وب سایت رسمی برنامه نود-نگاهی به تیم‌های حاضر در گروه اول مرحله مقدماتی جام جهانی در آسیا نشان می‌دهد که ملی‌پوشان فوتبال ایران با سه همگروه فعلی خود؛ یعنی کره جنوبی، قطر و ازبکستان در مرحله مقدماتی جام جهانی قبلی هم همگروه بوده‌اند و این موضوع به‌طور حتم به کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران بابت شناخت قبلی کمک خواهد کرد.
ضمن اینکه وقتی در دوره قبلی جام جهانی موفق به صعود شده‌ایم این موضوع می‌تواند از لحاظ روانی به نفع ما باشد و روی تیم‌های دیگر تاثیر منفی بگذارد. من تیم ملی فوتبال ایران را در شرایط فعلی بهتر از تمامی تیم‌های حاضر در گروه اول آسیا می‌دانم. هر چند رقبایی مانند کره‌جنوبی، ازبکستان، قطر، چین و سوریه در این گروه حضور دارند، هیچ کدام از آنها از لحاظ مهره در سطح تیم فعلی کی‌روش نیستند؛ حتی تیم کره‌جنوبی که من فکر می‌کنم دیگر آن قدرت گذشته را ندارد و بعد از سال 2006 روند نزولی را طی کرده است.
تیم ملی فوتبال ایران واقعا از هر لحاظ آماده حضور در مرحله مقدماتی جام جهانی است و همه امکانات برای کی‌روش و تیمش مهیا شده است. لباس مناسب، پرواز چارتر، اردوهای داخلی و خارجی متعدد، مدیریت خوب فدراسیون و... همه به خوبی گویای این است که این تیم کمبودی را حس نکرده است، به غیر از یک مورد؛ آن هم بازی تدارکاتی با حریفان صاحب‌نام که دلیل آن هم بیشتر عدم علاقه کارلوس کی‌روش از رویارویی با بزرگان دنیا است.
تیم فعلی ملی فوتبال ایران را می‌توان یکی از تیم‌های جوان تاریخ دانست. من جوان شدن ترکیب تیم را خصوصیتی مثبت می‌دانم که باعث انرژی زیاد در ترکیب تیم شده است. شاید سیستم خود کی‌روش بیشتر بر پایه اصول دفاعی بوده است، اما شور و نشاط این بازیکنان جوان پرتعداد حاضر در ترکیب، تیمی رو به جلو را شکل داده است. از طرف دیگر فکر نمی‌کنم پایین آمدن معدل سنی بازیکنان خیلی مشکلی را برای تیم ملی ایجاد کند. به هر حال اکثر این بازیکنان بازی در رده‌های سنی مختلف تیم‌های ملی را تجربه کرده‌اند؛ ضمن اینکه بسیاری از آنها در لیگ‌های خارجی توپ می‌زنند. واقعا وقتی به‌طور مثال علیرضا جهانبخش با بازی در سه رده سنی و تجربه باشگاهی درمقابل تیم های بزرگ اروپا مثل آژاکس را دارد آیا از رقابت در برابر قطر دچار هراس می شود؟ قطعا نه!
یادداشت از هومن افاضلی
