پایگاه خبری فوتبالی- بهترین کلمه برای توصیف تیم ملی در مقدماتی این دوره جام جهانی و برای مقایسه با دوره‌های پیشین، جادویی است.
به گزارش فوتبالی، تیم اسکوچیچ نباخته، عالی گل زده و توانسته در کارهای دفاعی هم توانمند نشان دهد. تیم ملی در 8 دوره اخیر جام جهانی، بعد از 6 بازی در مرحله مقدماتی چه کرده بود؟ و درنهایت چه سرنوشتی برایش رقم خورد؟
* 1994
بعد از یک پیش‌مقدماتی خیلی سخت در کنار عمان با حشمت مهاجرانی و سوریه با نسل طلایی‌اش، تیم پروین بدون عابدزاده راهی قطر شد تا در کنار 5 تیم دیگر برای رسیدن به آمریکا بجنگد. همان بازی اول اما نشان داد تیم، خیلی زود کارش تمام می‌شود چون دروازه‌بانش یعنی بهزاد غلامپوئر یاد نگرفته بود که می‌شود توپ را مهار کرد. 2 برد برابر ژاپن و کره‌شمالی و 3 شکست در بازی با عربستان، عراق و کره‌جنوبی، تیم ملی را در رسیدن به اولین جام جهانی بعد از انقلاب ناکام کرد. تیم پروین در آن دوره، 8 گل زد ولی دروازه‌اش 11 بار باز شد.
* 1998
این قصه هزار بار شنیده شده ولی بازهم شنیدنی است. تیمی که با مایلی‌کهن استارت زد و در شب لعنتی دوحه (همان جایی که در 1994 هم به تیم ملی روی خوش نشان نداده بود)، انگار به پایان خط رسیده بود ناگهان در ظهر ملبورن به جام جهانی رسید. تیم مایلی‌کهن در پایان 6 بازی‌اش صاحب 3 برد، 2 مساوی و یک باخت شده بود و 11 امتیاز داشت؛ 13 گل زده و 6 گل خورده بود. آن تیم درست از روز بازی ششم به دوران افت وارد شد: شکست برابر عربستان، تساوی با کویت و شکست برابر قطر و پایان دوران مایلی‌کهن.
* 2002
میروسلاو بلاژویچ و نسل عجیبی که فقط مربیان کروات، محبوب‌شان می‌دانستند. آن تیم ملی تا پایان بازی ششم، درست کار کرده بود؛ 3 برد داشت و 3 مساوی و با 12 امتیاز در صدر گروه قرار گرفته بود. البته تیم بلاژ خوب گل نمی‌زد و این را 7 گل زده در 6 بازی تایید می‌کند. 3 گل خورده هم نشان می‌داد هنوز در کارهای دفاعی کار داریم. با این عملکرد اما درنهایت تیم ملی راهی جام جهانی نشد و حسرت کره و ژاپن به دل‌مان ماند. بزرگترین برنده آن دوران، برانکو بود که از قامت یک دستیار به سرمربی محبوب فوتبال ایران بدل شد.
* 2006
برانکو برخلاف بلاژ، خوب حرف نمی‌زد ولی حرف خوب زیاد می‌زد. تیم او، ژن برتری داشت و با هر سختی‌ای که بود، برنده می‌شد. به همین دلیل هم، خیلی زود صعودش به جام جهانی قطعی شد. صعودی که برای‌مان خیلی عجیب بود چون ما به زجر کشیدن‌های دوران 1998 و 2002 عادت کرده بودیم. 4 برد، یک باخت و یک مساوی؛ تیم برانکو با این عملکرد در گروهی که ژاپن هم بود، جهانی شد. پایان درام رسیدن به آلمان هم بردن بحرین بود که برای فوتبال ما، قصه‌ها داشته است. 7 زده و 3 خورده یعنی آماری درست مثل دوره قبل.
* 2010
5 بازی با هدایت علی دایی و سپس نوبت به قطبی رسید تا درنهایت آفریقای جنوبی هم حسرت تاریخی فوتبال ایران شود. دایی و تیمش خیلی زود نشان دادند این قصه، پایان ناخوشی دارد که داشت وقتی به عربستان در ایران باختیم. ترکیب مدنظر دایی بازنده بازی با شایسته‌های جای مانده و دعوت نشده و نیمکت‌نشین بود. یک برد، یک مساوی و 4 باخت، قطعا آماری نیست که تیمی را راهی جام جهانی کند. 6 زده و 6 خورده هم برای تیمی که بتواند خودش را به بزرگترین فستیوال فوتبالی دنیا برساند، زیادی ضعیف است.
* 2014
استارت دوران کی‌روش که شاید اگر گوچی نداشت، پایان خوشی هم نداشت. تیم کی‌روش در یک عصر عجیب و غریب، با یک دفاع اتوبوسی تمام‌عیار و دبل سیو تاریخی رحمان احمدی راهی برزیل شد. 3 برد، 2 باخت و یک مساوی، نتیجه آن تیم در 6 بازی ابتدایی‌اش بود. باخت به لبنان و سپس شکست خانگی برابر ازبکستان، راهی سخت را پیش‌روی‌مان قرار داده بود که درنهایت با 3 برد در 3 بازی تعبیر رویایی جام جهانی شد. این آمار اما چه می‌گوید: 3 گل زده و 2 گل خورده در 6 بازی ابتدایی یعنی نه خوب گل می‌زدیم و نه، دفاع خوبی داشتیم.
* 2018
4 برد، 2 مساوی، بدون باخت به همراه 5 گل زده و ثبت صد درصد کلین‌شیت؛ تیم کی‌روش در این دوره مقدماتی جام جهانی چنین غول بی‌شاخ و دمی بود. او و تیمش فقط برابر سوریه، لرزان بودند که رفت و برگشت موفق به شکست دادنش نشدند. مهمترین قصه تیم این دوره کی‌روش، باج ندادنش به هیچ رقیب هم قاره‌ای بود. قصه‌ای که سال‌ها ادامه داشت تا بالاخره با دستان ویلموتس بر باد رفت. تیم کی‌روش در این دوره بعد از روسیه میزبان و برزیل، سومین تیم جام جهانی معرفی شد.
* 2022
تیم ملی برای رسیدن به جام جهانی 2022 در پیش‌مقدماتی اذیت شد و چه بسا اگر ویلموتس باقی می‌ماند، حالا در حال تماشای بازی بقیه رقبا بودیم. اسکوچیچ و تیمش از برزخ منامه و بحرین، بهشت ساختند و با بردهای سریالی درنهایت به جمع 12 تیم برتر رسیدند. حالا هم با 5 برد و یک مساوی و 16 امتیاز، فاصله‌ای با تیم سوم دارند که حتی روی کاغذ و با باختن در بقیه بازی‌ها هم نمی‌شود راهی قطر نشد. 11 گل زده و تنها 2 گل خورده نشان می‌دهد تیم ملی در این دوره، هم خوب گل می‌زند و هم خوب بلد است دروازه‌اش را حفظ کند.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
1470
