تیم ملی باید کنار گذاشته شوند. در حال حاضر اما تیم ملی در شرایط حساسی قرار گرفته است. ویلموتس نیمی از بازیهای مرحله مقدماتی را انجام داده و اسکوچیچ بهجز هنگکنگ و کامبوج، دو بازی مهم دیگر در پیش دارد.
دراگان اسکوچیچ تیمی را از ویلموتس به ارث برده است که او هم این تیم را دستنخورده از کیروش به ارث برده بود. شرایط اما طوری بود که تیم خودبهخود ریزش چهارتایی داشته و ریزش بعدی هم قطعاً اجتنابناپذیر است اما با توجه به شرایط حساس فعلی، آیا این هوشمندانه است که ساختار تیمی را تغییر دهیم که حداقل در زمان ویلموتس در 4 مسابقه در کنار یکدیگر بودهاند؟ آیا هوشمندانه است برای چهار بازی باقیمانده ساختار تیم تغییر کند؟ یا اینکه بهتر است در صورت در اختیار داشتن فرصت دوساله، تغییر نفرات در تیم ملی انجام شود؟ بخصوص که بهخاطر شیوع ویروس کرونا حتی دیدارهای تدارکاتی بعدی تیم ملی هم ممکن است لغو شود یا انجام نشود و بازیکنان حتی روی معدود فرصتهایی که برای هماهنگی در اختیار دارند هم نمیتوانند حساب کنند.
با این حساب آدمهای جدید در تیم ملی در شرایط فعلی نشانه عدم تیزهوشی استراتژیک است. با همه این تفاسیر اگر تیم را میخواهید درست کنید، میتوانید به سلیقه خودتان عمل کنید و ممکن است به ما بگویند هر وقت شما سرمربی تیم ملی شدید، آن وقت دست به ساختار تیم نزنید اما میخواهم در این مطلب چند سؤال از اسکوچیچ بپرسم.
اسکوچیچ در بازی تدارکاتی همه ارکان تیم را تغییر داد جز سنتر فورواردها. فقط به پست بازی سردار آزمون و مهدی طارمی دست نزد. اگر این تغییرات در راستای درست کردن تیم است، چرا پست وحید امیری را تغییر داد؟
از روزی که ما وحید امیری را شناختیم او سمت چپ زمین بازی کرده است و در سیستم 1-3-2-4 او چپ جلو (inside left) بوده است. چطور یک بازیکن 33ساله را از چپ به راست میآورید و بعد هم تعویضش میکنید؟ بازیکنی که سالهای آخر فوتبال خود را میگذراند، آیا انعطافپذیری این تغییر پست را دارد؟ خیر. ندارد. چنین بازیکنی ترجیح میدهد در پست خودش بازی کند. در فوتبال دنیا هم چنین اتفاقی سابقه ندارد. اسکوچیچ با این تصمیم و این تغییر چه چیزی را میخواست به دست بیاورد؟
سؤال بعدی از دراگان اسکوچیچ مربوط میشود به ضعفی که تیم ملی در دیدار تدارکاتیاش درست از همان لطمه دید و گل خورد.
در بازی تدارکاتی تیم ملی شجاع خلیلزاده در کنار حسین کنعانیزادگان بازی کرد. این اتفاق برای نخستینبار در تیم ملی رخ داد که بسیار تصمیم درستی بود، چون این دو بازیکن در لیگ قهرمانان آسیا با پرسپولیس بسیار خوب ظاهر شده بودند و با هم هماهنگ هستند. سؤال اما اینجاست چه اتفاقی میافتد که فقط در یک بازی مقابل ازبکستان، پنجبار مهاجم حریف از فضای میان این دو بازیکن عبور میکند. حتی گلی که از ازبکستان خوردیم هم به همین دلیل بود؛ آن هم در فاصله یک هفته از بازی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا که تیمهای حاضر در آن بسیار قدرتمندتر از تیم ملی ازبکستان هستند. اینجاست که باید به نقش کمال کامیابینیا اشاره کنیم. کمال کامیابینیا در پرسپولیس بین این دو بازیکن بهعنوان در مرکزی (central door) بازی میکند.
در تفکر دراگان اسکوچیچ چنین چیزی وجود نداشت که شجاع خلیلزاده، حسین کنعانیزادگان و کمال کامیابینیا، هر سه مثلثی را درست میکنند که کنعانیزادگان در آن دعوای اولیه و برخورد بدنی را ایجاد میکند و بعد بازیکن حریف به شجاع میرسد، اما سرمربی تیم ملی اصلاً توجهی به حضور بازیکنی مثل کمال کامیابینیا بهعنوان آنتیگیم (anti game) به معنی ضدمعماری بازی حریف نداشته است.
سؤال بعدی از اسکوچیچ درباره هافبک دفاعیهای تیم ملی است. او برای پست هافبک دفاعی از احمد نوراللهی و احسان حاجیصفی استفاده کرد. این در حالی است که احسان حاجیصفی در ترکیب میانه میدان در بازی با عراق با مدیریت ویلموتس، امتحان خود را بهخوبی پس نداد. آیا اسکوچیچ تصاویر ویدئویی بازیهای قبل تیم ملی را دیده است؟
این در حالی است که کمال کامیابینیا بهعنوان آنتیگیم تیم اول ایران که به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافت جایی در میان انتخابهای اسکوچیچ نداشته است. او کسی است که درک خوبی از آنتیگیم دارد و چنین بازیکنی در فوتبال دنیا کم است. در حال حاضر تیم ملی آنتیگیم مشخصی ندارد اما کیروش از امید ابراهیمی و سعید عزتاللهی برای این منظور استفاده میکرد تا در مقابل ضدحملات حریف اقدام کند. به این ترتیب ما درصدد آنالیز و تحلیل تیم ملی فوتبال نیستیم، بلکه تنها به اشکالاتی که در شروع معماری تیم ملی به چشم میخورد اشاره کردیم و امیدواریم در ادامه پروسه معماری تیم ملی، این اشکالات یا اساساً دیده نشوند و یا کمتر دیده شوند.