پایگاه خبری فوتبالی- در فاصله 36 روز مانده به شروع جام جهانی 2022، هنوز مشخص نیست که خبرنگاران و عکاسان چطور می خواهند به قطر، سفر کنند.
به گزارش فوتبالی، اعزام خبرنگاران و عکاسان ایرانی به جام جهانی، از سال 2006 با سیستم جدید فیفا انجام شد. در آن دوره،ثبت نام خبرنگاران اینترنتی و مدیا چنلی شد و فدراسیون فوتبال کدهای حضور در جام جهانی آلمان را به خبرنگاران و عکاسان بر اساس سهمیه های مشخص شده می داد. شیوه ای که تا کنون ادامه داشته است.
فدراسیون فوتبال محمد دادگان، در آن زمان با سیاست ویژه ای کل هزینه اعزام خبرنگاران را به عهده سازمان میراث فرهنگی تحت نظر اسفندیار رحیم مشایی و اداره کل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد گذاشت و حتی یک ریال هم هزینه نکرد. گفته می شد که سازمان تربیت بدنی وقت هم کمک هزینه ای به رسانه ها برای اعزام به آلمان داده بود.
در سال 2010 و با توجه به غیبت تیم ملی در جام جهانی، علی کفاشیان دغدغهای بابت این موضوع نداشت اما در سال 2014 که قرار به اعزام اهالی رسانه به برزیل بود، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت کلیه امور مربوط به این ماجرا را به یک آژانس مسافرتی بسپارد و گویا خدماتدهی این آژانس به قدری ضعیف بوده که شکایات متعدد از آن، باعث لغو شدن پروانه کارش شده است. خبرنگاران و عکاسانی که به برزیل رفته بودند، خاطرات خوبی از اعزام نداشتند.
اتفاقی که باعث ورود سازمان بازرسی به ماجرا شد
در سال 2018 و برای سفر به روسیه، فدراسیون فوتبال به مدیریت مهدی تاج بخشی از هزینه اعزام اصحاب رسانه – که گفته می شود حدود 3.5 میلیارد تا چهار میلیارد تومان بود – را تقبل کرد. کمک هزینه فدراسیون فوتبال منجر به این شد که رسانه ها هم بخشی از هزینه ها را تامین کردند اما باز هم چون همه چیز در کمینه ماجرا بود، خدماتدهی به خبرنگاران و عکاسان طوری نبود که باعث رضایت آنها شود. پس از جام جهانی در رقابتهای جام ملتها، فدراسیون فوتبال هزینه های مربوط به 9 خبرنگار و عکاس را در امارات پرداخت کرد که باز هم البته در کمترین مقدار بود و چون قبل از جام ملتها در امارات، این تیم خبری به همراه تیم ملی به اردوی قطر در اسپایر رفته بودند. مهمتر از این اتفاق، ورود سازمان بازرسی به ماجرا بود و این سازمان به فدراسیون فوتبال اعلام کرد که دیگر حق ندارد حتی یک ریال هم در این زمینه هزینه داشته باشد. پرونده ای که ظاهرا هنوز باز است و به فدراسیون فوتبال به خاطر هزینه کردن برای خبرنگاران و عکاسان در آن مقطع، گیر حقوقی داده شده و سازمان بازرسی هم از توضیحات فدراسیون فوتبال راضی نشده است.
تکلیف سفر به قطر چه میشود؟
بر اساس اطلاعات فوتبالی، فدراسیون فوتبال برای 77 خبرنگار و عکاس، درخواست سهمیه داده که حداقل هزینه آنها 8 میلیارد تومان خواهد شد و گویا 12 تا 15 نفر دیگر هم به این لیست اضافه شده اند حدود 9 تا 10 میلیارد تومان هزینه دارد. حداقل هزینه ها در قطر در طول 12 روز حضور تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2022، بالغ بر 100 تا 150 میلیون تومان است و مشخص است که فدراسیون فوتبال با توجه به مشکلات مالی که دارد، نتواند هزینه کند. همه اینها در حالی است که سازمان بازرسی هم اجازه هزینه کردن فدراسیون فوتبال را نخواهد داد. در چنین شرایطی و با توجه به حساسیت سازمان بازرسی روی ماجرا، به نظر می رسد مثل دوره های قبلی، گروهی از این حدود 90 خبرنگار و عکاس به عنوان نمایندگان انتخاب شوند و با انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی رایزنی کنند تا بلکه بتوانند برخی هزینه ها را با کمک نهادهایی مثل نهاد ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، وزارت ورزش و جوانان، وزارت ارشاد و حتی سازمانهایی مثل میراث فرهنگی(نظیر اتفاقی که در سال 1385 افتاد) تامین کنند.
مشکلات عجیب تر از عجیب
جدا از بحث هزینه، اصحاب رسانه برای سفر به قطر با یک مشکل عجیب تر مواجه شدهاند. داستان از این قرار است که هتلهایی که فیفا به خبرنگاران معرفی کرده است هم نمی توانند به صورت چند روزه میزبان خبرنگاران و عکاسان باشد و قطری ها به خاطر استقبال زیاد فوتبالدوستان از جام جهانی، در حال حاضر، هتلها را به صورت روزانه در اختیار مشتریانش قرار میدهد و اگر به عنوان مثال کسی بخواهد 10 روز در یک هتل بماند، باید 10 روز متوالی، حضورش در هتل را تمدید کند و همین موضوع باعث شده که ماجرا پیچیده تر شود. حضور در هتل آپارتمان ها و چادرها هم هزینه های شبی 500 دلار برای حدود 5 تا 6 نفر را دارد که البته این هتل آپارتمان ها و چادرها هم به صورت چندروزه می توانند خدمات دهند و باید دوباره خدمات آنها را با قیمت جدید تمدید کرد.
جدا از اینکه به خاطر تحریم های بین المللی خبرنگاران و عکاسان ایرانی کارت های اعتباری بین المللی ندارند و نمی توانند هزینه رزرو هتل و حضور در هتل را پرداخت کنند، هزینه های سنگین پرواز و همچنین ماجراهای مربوط به ویزا و هیاکارت قطر، به مشکلات خبرنگاران افزوده است. چیزی که می شود گفت این است که با توجه به شناخت از رسانه های دولتی و نیمه دولتی و خصوصی حاضر در لیست سهمیه های جام جهانی، 80 درصد رسانه ها نمی توانند هزینه های حضور در جام جهانی را تقبل کنند و چشم به کمک نهادهایی دارند که گفته شد. جام جهانی قطر 2022 برای ایرانی ها یک جام جهانی عجیب و غریب است. مسافران ایرانی که بلیت و هیاکارت هم گرفته اند برای سفر به قطر دچار مشکل هستند. چه برسد به خبرنگاران وعکاسان ورزشی که اکثرا نه خودشان و نه رسانههایشان تمکن مالی قابل توجهی ندارند.
1984