هنوز وقتی پرسپولیس نتیجه می‌گیرد، احساس می‌کنم آنجا هستم

کایپتان سابق پرسپولیس گفت: افتخار می‌کنم کاپیتان پرسپولیس بودم و هنوز وقتی تیم به جایی می‌رسد و نتیجه می‌گیرد، احساس می‌کنم خودم آنجا حضور دارم.

به گزارش کاپ، حمید جاسمیان در روز تولد 80 سالگی خود در گفتگو با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس افزود: از اینکه به یاد من بودید و هواداران روز تولد مرا فراموش نمی‌کنند خوشحال هستم. امیدوارم در پایان این فصل فوتبال، خوشحالی همه ما با قهرمانی پرسپولیس تکمیل شود. به هر حال من این افتخار را داشته‌ام که کاپیتان پرسپولیس باشم. ما با پرسپولیس زندگی می‌کنیم و وقتی تیم به جایی می‌رسد مثل این است که هنوز خودمان حضور داریم.

 وی ادامه داد: خدا را شکر تیم خیلی خوب و کامل شده است. البته پارسال هم خوب بودند. پرسپولیس مربی ارزنده‌ای دارد و باید به او و تصمیم‌هایش اعتماد کنیم. مدیریت هم کار خودش را خوب انجام می‌دهد. آقایان؛ کاشانی، طاهری، زادمهر، قنبرپور و رسانه‌ها هم به بهترین شکل از تیم حمایت می‌کنند تا بازیکنان و مربیان در بهترین شرایط کار کنند. فقط می‌خواهم بگویم باید خیلی هوشیار بود. یک لحظه غفلت می‌تواند همه چیز را خراب کند.

 از سیم خاردار فوتبال ایران می‌پرسیم، توانمندی تیم را بویژه در مقایسه با تیم‌های حاضر در جام قهرمانان آسیا چگونه می‌بیند که پاسخ می‌دهد: پول و امکانات اهمیت زیادی دارد. ما استعدادهای زیادی داریم ولی در آن بخش دچار مشکل می‌شویم. الان شرایط پرسپولیس در این یک سال خیلی فرق کرده است. در باشگاه خیلی زحمت می‌کشند اما فاصله با باشگاه‌های مطرح آسیایی زیاد است. بعضی درآمدها که اصلا برای باشگاه‌های ایرانی وجود ندارد، فقط یک اسپانسر می‌ماند. پرسپولیس در این بخش خوب کار کرده است، اما دولتی‌ها و غیر دولتی‌ها باید کمک کنند. نباید باشگاه‌ها بویژه آنهایی که در آسیا حضور دارند به حال خود رها شوند. پول نباشد، دلخوشی و آرامش نیست. مثل قدیم نیست که پول لباس و کفش را هم خودمان می‌دادیم. الان شرایط عوض شده است.

جاسمیان در پایان افزود: به طور کلی فکر می‌کنم پرسپولیس طی سال‌های گذشته در یکی از بهترین شرایطش در رقابت‌های جام قهرمانان آسیا شرکت می‌کند. بچه‌ها خیلی خوب هستند و با تعصب بازی می‌کنند. بار فنی تیم بالا است و روز به روز بهتر هم می‌شود اما یک مشکل سنتی در فوتبال ما وجود دارد. ما عادت به بازی‌های پشت سر هم و فشار ناشی از آن نداریم. نمی‌دانم دلیلش به کدام عامل مربوط می‌شود ولی بارها دیده‌ایم تیم‌های ما در چنین شرایطی دچار مشکل می‌شوند. مثلا در بازی‌های 1966 تایلند بود که ما از ژاپن شکست خوردیم ولی پس از دو روز استراحت آنها را بردیم. بازی‌ها که فشرده می‌شود تیم‌های ایرانی غیر قابل پیش‌بینی هستند ولی من امیدوارم با این پتانسیلی که در تیم وجود دارد بتوانیم بر این مشکل غلبه کنیم.