گزارش ویژه؛ هیجان و انتظار قهرمانی بلای جان تراکتور

گزارش ویژه؛ هیجان و انتظار قهرمانی بلای جان تراکتور

وب سایت رسمی فوتبالی- همه چیز برای یک جشن عمومی در ورزشگاه یادگار تبریز آماده بود اما آنچه در پایان حاصل شد هیچ شباهتی به جشن نداشت. تراکتور باخت تا برخلاف تصور و امید هوادارانش، فاصله با پرسپولیس در صدر جدول بیشتر هم شود.

به گزارش فوتبالی شکست تراکتورسازی در دیدار خانگی مقابل پیکان، بار دیگر زمینه‌ساز بروز جنجال‌هایی در ورزشگاه یادگار تبریز شد. ورزشگاهی که با شور و هیجان زیاد هوادارانش شناخته می‌شود. هوادارانی که پس از سه فصل ناکامی خود را مدعی قهرمانی می‌دیدند اما دو شکست آن هم در مقابل دو تیم پایین جدولی، امید آنها را در چهار هفته مانده به پایان لیگ کمرنگ کرده است.

ظاهرا تراکتوری‌ها بیش از آنکه در دو بازی اخیر چوب ضعف فنی خود را خورده باشند، از فضای هیجانی اطراف باشگاه ضربه خورده‌اند. این فضای هیجانی با اقدام عجولانه مدیرعامل این تیم در اخراج محسن فروزان، هیجانی‌تر از قبل نیز شد. گام‌های لرزان و نامطمئن بازیکنان این تیم در بازی با تراکتور خبر از تزریق بیش از حد استرس به بازیکنان از سوی جایگاه‌های هواداران مجازی و هواداران مستقر در ورزشگاه می‌داد. هر چند هواداران تراکتورسازی، باعث شده‌اند این باشگاه قدیمی تبدیل به یکی از قطب‌های فوتبال باشگاهی ایران شود اما از طرفی هنوز صبر و حوصله‌ی حرفه‌ای هواداران سرخابی را پیدا نکرده‌اند. آنها در تشویق و حمایت خود در فوتبال ایران بی‌نظیر بوده‌اند اما به وقت انتقاد نیز سرسخت می‌شوند. شور و هیجان بی‌نظیر تراختوری‌ها همانند آنچه در پایان بازی با پیکان رخ داد، گاهی نتیجه عکس هم می‌دهد. درگیر شدن دو بازیکن مهم این تیم با چند هوادار معدود به پای تمامی هواداران تراکتور نوشته می‌شود و می‌تواند تا چند روز تیم را در حواشی مربوط به آن پیش ببرد. اما از طرفی بر حسب تجاربی که از روابط بین بازیکنان و هواداران تراکتور وجود دارد می‌توان حدس زد که با دلجویی از مسعود شجاعی دوباره یک جو حمایتی مناسب از تیم برای ادامه بازی‌های لیگ ایجاد شود.

اگر اخیرا در جمع هواداران تراکتوری بازی‌های این تیم را دیده باشید و یا در صفحات مجازی، نظرات آنها را دیده باشید متوجه میزان نارضایتی هواداران تراکتور از عملکرد فنی مسعود شجاعی نیز شده‌اید. شجاعی از آن جمله بازیکنان روی اعصاب هواداران تراکتور است که تاثیر و عملکردش در زمین به چشم آنها نمی‌آید. پاس‌ها و دریبل‌های ریسکی زیاد شجاعی که منجر به لو رفتن‌های زیاد توپ از سوی او می‌شود باعث شده تا نقش مثبت این بازیکن در آهنگ دادن به جریان بازی تراکتور و همچنین تاثیرش در متناسب کردن جریان‌های دفاعی و هجومی تراکتور به چشم نیاید. سبک بازی خونسردانه شجاعی در زمان حضورش در بازی‌های ملی هم گهگاه روی اعصاب هواداران تیم ملی بود اما تاثیرگذاری این بازیکن در حدی بود که کی‌روش تا آخرین روزهای حضورش در تیم ملی نام او را در لیست خود بگنجاند. بازیکنی که یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان لیگ ایران در بازی‌های بین‌المللی است، دیروز مورد حمله یکی از هواداران تراکتور قرار گرفت تا دامنه حواشی پس از باخت، برای تراکتوری‌ها گسترده‌تر شود. واکنش اشکان دژاگه نیز احتمالا به پای یک واکنش طبیعی از یک بازیکن باتجربه در حمایت از دوست چند ساله‌اش در تیم ملی گذاشته می‌شود. اما نتیجه این اقدام هر چه بوده به ضرر تراکتور تمام شده است.

اتفاقات انتهای بازی پیکان و تراکتور می‌تواند یک بیننده غیرفوتبالی را شگفت‌زده کند؛ اینکه مگر این فوتبال چه دارد که این همه عصبیت و کتک‌کاری و ماشین‌آب‌پاش(!) با خود همراه دارد. اما هواداری در فوتبال گاهی فراتر از هواداری از یک تیم و بازیکن است و با خود انگیزه‌های فرافوتبالی هم به همراه دارد. اشتیاق و انتظار هواداران تراکتور برای قهرمان شدن در لیگ بیشتر و بالاتر از هواداران تیم های دیگر است. آنها برای کسب اولین قهرمانی خود در لیگ برتر انتظاری بیش از ده سال کشیده‌اند و این قهرمانی را تنها یک قهرمانی ساده نمی‌پندارند. تراکتورسازی اولین دسته از هواداران قومیتی را در فوتبال ایران دارد. برخلاف سرخابی‌ها که هواداران‌شان از هر نقطه ایران و با هر قومیتی هستند، تراکتور نماد یک منطقه و یک قومیت خاص در فوتبال ایران است. هر چند تفاوت قومیت‌ها در ایران به شدت و گستردگی بسیاری از کشورهای مشابه نیست اما حضور این تیم به عنوان نماد و پرچمی از یک قومیت خاص، باعث شده تا حساسیت‌ها هم از سوی طرفداران این تیم و هم از سوی هواداران رقبا به این تیم زیاد باشد. در چنین شرایطی تراکتوری‌ها که با نتایج نیم‌فصل دوم و بردهای پی‌در‌پی دوباره امید تازه ای برای کسب قهرمانی پیدا کرده بودند، با دو باخت نابهنگام و عجیب رویاهای خود را از دست رفته می‌بینند و بعید نیست که هر کدام به یک موضوع اعتراض کنند. در این میان یکی هم پیدا می‌شود که از سکوها تا زمین می‌دود تا کاپیتان خود را با یک سیلی تنبیه کند.

حجت شفیعی/ وب سایت فوتبالی

7655