خبرگزاری فوتبالی- بررسی آمار و ارقام نشان می دهد که آبی پوشان از گذشته همواره روی ضربات ایستگاهی ضعیف عمل کرده اند و از طریق این نقطه ضعف متحمل گل های بسیاری شده اند.
به گزارش فوتبالی، استقلال روی ضربات ایستگاهی ضعفی مبرم دارد که مربوط به ديروز و امروز نيست. استقلال روی این ضربات گلهای زیادی خورده و فرصتها و جامهای زیادی را به خاطر این ضعف از دست داده است. ضعفی که حالا باید بگوییم که ابدی به نظر می رسد. دو نمونه ديروز و امروزش را مثال مى زنيم: فينال جام باشگاههاى آسيا مقابل جوبيلو ایواتا در سال 1378 و فينال جام حذفى اخير مقابل تراكتور در شهریور 1399. فرقى هم نمى كند گلر استقلال يحيوى باشد، برومند يا طباطبايى، رحمتى يا حسينى. انگار اين پاشنه آشيل قرار نيست اصلاح شود. مربیان زیادی هم روی این ضعف کار کرده اند و البته به نتیجه نرسیده اند. استقلال در همه این سالها هر چند خوب گل زده اما خوب هم گل خورده است! در کلاسهای مربیگری همیشه می گویند اگر خوب گل بزنی و خوب گل بخوری شانس کمی برای قهرمانی داری، اما اگر خوب گل بزنی و کمتر گل بخوری، قهرمانی هم به دنبالش می آید. به همین دلیل است که می گویند فوتبال ورزش ساده ای است. آنقدر ساده که اگر اشتباه کنی می بازی و اگر کمتر اشتباه کنی یا اشتباه نکنی می بری و دست کم نمی بازی.
7474
استقلال 
