پایگاه خبری فوتبالی- یک: استقلال در ادامه روند ناامیدکننده‌اش مقابل ملوان هم به تساوی رسید تا از شش بازی آخرش، سهمش تنها پنج امتیاز باشد. نه نوع بازی این تیم نشانه‌هایی از پیشرفت را بروز می‌دهد نه امتیازگیری این تیم، در استقلال همه چیز به بدترین شکل ممکن پیش می‌رود.
دو: موسیمانه این بار با دو مهاجم هدف بازی را شروع کرد، حضور همزمان کوجو و جوما بدون اینکه هیچ هافبک خلاقی پشت سر آنها باشد نشان از بن‌بست نفرات و سیستم تاکتیکی استقلال بود. روزبه چشمی هم دوباره در خط هافبک قرار گرفته بود که تداخل وظایفش با اندونگ باعث شده بود هر دو از جریان بازی محو باشند.
سه: در دقایق میانی نیمه اول، در یک صحنه آرش رضاوند به دنبال بازیکنی می‌گشت که در فضا بدود تا بتواند توپ را پشت دفاع حریف بیاندازد ، هیچ کس عملا حضور نداشت تا اوج درماندگی را در خط هافبک و حمله استقلال شاهد باشیم. تیمی که عملا هیچ بازیکن سرعتی و تکنیکی در ترکیبش ندارد. کوشکی که کاملا تعطیل است و اسلامی هم تازه از مصدومیت برگشته و او به تنهایی نمی‌تواند بار استقلال را به دوش بکشد.
چهار: شایعه کم‌کاری بازیکنان استقلال برای زمین‌زدن موسیمانه خیلی این روزها شنیده می‌شود، نگارنده اعتقادی به این موضوع ندارد اما شدیدا باور دارم وقتی یک سرمربی کارش را بلد باشد تیم را با خودش همدل می‌کند و بازیکن هم با تمام وجود برایش بازی می‌کند. بعضی بازیکنان زیر نظر یک سرمربی رشد می‌کنند و برخی افت. در استقلال همه در مسیر افت هستند.
پنج: ملوان دو فصل است که دوباره سایه‌هایی از شخصیت گذشته‌اش را به دست آورده، تیمی که در این سی سال مدام در حال رفت و برگشت به لیگ بود دچار ثبات نسبی شده. اقلیم انزلی به گونه‌ای شده که فضا را برای پیشرفت بازیکن فراهم می‌کند. هر چند در این چند بازی ملوان از نظر نتیجه و کیفیت فنی دچار افت شده ولی کاملا پتانسیل صعود به رتبه‌های بالاتر را دارد.
شش: موسیمانه روزهای اولی که آمده بود چراغ امید را کمی روشن کرد، ولی هر چه جلوتر رفتیم نتوانست تأثیر مثبتی را روی عملکرد استقلال بگذارد. به نظر می‌رسد او نمی‌داند کجا مربیگری می‌کند و هنوز شخصیت و فضا را نمی‌شناسد. سرمایه‌گذاری روی موسیمانه ریسک بزرگی است. بعد از سه ماه او هنوز تیمش را خوب نمی‌شناسد و تصمیمات فنی‌اش پر از ابهام است.
هفت: مشکل استقلال عدم خلق موقعیت گل است، وقتی درد را تشخیص نمی‌دهید توان درمان ندارید. شما به خریدهای استقلال دقت کنید. دو مهاجم نوک ( آزادی و‌کوجو) به تیم اضافه شده‌اند. خب چه کسی قرار است برای آنها موقعیت ایجاد کند. همچنان استقلال وینگر ندارد ولی موسیمانه به دنبال دفاع است.
هشت: تأثیرگذارترین بازیکنان این فصل استقلال در ایجاد موقعیت یکی مصدوم ( ماشاریپوف) است و دیگری فعلا تنها می‌دود (رامین رضاییان). یک اظهار نظر ساده در جلسه فنی او را به نیمکت وصل کرده تا استقلال خودزنی کند.
نه: هر بازیکنی با سابقه حضور در پرسپولیس به استقلال آمده به این تیم خیر نرسانده است. قبول ندارید تاریخ را مرور کنید. حتی مهدی هاشمی‌نسب استقلال نصف کیفیت هاشمی نسب پرسپولیس را نداشت. آنها بیشتر از بغض معاویه به استقلال می‌آیند تا حب علی!
ده: استقلال دچار کوه مشکلات است و به سختی بتواند از این بحران خارج شود. مدیران جدید کار دشواری برای حل مشکلات استقلال دارند. تعداد بازیکنان بی کیفیت و ضعیف و مصدوم استقلال انقدر زیاد است که نیاز به گفتن ندارد. سرمربی هم به بن‌بست رسیده. استقلال امروز حاصل یک تخریب دسته‌جمعی یک مثلث متشکل از احمد شهریاری، فرشید هاشم سمیعی و جواد نکونام است که از اواسط اردیبهشت کلنگ را برداشت و تیشه به ریشه این تیم زدند.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
