تغییر سرمربی در لیگ ۲۳؛ جبران اشتباه اول فصل

پایگاه خبری فوتبالی- تغییر سرمربی در فوتبال ایران به دو دلیل رخ می‌دهد: از بین بردن روزهای تلخ مربی قبلی یا تصمیم مربی قبلی به قطع همکاری.

به گزارش فوتبالی، شش تا از هشت تیمی که این فصل، نیمکت‌شان را تغییر دادند، جزو دسته اول هستند و پرسپولیس و تراکتور در دسته دوم قرار می‌گیرند. از بین این هشت تیم، چهار تیم پس از ایجاد این شوک مثبت، حال بهتری پیدا کردند: هوادار، پیکان، مس رفسنجان و پرسپولیس. فولاد، نساجی و صنعت نفت همچنان درگیر روزهای تیره هستند و جزو چهار مدعی اصلی سقوط که قطعا دوتای‌شان راهی لیگ یک می‌شوند. درباره تراکتور هم که فعلا نمی‌توان اظهارنظری کرد.

* فولاد

چهار و به عبارت شاید بهتر ۵ نفر در این ۲۴ بازی روی نیمکت فولاد نشسته‌اند ولی آنها همچنان یکی از شانس‌های اصلی سقوط هستند بخصوص اگر روند فعلی با ویسی ادامه داشته باشد. بهترین روزهای فولاد با ایگناسیو مارتینز رقم خورد که از هر بازی به طور متوسط 1.36 امتیاز گرفت. معدلی که برای منصوریان و گلادیسون، صفر، برای آل نعمه 0.8 و برای ویسی 0.5 است. فولاد ۵۷ روز است برنده نشده و هر هفته به منطقه سقوط نزدیک‌تر می‌شود.

* پیکان

یک برد در ۱۰ بازی ابتدایی، پایان کار رسول خطیبی را روی نیمکت رقم زد. با انتصاب رضا عنایتی، زمان تقریبا زیادی سپری شد تا پیکان راه بیفتد ولی این اتفاق در نیمه دوم فصل با چند خرید خوب مانند قربانی و اسماعیلی افتاد. تغییر نیمکت پیکان را می‌توان جزو شوک‌های مثبت قرار داد چراکه معدل امتیازی با خطیبی 0.8 بود و حالا به 1.2 رسیده یعنی آنها هر دو بازی با عنایتی، تقریبا یک امتیاز بیشتر از دوران خطیبی می‌گیرند.

* هوادار

انتخاب محمود فکری برای نیمکت، عجیب و روند فصل نشان داد، کاملا اشتباه بود. شکست خانگی پنج گله به سپاهان، پایان کار فکری بود با گرفتن ۱۰ امتیاز از ۱۳ بازی. مدیران هوادار برای جانشینی فکری، دست روی شجاعی گذاشتند که ریسک دیگری بود ولی این بار جواب داد. گرفتن ۱۵ امتیاز از ۱۱ بازی و البته نمایش‌های ویژه مثلا برابر ذوب‌آهن، استقلال و پیکان، هوادار را به طور کامل از جمع مدعیان سقوط خارج کرد.

* نساجی

نساجی فعلا تیم دوم جدول از آخر است و کار سختی برای بقا بین مثلث خوزستانی‌ها دارد. فصل با رحمتی استارت خورد و حضور انبوهی از بازیکنان آلومینیوم ولی به گرفتن تنها ۹ امتیاز از ۱۲ بازی منجر شد. سرمربی جانشین، اسپانیایی بود که با یک امتیاز از ۴ بازی به کارش پایان داد. الهامی معدل 0.75 امتیاز رحمتی و 0.25 امتیاز آلکاراز را به بیشتر از یک رسانده ولی آنچه در ۱۷ هفته ابتدایی رقم خورد، شاید درنهایت گریبان نساجی را بگیرد.

* صنعت نفت آبادان

یک نیم‌فصل با ویسی و سپس حضور بختیاری‌زاده و حالا کمالوند؛ هیچکدام از این ۳ نسخه برای صنعت نفت جواب نداده و آنها با ۱۶ امتیاز قعرنشین و شانس اصلی سقوط هستند. ویسی ۱۱ امتیاز از ۱۵ بازی گرفت. اوضاع با بختیاری‌زاده بدتر هم شد: ۲ امتیاز از ۶ بازی. آماری که با حضور کمالوند به ۳ امتیاز از ۳ بازی رسیده است. روند صنعت نفت از معدل 0.73 ویسی به 0.33 بختیاری‌زاده رسید و حالا یک شده ولی بعید است آبادان، جشن بقا بگیرد.

* پرسپولیس

قرمزها نیم‌فصل را با گرفتن ۳۰ امتیاز از ۱۵ بازی به پایان بردند و معدل درخشان ۲ امتیاز از هر بازی را ثبت کردند. اما در میانه فصل بالاخره قسمت آخر سریال استعفای گل‌محمدی، اکران شد و او نیمکت پرسپولیس را ترک کرد. اوسمار ویرا بعد از موش و گربه بازی‌های برانکو به نیمکت رسید و توانست همان معدل عالی را هم ارتقا ببخشد: ۲۲ امتیاز از ۹ بازی و میانگین هر بازی 2.44 امتیاز به علاوه ارایه نمایشی چشم‌نواز.

* مس رفسنجان

۸ باخت در ۱۵ بازی نیم‌فصل اول و حالا زندگی بدون باخت در ۹ بازی نیمه دوم فصل؛ حضور محرم نویدکیا کاملا مثبت بوده و جز آمار، نوع بازی مس و احیای مردانی مانند محبی، باقری، شهباززاده و واسعی ثابت می‌کند مدیران مس کار اشتباه ابتدای فصل را به بهترین شکل، ترمیم کردند. مس با حضور الهامی روی نیمکتش به طور متوسط از هر بازی یک امتیاز گرفت و این معدل با نویدکیا به 1.67 رسیده و این یعنی نویدکیا در 9 بازی به اندازه تمام نیم‌فصل اول الهامی، امتیاز گرفته است.

* تراکتور

به هر دلیلی، دوران پاکو خمز روی نیمکت تراکتور به ۵۰۰ روز نرسید و او بعد از ۳ بازی خانگی پیاپی بدون برد، تبریز را ترک کرد. ۴۰ امتیاز از ۲۳ بازی یعنی ثبت معدل حدود 1.75 امتیاز از هر بازی که بعید است در ادامه فصل و با حضور سرمربی جدید در شش بازی پایانی، تکرار شود. با رفتن خمز، رویای نیمکت تراکتور برای داشتن یک «صاحب» در طول یک فصل هم از بین رفت و به لیگ ۲۴ موکول شد.