پایگاه خبری فوتبالی: یک: اجبار، اجبار اجبار هر کاری که این روزها موسیمانه در استقلال انجام می‌دهد از سر ناچاری است. بنده‌خدا از روزی که آمده بیمارستان صحرایی تحویل گرفته و مدام باید مثل یک پزشک از آنها مراقبت کند. کاش فیلم اردوی ترکیه در‌می‌آمد تا ببینیم آنجا چه خبر بوده و حضرات آنجا چه می‌کردند؟
دو: وقتی می‌نویسیم مدیر باید فوتبال را بشناسد یعنی اینکه از سرمربی بخواهد چرا تیمی را بسته‌اید که فوروارد به اندازه کافی ندارد؟ نه اینکه هر چه سرمربی گفت را بدون کم و کاست برایش فراهم کند تا بگویند به به چه مدیر خوبی! آخر سر هم که به این مدیر گفتند لفتش می‌دهد!
سه: مس رفسنجان بعد از یک نیم فصل عالی با محرم در فصل گذشته، امسال را با محرم خیلی بد شروع کرد تا به سراغ یکی برود که افکارش فوتبال تهاجمی مثل محرم است. مسعود شجاعی در این مدت کوتاهی که کار مربیگری را شروع کرده حداقل به فوتبال احترام می‌گذارد.
چهار: بازی دادن به جوان‌ها باعث شده تا به طرز اغراق‌آمیزی تعریف و تمجیدها به سمت موسیمانه روانه شود. در صورتی که اگر استقلال اینقدر مصدوم نمی‌داد احتمالا جای این بازیکنان همان بالا روی سکوها بود. چون استقلال نتیجه نگرفته و موسیمانه هم یک تیم ویران تحویل گرفته فعلا فشار خاصی از سمت هواداران برای کورس قهرمانی روی او نیست و همین به توفیقی بدل شده تا با آرامش بتواند خرابه را آباد کند و از بنزین سبز استقلال استفاده!
پنج: قبلا هم نوشتیم که حضور روزبه چشمی در خط دفاعی برای استقلال یک نعمت بزرگ است. تنها بازیکنی از آبی‌ها که قدرت فرماندهی و رهبری دارد و حواس جمع بازی می‌کند خود روزبه است. مقابل الهلال هم با اینکه استقلال سه تا خورد ولی روزبه خوب بود.
شش: ترکیب مس رفسنجان را که می‌بینیم یاد دوران طلایی حضور فرشیدها در استقلال و جارو کردن جام‌ها می‌افتیم. بخش زیادی از علت عدم قهرمانی استقلال در فصل گذشته به نخریدن فرشیدها توسط مدیریت وقت برمی‌گردد که باعث شد جام از کف آبی‌ها برود! اورونوف هم یک بازیکن بی‌کیفیت بود که نکونام و دستیارانش از عمد آن را به پرسپولیس دادند تا قرمزها جام نگیرند! عجب بند کلیشه برعکسی شد!
هفت: ابوالفضل زمانی یک گل زد، گل سه امتیازی هم زد. همین تمام. هر کلمه اضافه دیگری بنویسیم به این پسر خیانت کرده‌ایم. اجازه بدهیم فوتبالش را بازی کند.
هشت: استقلال برمی‌گردد؟ تعطیلات فیفادی فرصت خوبی برای قرارگرفتن استقلال در چرخه تمرین و تکرار است. استقلال ذاتا پتانسیل بازگشت دارد چون استقلال است ولی انقدر از نظر مهره ناهمگن بسته شده که حداقل تا نیم‌فصل از موسیمانه نباید انتظار تغییرات بزرگ داشت. همین برد زورکی مقابل مس رفسنجان از نظر روحی می‌تواند خیلی به استقلال کمک کند. آقای موسیمانه این که در تعطیلات به کشورت سفر نکردی یعنی احساس مسئولیت!
نه: جای حامد لک بودن سخت است و ظرفیت بالایی می‌طلبد. لک سال‌هاست که آماج فحاشی‌های هواداران استقلال است. خودش هم گاهی شیطنت می‌کند ولی فحاشی به مادر؟ به چه قیمتی؟ هفته پیش شجاع این هفته لک. این قضیه قرمز و آبی ندارد. حداقل سه دهه‌اش را ما به خاطر داریم که چند ده فوتبالیست طعم تلخ فحاشی به خانواده را می‌چشند. حضور زنان در ورزشگاه‌ها هم جلوی این اتفاقات را نگرفت. کلا انگار اکثر ما روی سکوها انسان دیگری می‌شویم.
ده: برد عین مسکّن عمل می‌کند. مس رفسنجان مغلوب خواست و تلاش استقلالی‌ها شد نه توان فنی آنها. اثر این مسکّن فقط تا بازی بعدی آبی‌هاست نه بیشتر. استقلال برای بیرون آمدن از بحران نیاز دارد فعلا فقط ببرد. روحی روانی که بالا باشید اعتماد به نفس برمی‌گردد، توان فنی ضریب دو می‌شود و تیم روی مدار مثبت قرار می‌گیرد. به قول رضا عطاران در فیلم بی‌خود و بی‌جهت: آقای موسیمانه یه چایی بخوریم و یه سیگار بکشیم و بعدش فقط کار و کار و کار!
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
