پایگاه خبری فوتبالی- گروه رسانه های "فوتبالی" با تلاش بخش فنی و آنالیز فوتبالی، تیم منتخب هر هفته لیگ برتر را معرفی و اعلام کرد و حالا تیم منتخب فصل را معرفی می‌کند.
به گزارش فوتبالی- 2 هفته بعد از برگزاری جشن قهرمانی استقلال در ورزشگاه آزادی و 48 ساعت پس از پایان قهری لیگ 21 با صدور آرای انضباطی و البته پس از نگاهی گذرا انداختن به تمام حدود 21 هزار دقیقه فصل، این تیم منتخبی است که چشم «فوتبالی» را گرفت. ترکیبی که سهام‌دار اصلی‌اش تیم قهرمان است چون واقعا یک تیم بود بخصوص فاز دفاعی‌اش که سد رخنه‌ناپذیری بود. در دفاع از بقیه مردان تیم منتخب هم فقط می‌توان این نکته را اعلام کرد: همگی‌شان حالا شاه‌ماهی‌های فصل نقل و انتقالات هستند.
حالا باید انتخاب کنیم: حسینی‌ای که رکورد گل نخوردن در تاریخ را شکست یا این حسینی که اصلا گل نمی‌خورد؟ بعد از اشتباه مرگبار برابر فجر، حسینی قفل محکمی به دروازه‌اش زد و کلید آن را هم به کسی نداد و پیش خودش نگه داشت.
ذخیره: مهمترین سوال درباره تراکتور در این فصل: اگر محمدرضا اخباری و کلکسیون واکنش‌هایش درون دروازه نبود، تبریز در لیگ 22 نماینده‌ای داشت؟
یکی از بزررگترین تناقض‌های فوتبال ایران؛ بهترین مدافع راست‌مان آنهم در فصلی که با روزهای اوجش فاصله داشت، جایی در تیم ملی ندارد آنهم وقتی صادق محرمی، فیکس است. اسماعیلی‌فر در لیگ 21 هم طبق معمول، هم خوب گل زد و هم پاس‌های گل استانداردی داد.
ذخیره: یک نیم‌فصل با 4 پاس گل و تبدیل شدن به اصلی‌ترین تاکتیک هجومی پرسپولیس و گل‌محمدی؛ روی رامین رضاییان هنوز هم باید حساب کرد.
* رافائل سیلوا
با رفتن یزدانی و مرادمند، همه رقبا در انتظار فتح دروازه استقلال بودند ولی آمدن سیلوا، قصه را 180 درجه عوض کرد: مدافعی قلدر که شاید سرعت زیادی نداشت ولی خوب بلد بود به جز عضلات و فیزیک بدنی از هوش و مغزش هم استفاده کند.
ذخیره: ناگهان تبدیل به بهترین گلزن تیمش شد؛ پرسپولیس رنجور هر هفته با گلزنی علی نعمتی همچنان امیدوار می‌ماند و تعقیب استقلال، ادامه می‌داد.
17 بازی در یک فصل و گذاشتن یک یادگاری درخشان در ترکیب قهرمان؛ اگر یزدانی تا انتهای فصل در استقلال می‌ماند و همان روند را ادامه می‌داد، نامش در لیست کاندیداهای بهترین بازیکن فصل قرار می‌گرفت. لیدر خط دفاعی استقلال که هرگز به بازیکن و توپ، با هم اجازه عبور نمی‌داد.
ذخیره: ترک استقلال، بهترین اتفاق برایش عارف آقاسی بود چون روندش را از نزولی به اکیدا صعودی تغییر داد. او قهرمان نشد ولی خودش، شد.
چه به عنوان مدافع چپ و چه در قلب خط دفاع؛ امید نورافکن بهترین فصل فوتبالی‌اش را گذراند و به خودش و همه ثابت کرد فارغ از کل کل و حاشیه شدن و صرفا روی فوتبال تمرکز کردن چقدر تاثیرگذار است. همه تیمهای لیگ حالا نورافکن را می‌خواهند.
ذخیره: نامش کمتر در این فصل شنیده شد ولی معین عباسیان، رهبر ارکستر هوادار بود بخصوص وقتی توپ در سمت چپ به پای چپ هنرمندش می‌رسید.
* مهدی مهدی‌پور
استقلال در تمام تاریخ، موطن هافبک‌های ریتم‌دهنده، بازیساز و همه‌کاره بوده: از فکری و همدانی تا کاظمی و ابراهیمی و کریمی و حالا مهدی‌پور. شماره 9، ژنرال خط میانی استقلال بود و حرکات آنها را مثل یک کاتالیزور فوق‌حرفه‌ای تنظیم می‌کرد.
ذخیره: صرف نظر از افتضاح باگنامای گابنی، گل‌گهر نتیجه بهتری نگرفت چون دیر به امین پورعلی اعتماد کامل پیدا کرد و مرکز زمینش را به کاپیتان سپرد.
سطح بازی ترابی از یک استاندارد قابل اعتنا، هرگز پایین‌تر نمی‌آید و این اصلا حسن کمی نیست. شماره 9 این فصل هم ماشین گلسازی پرسپولیس بود و تیم با او، جلو می‌رفت. هر تیمی که ترابی را داشته باشد، مطمئن است حداقل 7 تا 8 بار با پاس‌های او به گل می‌رسد.
ذخیره: ترک استقلال باعث شد آرش رضاوند همان ستاره‌ای شود که در پیراهن نفت و سایپا دیده بودیم: از معدود هافبک‌های دفاعی- هجومی که گل زدن هم بلد است.
آنچه این فصل بر محسن آذرباد به عنوان کاپیتان مس گذشت، کمترین حق او در فوتبال ایران بود. هافبک موثری که اهل جار و جنجال و مدام تغییر آرایش موهایش نبوده و نیست ولی فوتبال بازی کردن و بخصوص پاس گل دادن را خوب بلد است.
ذخیره: اگر حال بازی داشته باشد، هیچ هافبک بازیسازی در جغرافیای فوتبال ایران به گرد پای سروش رفیعی نمی‌رسد ولی وای به وقتی که مثل مقطع ابتدایی این فصل، شور بازی نباشد.
موثرترین بازیکن لیگ 21 با انبوهی از گلها و پاس گلها. ورودی این فصل سعید صادقی به قدری درخشان بود که خروجی‌اش، او را تبدیل به ستاره اصلی نقل و انتقالات کند به علاوه دعوت به تیم ملی و پیشنهادات مالی فوق‌العاده از حاشیه خلیج فارس.
ذخیره: اگر ناگهان موتورش خاموش نمی‌شد، امروز نام کوین یامگا به جای تیم دوم در تیم اول فصل قرار داشت ولی حیف که به طرز عجیبی، او در یک‌سوم پایانی فصل شور بازی‌اش را از دست داد.
* امیرحسین حسین‌زاده
بهترین گلزن لیگ 21 با حذف پنالتی و البته پدیده اول لیگ 21. شماره 99 درست در 6 هفته پایانی فصل که استقلال خسته بود و همه منتظر واژگون شدنش، دوباره به قامت ستاره بودنش برگشت و آنقدر گل زد تا جام، آبی شود.
ذخیره: دلیل این همه انتقاد از شهریار مغانلو مشخص نیست. او در قامت یک مهاجم نوک، بارها به کناره‌های زمین تبعید شد ولی کارش را کرد و کمیت گلهایش، استاندارد بود.
در دوئل آلومینیوم و مس، منشا راهی رفسنجان شد و همین، عامل اصلی تفاوت دو تیم بود. منشا در مس، هم هنر گلزنی‌اش را نشان داد و هم هنرش در گل کردن پنالتی‌ها را. او بعد از چند تجربه ناکام، در مس تبدیل به همان ماشین گلزنی دلربای پیکان شد.
ذخیره: اگر مصدومیت‌های گاه و بیگاه نبود، تراکتور با حضور محمد عباس‌زاده در بدترین حالت به نیمه اول جدول می‌رسید. او همیشه بوی گل می‌دهد و این اصلا پوئن کمی نیست.
* تیم فصل: استقلال
کسی در این انتخاب شک دارد؟ در انتخاب تیمی که به هیچکدام از رقبایش در لیگ 21 نباخت، در هر 3 بازی به طور متوسط یک گل خورد، برابر هر رقیبی، حداقل یک بازی کلین‌شیت کرد و همه لیگ برای شکست دادنش بسیج شدند و ناکام برگشتند.
ذخیره: نایب‌قهرمانی بعد از 5 فصل پیاپی فتح جام، شکست محسوب می‌شود ولی نه برای این پرسپولیس که روی نیمکت فنی‌اش، هرگز رنگ آرامش را ندید.
* سرمربی فصل: فرهاد مجیدی
بزرگترین هنرش قهرمانی نبود بلکه قهرمانی با این اسکواد بود که بعید است کسی بتواند قهرمانش کند. بزرگترین حسنش هم این بود که خیلی از ریزه‌کاری‌ها را یاد گرفت بخصوص سکوت و روی کار اصلی متمرکز شدن چون فهمید حرف نگفته را همیشه می‌شود زد.
ذخیره: فولاد فقط و تنها فقط به یک دلیل جایی روی 3 پله اول نداشت: محروم شدن از هنر مربیگری جواد نکونام در همان چند هفته ابتدایی.
* بازیکن فصل: سعید صادقی
تنها شکست گل‌گهر در 20 هفته آخر وقتی رخ داد که سعید صادقی نه گل زد و نه پاس گل داد. هر هفته که از این فصل می‌گذشت، 2 اتفاق همیشگی بود و تغییر نمی‌کرد: صدرنشینی استقلال و گلسازی یا گلزنی سعید صادقی. او در 28 سالگی تبدیل به چهره اول فوتبال ایران شد.
ذخیره: آنچه منشا در پیراهن مس رقم زد شامل گل کردن صد درصد پنالتی‌هایش به علاوه اثرگذاری بالایش در هر بازی، او را به عنوان یکی از اهداف اصلی نقل و انتقالات فصل معرفی کرد.
1111
استقلال 