وبسایت رسمی برنامه نود - دانیله ده روسی معتقد است هیچ‌گونه پشیمانی بابت حضور طولانی‌مدتش در رم ندارد و در عین حال می‌گوید قبل از توتی بازنشست نخواهد شد.
به گزاش وبسایت نود و به نقل از فوتبال ایتالیا، این هافبک ملی‌پوش که در طول دوران بازیش پیشنهادهای متعددی از داخل و خارج ایتالیا را رد کرده است، تاکید می‌کند که همواره تحت تأثیر احساسات هواداران پایتخت بوده است.
او در این زمینه به خبرنگاران گفت:
همه با این شور و شوق و این سرنوشت به دنیا آمده‌اند. گزینه‌هایجانشین (در مورد آنچه می‌توانست در طول دوران بازی‌ام رخ دهد) بعضی وقت‌ها به ذهنم خطور می‌کند اما این تصمیمی است که مدت‌ها قبل گرفته‌ام. تنها چیزی که اهمیت دارد رمی بودن است. بعضی وقت‌ها که روی صندلی نشسته‌ام با خود میگویم اگر در رم به دنیا نیامده بودم هرگز طرفدار رم نشده بودم. هرگز این حس بدهکار بودن به هواداران، به مردم و به شهر را نداشتم. برای من به‌عنوان یک بازیکن خوب این موضوع ساده است اما روی دیگر سکه این است که من عاشق ماندن در این تیم هستم. من می‌خواهم مردم را شاد کنم. حتی برای یک بازی. من می‌خواهمآن‌ها را خوشحال ببینم.
کاپیتان تیم ملی فوتبال ایتالیا ادامه می‌دهد:
شما در چلسی، مادرید و منچستریونایتد هم جمعیت هواداران را مشاهده می‌کنید اما اینجا من دوستانم را می‌بینم، دوستانم که در جایگاه نشسته‌اند و مرمی که هیچ‌گاهنمی‌شناخته‌ام. اما آن‌ها مانند دوستان من هستند چراکه مثل من به باشگاه شور و شوق و ایمان‌دارند. ما داستان مشابهی داریم. ما باهم برای بازی‌ها اشک ریخته‌ایم و به دلایل مشترک ناراحت بوده‌ایم. حتی اگر یکدیگر را نشناسیم، احساسات مشترکی داریم. تنها احساسی که بالاتر از افتخار بازی برای رم است، ناراحتی از عدم حضور در این تیم خواهد بود.
این بازیکن 33 ساله در انتهای دوران بازیش قرار دارد اما تاکید می‌کند که قبل از توتی بازنشست نخواهد شد. او ادامه داد:
به خاطر هواداران، تصمیم اینکه من هم همراه توتی بازنشسته شوم درست نخواهد بود. مالکیت جدید؟ قبلاً همه چیز تفاوت داشت و بیشتر به یک خانواده شبیه بود. وقتی اوضاع تغییر کرد، من با خود گفتم ممکن است از لحاظ اقتصادی اوضاع بهتر شود اما شاید آنچه یک مالک جدید با زبانی جدید ارائه می‌کند، کمی از لحاظ انسانی خوشایند نباشد. ولی بعد از چند ماه می‌توانستید به آسانی ببینید که شورو شوق مالکیت جدید مانند مالک قبلی باشگاه است. ما می‌توانیم داستان باشگاه و تاریخچه‌اش را با همه در میان بگذاریم. با این‌حال این همیشه با چیزی که مردم در شهر رم احساس می‌کنند تفاوت خواهد داشت. ما از اشتراک گذاشتن این احساسات هراسی نداریم. شاید این شورو شوق بتواند از لحاظ اقتصادی نیز به ما کمک کند و باعث شود باشگاه ثروتمندتر شده و موجب شود به زودی یک جام مهم کسب کنیم.
مورد تعیین‌کننده، جاه‌طلبی بازیکن خواهد بود. برای من پول چیزی نیست که باعث شود از رم به چلسی بروم. من همین‌جا هم پول به دست می‌آورم. پس تفاوت در این نیست. در تیم‌های دیگر می‌توانم پول بیشتری کسب کنم اما این تفاوت برای من اهمیت ندارد. آنچه مهم است، انگیزه و جاه طلبی است. اینکه یک بازیکن بخواهد در رئال قهرمان لیگ قهرمانان شود جاه طلبانه‌تر است یا بازیکنی که بخواهد در رم قهرمان سری آ شود؟ رم هیچ‌گاه عناوین زیادی نبرده است. در طول 90 سال ما 3 بار فاتح لیگ شده‌ایم. به نظر من اینکه بخواهی درجایی قهرمان شوی که هیچ‌گاه کسی قهرمان نشده است هم جاه‌طلبانه خواهد بود.
در دوران کودکی هوادار رم بودن با هواداری از این تیم به‌عنوان بزرگ سال متفاوت است. در بزرگ‌سالی انسان‌ها تحت‌فشار هستند. هواداران رم در خانه نیز همین مشکل را دارند، چرا که از لحاظ مالی در مضیقه هستند و عملکرد رم در طول فصل نیز آن‌ها را ناراحت می‌کند. روی دیگر سکه، همین ناراحتی‌ها، نگرانی‌ها و هیجانات در مورد سرنوشت رم است. اما ما با غرور در رم زندگی می‌کنیم. هواداران خود را بخشی از وجود امثال من و توتی می‌دانند.
گفتنی است تیم آث رم چهارشنبه شب در دیدار رفت پلی‌آف لیگ قهرمانان، به مصاف پورتو می‌رود.
1405
