انتقادات تند خطیر از احمد شهریاری؛ نماینده هولدینگ خودش را پدر فوتبال ایران می‌داند!

انتقادات تند خطیر از احمد شهریاری؛ نماینده هولدینگ خودش را پدر فوتبال ایران می‌داند!

پایگاه خبری فوتبالی- علی خطیر مدیرعامل سابق استقلال از انتقادات تند و بی‌سابقه‌ای را از نماینده هولدینگ خلیج فارس در باشگاه استقلال که رییس هیات مدیره این باشگاه هم هست مطرح کرد.

به گزارش فوتبالی، علی خطیر، مدیرعامل سابق باشگاه استقلال، میهمان حضوری امروز برنامه فوتبال برتر است. برنامه‌ای که اختصاص به مباحث پیرامون مشکلات آبی‌های پایتخت دارد و خطیر به عنوان مدیرعامل سابق باشگاه هم یکی از نفراتی است که در این زمینه نظراتش را مطرح می‌کند.

اما قسمتی از صحبت‌های خطیر بسیار جالب توجه است. جایی که این مدیر فوتبالی انتقادات تند و تیزی را به احمد شهریاری به عنوان نماینده تام الاختیار هولدینگ خلیج فارس داشته و اقدامات این مدیر را به شدت نقد می‌کند.

خطیر مدعی است علی عسگری به عنوان نفر اول هولدینگ، شخصی را بر راس امور باشگاه استقلال قرار داده که تجربه موفقی در زمینه فوتبال ندارد و البته ادعای شهریاری در فوتبال را با مثالی جالب تشبیه می‌کند: «در یک حرکت عجیب و غریب، آقای علی‌عسگری شخصی را که تجربه موفقی در فوتبال نداشته را آورده است. ایشان طوری صحبت می‌کند که انگار فوتبال را از انگلستان با کیف سامسونت به ایران آورده و تا این حد خودش را پدر فوتبال ایران می‌داند! این آدم با این نگاهی که دارد، تمام وظایف مدیریتی استقلال به او واگذار شده است.»

پس از این صحبت‌ها مجری برنامه فوتبال برتر می‌پرسد که یعنی چارتی در باشگاه استقلال مشخص نیست که خطیر چنین پاسخ می‌دهد: «من خودم خیلی تلاش کردم که استقلال به هولدینگ واگذار شود. نه به خاطر خودم. چون فکر می‌کردم اتفاقات خوبی می‌افتد. حالا چه فرقی کرده و چه اتفاقی افتاده است. اگر قرار بود باشگاه توسط یک شخص اداره شود، چرا پس هولدینگ پا پیش گذاشت؟»

خطیر به ماجرای برکناری خود هم گریزی می‌زند و از آن با لفظ “کودتا” یاد می‌کند: «شما اگر می‌خواستید مرا بردارید، مرا صدا می‌کردید و می‌گفتید نمی‌توانیم با هم کار کنیم و من استعفا می‌دادم و می‌رفتم و نیازی به این مسائل نبود و نیاز به کودتا کردن نبود. این انسان‌های اشتباهی هستند که تصمیمات اشتباهی می‌گیرند و این هزینه‌زاست که n میلیون آدم باید آن را پرداخت کنند. یک شخص یک تصمیم می‌گیرد که به هیچ کجا هم پاسخگو نیست.»

1997