وب سایت رسمی فوتبالی- وسط هياهوى بازيهاى هفته دوم ليگ، هاشم بيك زاده بدون سر و صدا خداحافظى كرد تا از نسل بازيكنان دهه هشتاد فوتبال ايران یکی ديگر هم به آخر خط برسد.
هاشم بيك زاده را از سالهاى اول ليگ برتر يادمان است . آن موقع كه در فجرسپاسى مهره آس شاغلام بود. تابستان ٨٧ در هياهوى نقل و انتقالات تبديل شد به مهره اى براى دعواى مديران سرخابى و اين فتح الله زاده بود كه او را از باشگاه پرسپوليس بيرون كشيد و با نظرى جويبارى به هيئت فوتبال فرستاد.
هاشم دو فصل در استقلال بود يك قهرمانى و يك مقام سومى حاصل كارش بود و تقريبا در اكثر بازيها مهره فيكس قلعه نويى و مرفاوى بود. دو فصل سپاهان و دو قهرمانى ديگر در ليگ برتر با قلعه نويى و كرانچار.
بازگشت قلعه نويى به استقلال با بازگشت دوباره بيك زاده همراه شد كه حاصلش يك قهرمانى ديگر در ليگ برتر و حضور در جمع چهارتيم برتر آسيا بود.صبا، ذوب ، تراكتور و نفت تهران ديگر تيمهاى ليگ برترى بيك زاده بودند كه اين اواخر ماركوپولو شده بود و هر نيم فصل تيم عوض می كرد.
دوران ملى بيك زاده كوتاه اما تلخ و شيرين بود. آنجا كه با تيم ملى به عنوان مدافع چپ ثابت به جام جهانى رسيد و تقابلش با مسى به سوژه پيامكها تبديل شد كه پاسخ هاشم به تمام شوخي ها خنده و لبخند بود .اما اوج بدشانسى هاشم مصدوميت نابهنگام قبل از جام جهانى ٢٠١٤ و جام ملتهاى ٢٠١٥ بود كه باعث شد اين دو تورنمنت مهم را از دست بدهد.
در تمام اين سالها چيزى كه از هاشم بيك زاده بيشتر به يادگار ماند شيرينى و سادگى او بود كه به چهره محبوب اردوهاى باشگاهى و ملى بدل شده بود ، طوري كه همه دوست داشتند با او هم اتاق باشند.پسر خوش اخلاق و شيرين و بانمك شهررى فوتبالش را مثل خيلى از همبازيان و هم نسلانش كنار گذاشت تا از اين به بعد فصل جديدى در زندگى ورزشى اش رقم بخورد.بازيكنى كه هيچ وقت به اعتراض سكوها واكنشى نشان نداد و سرش در مقابل انتقادات پايين بود.
بدرود هاشم دوست داشتنى
یادداشت از پیمان خنافری
استقلال 
