پایگاه خبری فوتبالی- یک: پایه های قهرمانی دوم استقلال در آسیا از سال ۶۸ ریخته شد. آنجا که آرام آرام ترکیب آبی ها پرستاره شد. بعد از یک افت سه ساله و کوچ ستاره ها عملیات اصلاح در استقلال شروع شد تا آبی ها در هر پست بهترین‌های ایران را در اختیار داشته باشند.مهم‌ترین تغییر، اضافه شدن بونژاک مجاری به کادر فنی استقلال بود. او با فوتبالی برگرفته از تیم ملی فوتبال آلمان که در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا قهرمان شده بود، تغییرات ویژه ای در سیستم فنی استقلال داد تا آبی ها برای اولین بار بعد از انقلاب پایه گذار سیستم ۳-۵-۲ در فوتبال ایران باشند. انعطاف زنده یاد منصور پورحیدری در همکاری با مربیان خارجی باعث شد تا این سیستم خیلی سریع در استقلال جا بیافتد.
دو: در درون دروازه احمدرضا عابدزاده از تام اصفهان و حمید بابازاده از دارایی در ابتدای سال ۶۹ به استقلال پیوستند و حسین ترابپور و سعید عزیزیان از این تیم جدا شدند. حضور عابدزاده جسارت را به خط دفاعی استقلال داد تا بالاتر بازی کنند.
سه: حضور شاهین بیانی به عنوان کاپیتان تیم و رهبر خط دفاعی قوت قلب آبیها بود، شاهین در ۳۰ سالگی و در اوج پختگی قرار داشت. جلوی او رضا حسن زاده ۲۲ ساله و فرشاد فلاحت زاده ۲۴ ساله بازی می کردند که به هیچ فورواردی باج نمی دادند. استقلالی‌ها مسعود غفوری‌های اصل را هم روی نیمکت داشتند که هر زمان بازی می کرد دست کمی از دیگر مدافعان نداشت.
چهار: جناحین خط دفاعی استقلال در اختیار امیرموسوی نیا و خسرو پارسا در راست و صادق ورمزیار در چپ بود. شاید در تنها پستی که آبی ها کمی نسبت به بقیه پست‌ها احساس ضعف می کردند پیستون راست بود. جدایی زرینچه و رفتنش به کشاورز لذت قهرمانی آسیا را از او گرفت. مطمئنا حسرت این قهرمانی همچنان روی دل جواد زرینچه است.
پنج: مهدی فنونی زاده حلقه اتصال خط میانی و خط دفاعی استقلال بود. شماره ششی با وظایف بازیسازی . مزیت فنونی زاده پابه توپ بودن او بود که او را برخلاف جثه اش به یک طراح هم تبدیل کرده بود. فنونی زاده در خط دفاعی هم توانایی بازی داشت و در بازی فینال در کنار حسن زاده و شاهین بیانی مثلث خط دفاعی استقلال را تشکیل داده بودند. او ثابت ترین بازیکن استقلال در سالهای ۶۹ و ۷۰ بود.
شش: خط هافبک استقلال پرترافیک ترین نقطه این تیم در راه قهرمانی آسیا بود. حضور شاهرخ بیانی، امیرقلعه نویی، مجیدنامجومطلق، جعفرمختاریفر، زنده یاد رضا احدی و رضا نعلچگر خط هافبک استقلال را به تجمع ستاره ها تبدیل کرده بود. سخت ترین کار پورحیدری انتخاب دو یا سه نفر از این جمع شش نفره بود. در بازی فینال شاهرخ و امیر و مجید نبض خط هافبک استقلال را در دست داشتند. امیر قلعه نویی ژنرال این خط، شاهرخ بیانی کاپیتان بدون بازوبند استقلال و مجید نامجومطلق خط شکن خط هافبک آبیها بودند.
هفت: یکی از بهترین زوج‌های خط حمله تاریخ استقلال بدون شک زوج صمد مرفاوی و عباس سرخاب است. دو مهاجم جنوبی آبیها که کاملا مکمل یکدیگر بودند. یکی سرزن و تمام کننده و دیگری پابه توپ ، سرزن و جنگنده . استقلال در کنار اینها امیرهاشمی مقدم، عبدالعلی چنگیز باتجربه و میرشاد ماجدی جوان را هم در لیست خود داشت که البته به فراخور بیشتر از امیرهاشمی مقدم و چنگیز استفاده می کرد تا میرشاد ماجدی.
هشت: اردوی خوب آبیها در سالار دره مازندران که هوایی شبیه به داکا داشت باعث شد تا استقلال در این تورنمنت از نظر فنی و بدنی کم نیاورد. فراموش نکنید استقلال در ده روز پنج بازی در بنگلادش انجام داد و اصلا به مشکل بدنی برنخورد.
نه: از نقش هیات مدیره یکدست استقلال در آن سالها هم نمی شود به سادگی گذشت. علی آقامحمدی، ایروانی و کاظم اولیایی معروف به مثلث همدانیها که در بدنه دولت و حاکمیت هم بسیار پرنفوذ بودند تأثیر زیادی در موفقیت استقلال در آن سالها داشتند هر چند که در سال بعد با رفتن استقلال به دسته سه با قانون عجیب فدراسبون فوتبال، همه موفقیتهایشان زیر سؤال رفت.
ده: و در آخر یادداشت، مهم‌ترین مهره استقلال سرمربی این تیم بود که روش کار کردن با آن همه ستاره را بلد بود. زنده یاد منصورپورحیدری که امضایش پای دومین ستاره طلایی استقلال در تاریخ همیشه ماندگار است. روحش شاد و یادش گرامی باد.
یادداشت از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
