سال تأسيس: 1324

لقب(ها): پسران آبى

افتخارات تيمى: قهرمانى در ليگ سراسرى 8 بار

قهرمانى در جام حذفى 7 بار

قهرمانى در جام باشگاههاى آسيا 2 بار، قهرمانى در جام باشگاههاى تهران 14 بار.

قهرماني در جام باشگاههاي تهران در سال ٧٠

اسطوره هاى تيم: على دانايى فرد، منصورپورحيدرى،ناصرحجازى، على جبارى، حسن روشن، غلامحسين و پرويز مظلومى، اصغر حاجيلو، شاهرخ و شاهين بيانى، اميرقلعه نويى، جوادزرينچه، صادق ورمزيار، مهدى پاشازاده، عليرضامنصوريان، فرهادمجيدى، مجتبى جبارى و ....

استادیوم: ورزشگاه آزادى تهران( گنجايش هفتادوهشت هزار نفر)

در 17 شهريور 1324 و درست سه روز بعد از پايان جنگ جهانى دوم، كلوپى در میدان فردوسی تهران با نام دوچرخه سواران تأسيس شد كه مركز تجمع ورزشكاران به خصوص دوچرخه سواران بود.

اعضاى هيئت مديره وقت( خسروانى، عمواوغلى، جانانپور، حسينى، خاكزار و...) اين باشگاه كم كم فعاليت در ساير رشته ها را نيز آغاز كردند و اولين تيم فوتبال اين باشگاه را تأسيس كردند. آنها رنگ آبى آسمانى را به عنوان رنگ پيراهن خود برگزيدند و در تمام طول تاريخ رنگ آبى از كمرنگ تا پررنگ، رنگ پيراهن اصلى اين باشگاه شد.

در نيمه دوم دهه بيست شمسى تيم فوتبال دوچرخه سواران موجوديت خود را رسما اعلام كرد تا در فوتبال تهران فعاليتش را زير نظر على دانايى فر– مربی، بازیکن تیم تور – آغاز کرد.

رقيبان اصلى اين باشگاه در فوتبال تهران، دارايى، سرباز و شاهين بودند كه پيش از تأسيس دوچرخه سواران فوتبال باشگاهى در انحصار آنها بود.

آنها به معناى واقعى باشگاه بودند و در چندين رشته ورزشى فعاليت مى كردند. اما اولين حضور رسمى آنها در سال 1325 و با كسب دو عنوان نايب قهرمانى در جام باشگاههاى تهران و جام حذفى تهران همراه بود.

در سال 1328 پرویز خسروانی امتیاز باشگاه دوچرخه سواران را به نام خود به ثبت رساند و به دليل اينكه باشگاه در 18 رشته ورزشى فعاليت داشت و عموم مردم تصور مى كردند فقط باشگاه دوچرخه سواران در رشته دوچرخه سوارى فعاليت دارد، نام اين باشگاه با نظر هيئت مديره به تاج تغيير يافت.

با توجه به اختلافات درونی باشگاه در دهه 30، این باشگاه چندین فصل در مسابقات باشگاه های تهران شرکت نکرد. در نیمه دوم این دهه و بازگشت علی دانایی فر، تاج در سال 1335 و 1337 توانست هر دو جام باشگاه ها و جام حذفی را به دست آورد. دانایی‌فر این بار به مدت سیزده سال بی‌وقفه مربی‌گری تاج را بر عهده داشت تا صاحب رکورد طولانی‌ترین دوران مربی‌گری در پیشینه این تیم شود.

تیم فوتبال استقلال (تاج) قبل از انقلاب

با آمدن زدراکو رایکوف یوگوسلاو و پایان بیش از دو دهه حضور دانایی فر، فصل تازه ای در باشگاه تاج رقم خورد. رایکوف پس از ناکامی با تیم ملی جوانان در بانکوک، توسط تیمسار خسروانی روانه تاج شد و جوانگرایی را در دستور کار خود قرار داد تا در بهار 1349، آبی ها با یک تیم جوان قدم به مسابقات باشگاهی قهرمانی آسیا بگذارند. تیم تاج که در ورزشگاه امجدیه میزبان این مسابقات بود موفق شد در بازی فینال در حالی که با یک گل از هاپوئل اسرائیل عقب بود، با گلهای غلام وفاخواه و مسعود معینی - تاج در آن سال به عنوان یار کمکی فریدون معینی از پیکان، مسعود معینی از بانک ملی و محمود خوردبین از پرسپولیس را در ترکیب خود میدید - پیروز بازی شد و در نهایت بدون شکست، نخستین باشگاه ایرانی باشد که قهرمانی آسیا را تجربه کرده است.

پس از انقلاب و با همت بازیکنانی از جمله منصور پور حیدری، عباس کردنوری، حسن روشن، ناصر حجازی، عنايت الله آتشی از تیم بسکتبال تاج و... از انحلال تاج جلوگیری و در تاریخ بیستم فروردین 1358 نام استقلال برای این باشگاه برگزیده شد.

استقلال در سال 1364

در روزهای عدم برگزاری لیگ سراسری، در نیمه نخست دهه شصت، استقلال دو بار در سال‌های 1362 و 1364 جام باشگاه‌های تهران را فتح کرد که قهرمانی این تیم در فصل 62 نخستین قهرمانی‌اش با نام نوین استقلال بود. پس از قهرمانی در چهارمین دوره لیگ قدس -نخستین مسابقات سراسری باشگاهی در ایران پس از انقلاب- و شکست پرسپولیس در فینال، در 1369 به عنوان نماینده ایران راهی جام باشگاه‌های آسیا 91_1990 شدند و در حالی که این مسابقات به دلیل جنگ خلیج فارس به تعویق افتاده بود،سرانجام در تابستان 1370 مرحله نهایی‌اش به میزبانی بنگلادش برگزار شد و استقلال در دیدار فینال با پیروزی برابر انینگ چین با گل های رضا حسن زاده و صمد مرفاوی موفق شد برای دومین بار قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شود. در آن دوره از مسابقات که استقلال با هدایت منصور پورحیدری عنوان قهرمانی را تصاحب کرد، مرفاوی با شش گل زده آقای گل مسابقات شد. نامجو مطلق تکنیکی‌ترین بازیکن جام لقب گرفت، عباس سرخاب به عنوان مرد سال آسیا شناخته شد و عابدزاده جایزه بهترین دروازه‌بان جام را کسب کرد.

سال بعد استقلال یک بار دیگر حضور در فینال جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرد که در گام آخر در ضربات پنالتی مغلوب تیم الهلال عربستان سعودی شد و از دست‌یابی به سومین قهرمانی قاره‌ای بازماند. این تیم پس از قهرمانی آسیا روند رو به سقوط را آغاز کرد و با قانون فدراسیون فوتبال در دوران ناصر نوآموز، به دسته سوم سقوط کرد. فدراسيون فوتبال در سال 71 تصميم گرفت براي رونق فوتبال در كشور به استانها سهميه بدهد. سهميه تهران چهار تيم بود كه دو تيم پاس و پرسپولیس به عنوان قهرمان و نايب قهرمان ليگ، دو سهميه اول تهران را تشكيل مي دادند. براي انتخاب دو تيم ديگر يك دوره مسابقات هشت جانبه برگزار شد که در پايان اين دوره از بازيها كه در زمستان 71 انجام شد؛ دو تيم سايپا و كشاورز به همراه پرسپوليس و پاس كه حضورشان از قبل قطعي شده بود جواز حضور در ليگ سال 72 را گرفتند و استقلال كه در جمع هشت تيم با پنج تساوي و دو باخت در مكان هفتم قرار گرفته بود مجبور بود بين حضور در جام باشگاههاي تهران و ليگ دسته سوم يكي را انتخاب كند كه اوليايي مديرعامل وقت استقلال حضور در دسته سوم را انتخاب كرد.در بهار 73 مسابقاتي هفت جانبه تحت عنوان جام برتر باشگاههاي تهران برگزار شد كه در پايان اين بازيها استقلال با كسب عنوان قهرماني مجددا راهي دسته اول شد. در نیمه دوم این دهه نیز استقلال یک بار دیگر و این بار در مقابل تیم ژاپنی جوبیلو ایواتا در بازی فینال مغلوب شد و برای دومین بار به مقام نایب قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا رسید.

استقلال در سال 1370

در دهه هشتاد و آغاز لیگ برتر، منصور پور حیدری که با استقلال قهرمان آخرین دوره جام آزادگان شده بود، پس از دو ناکامی پیاپی در آسیا و لیگ، در اواخر فصل جایش را به امیر قلعه نویی داد و قلعه نویی پس از قهرمانی در جام حذفی، از استقلال جدا شد. پس از عدم نتیجه مطلوب توسط کخ، زرینچه و پورحیدری، با پایان فصل 82_1381 امیر قلعه‌نویی این بار به طور ثابت و برای سه سال مربی استقلال شد و در فصل 85_1384، آبی پوشان را به اولین قهرمانی خود در لیگ برتر رساند. موفقیت استقلال با قلعه نویی گره خورده بود. از 26 تیر 1385 که قلعه نویی از این تیم جدا شد تا 28 اردیبهشت 1387 که دوباره به این تیم بازگشت، استقلال خالی از افتخار بود. ژنرال در بازگشت دوباره به استقلال، قهرمانی جام حذفی 87_1386 و لیگ برتر 88_1387 را برای آبی پوشان پایتخت به ارمغان آورد. پس از یک فصل حضور مرفاوی، مظلومی موفق شد در اولین حضور خود با این تیم عنوان نایب قهرمانی دهمین دوره لیگ برتر ایران را با یک امتیاز کمتر نسبت به سپاهانِ قلعه نویی کسب کند. مظلومی با کسب چهار پیروزی در شهرآورد تهران محبوبیت خاصی نزد هوادارن استقلال به دست آورد. روند پیروزی‌های او در مقابل پرسپولیس سرانجام با شکست 2_3 در مقابل تیم پرسپولیس در بهمن 1390 متوقف شد. قلعه نویی پس از دو قهرمانی در سپاهان و یک نایب قهرمانی در تراکتور، راهی استقلال شد و باز هم توانست با این تیم قهرمانی لیگ دوازدهم را کسب کند. ماجرا در سال های بعد به خوبی فصل اول پیش نرفت و یک مقام پنجم و یک مقام ششم ماحصل حضور سه ساله قلعه نویی در استقلال بود. بدین ترتیب پرافتخار ترین سرمربی لیگ برتر پس از دو فصل کابوس وار از استقلال جدا شد و تا به امروز تنها مربی است که به استقلال لیگ را هبه کرده است.

پس از ناکامی متوالی مربیان ایرانی در هدایت این تیم به عنوان قهرمانی لیگ برتر ایران، در میانه دهه نود سرانجام مدیران باشگاه استقلال سیاست استخدام بازیکنان سابق باشگاه به عنوان مربی را کنار گذاشتند و بعد از پانزده سال یک مربی خارجی، وینفرد شفر آلمانی را به عنوان مربی این تیم برگزیدند و وی موفق شد تا در نخستین فصل حضورش در استقلال عنوان قهرمانی در جام حذفی را برای این تیم به ارمغان آورد. دوران حضور شفر در استقلال کوتاه بود و به دنبال نتایج ضعیف با استقلال در دومین فصل حضورش از سمت خود برکنار شد تا آندره‌آ استراماچونی ایتالیایی جانشین وی شود و به این ترتیب برای نخستین بار یک مربی که سابقه مربی‌گری در سری آ را دارد در استقلال مشغول به کار شود.

قهرمانی استقلال در جام حذفی با هدایت وینفرد شفر

استقلال با کسب 36 عنوان قهرمانی رسمی در جام‌های استانی، کشوری و قاره‌ای یکی از پرافتخارترین تیم های ایران است.

نوستالژی/ زنده‌یاد ناصر حجازی دروازه‌بان اسبق تیم ملی ایران در دهه پنجاه

اخبار مرتبط

نوستالژی فوتبالی/ تقدیر افشین قطبی از زنده‌یاد ناصر حجازی قبل از دربی رفت لیگ هفتم

نوستالژی/ ناصر حجازی کاپیتان و دروازه‌بان افسانه‌ای استقلال در سال ۱۳۶۴

تصویری ماندگار و تاریخی از ناصر حجازی و علی دایی

ناصر حجازی در تصویری غیر قابل باور + عکس

نوستالژی/ عکسی کمتر دیده شده از زنده یاد ناصر حجازی

نوستالژی/ آلبوم تصويری ناصر حجازی به مناسبت سالروز درگذشت او

برگزاری هشتمین مراسم سالگرد ناصر حجازی

یک رکورد شایسته تاریخی برای ناصر حجازی

من ناصر حجازی ٦٧ سال دارم