پایگاه خبری فوتبالی- یک: همین غیبت اورونوف کافی بود تا گاریدو زبان گلایه را آغاز کند اما او در پاسخ به نبود ستاره ازبک ترجیح داد تا روی داشته‌هایش متمرکز شود. اورنوف اگر چه ستاره بزرگی است اما در فوتبال تیم بودن مهمتر از تکیه بر ستاره‌هاست. واقعیتی که گاریدو چهارشنبه شب هفته گذشته آن را ثابت کرد.
دو: هدف پرسپولیس فضای خالی پشت مدافعان استقلال بود. وقتی این حربه با عقب نشینی مدافعان آبی جواب نداد تعویضهای گاریدو شروع شد. این بار کناره‌های استقلال هدف قرار گرفت، یک ارسال تند و تیز از العملود نیمه سالم نیمه مصدوم، دفع ناقص سیدحسین حسینی و پنالتی که رامین رضاییان داد و مهری به خوبی آن را گرفت نتیجه را تغییر داد.
سه: پرسپولیس اگر چه در تمامی آیتمها تیم برتر میدان بود، اما این مالکیت توپ به گونه‌ای بود که منجر به موقعیت خاصی نمی‌شد. آنها مزد شجاعت خود را در مقابل ترس بی‌دلیل رقیب گرفتند و دربی را به نام و کام خود کردند تا حالا در صورت بردن در بازی عقب افتاده، به صدر جدول هم برسند.
چهار: گاریدو در تیمش نظم و انضباط و دیسیپلین حرف اول را می‌زند. جدیت مهمترین خصلت سرمربی پرسپولیس است و توانسته خیلی زود در همین تایم کوتاه شخصیت خود را به پرسپولیس تحمیل کند. کنار رفتن سعید صادقی و یاسین سلمانی از لیست تیم نشان می‌دهد در نظم تیمی با کسی تعارف ندارد. او مربی خشک رفتاری است و به همین دلیل همه فکر می کردند در ادامه راه کارش سخت باشد، اما وقتی تیم می برد و دربی هم به دنبال دیگر بردها، رفتارهای خشک گاریدو هم به نفع تیم می شود و هم به نفع خودش و احتمالا او نرم هم بشود!
پنج: سعید مهری پنالتی گرفت. از چه کسی؟ از رامین رضاییان! ولی آیا این پنالتی گرفتن باعث می‌شود سعید مهری را بازیکن درجه یکی بدانیم؟ در استقلال خلاف آن را دیدیم. شاید فضای پرسپولیس و حمایتهای همبازیان جدیدش باعث شود مهری جدیدی را ببینیم. بعضی فوتبالیستها در یک تیم جواب نمی‌دهند ولی شاید تغییر تیم برایشان مثبت باشد. البته شاید! در هر حال مهری، انتقامش را از نکونام گرفت. وقتی که نکونام فصل پیش طوری با او برخورد کرد که انگار او را نمی خواهد و مهری هم به همین دلیل، استقلال را به مقصد قبرس ترک کرد تا به در بازگشت به پرسپولیس بپیوندد.
شش: الکسیس گندوز روی خروجها مشکل دارد. این مورد در تمامی بازیهای این فصل پیش نمود عینی داشته، گاریدو برای جبران این نقیصه مدافعان کناری‌اش (میلادمحمدی و فرشاد فرجی) را تا حد امکان عقب نگه تا فضای ارسال برای وینگرهای استقلال فراهم نشود. هر چند در یکی دو صحنه روی ارسال و ضربه سر بلانکو وشوت به دیرک ابوالفضل جلالی خوش شانس هم بود.
هفت: زوج رفیعی و ریگی در مقابل زوج رضاوند و اندونگ در اکثر موارد موفق‌تر نشان داده است. به‌خصوص ریگی که از خوبهای بازی بود و کفه ترازو در وسط زمین را برای پرسپولیس سنگین‌تر کردند. ریگی دو فصل برای استقلال بازی کرده بود و البته در همان استقلال هم بازیهای خوبی را به نمایش گذاشته بود.
هشت: خش زیادی از موفقیت پرسپولیس به فضای بیرونی این تیم برمی‌گردد، اتحاد و یکدلی مدیران و اکثریت پیشکسوتان و فضای رسانه‌ای پیرامون این تیم و البته هواداران که فضا را برای آرامش تیم مهیا کردند نقش بسزایی در برد پرسپولیس دراین دربی و دیگر دربی های قبلی داشته است. البته نیازی به توضیح اضافی نیست و همه چیز در این باره کاملا واضح و مبرهن است.
نه: ایوب العملود همچنان در پرسپولیس خوب و مؤثر بازی می‌کند، بهترین تعویض گاریدو همین حضور ایوب بود که با حضورش هم سمت چپ استقلال را از کار انداخت و زمینه‌ساز گل پرسپولیس شد، او چند دقیقه قبل از پنالتی می‌توانست گل برتری را با سر هم بزند که شانس با او همراه نبود.
ده: از دهم اسفند نود‌وشش پرسپولیس در دربیها نباخته و کم‌کم رکورد این تیم افسانه‌ای می‌شود. ۱۷ دربی بدون باخت چیزی نیست که اتفاقی به دست آمده باشد. پرسپولیس سالهاست در یک سیکل درست فنی قرار دارد و از بهانه‌ها فراری است. آدمها در این تیم می‌آیند و می‌روند اما خللی در روند موفقیتها به وجود نمی‌آید.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
