پایگاه خبری فوتبالی- اولین تمرین تیم ملی فوتبال ایران با حضور اصحاب رسانه در جزیره کیش با اتفاقات جالبی همراه بود.
نکته عجیبِ ماجرا اینجا بود که داخل زمین چمن، نزدیک به ۱۰۰ نفر حضور داشتند. تفکیک نفرات بسیار سخت بود. خبرنگاران و عکاس‌های بومی زودتر از ما خودشان را به ورزشگاه رسانده بودند و مستقر شده بودند اما نفراتی هم بودند که هویتشان مشخص نبود و گویا جذابیتِ بازیکنان تیم ملی آنها را با واسطه‌هایی به زمین چمن ورزشگاه المپیک رسانده بود.
زمین چمنی که حرف و حدیث پیرامونش زیاد بود اما کیفیت آن به نظر خوب و مطلوب می‌رسید. اسکوچیچ به همراه دستیارهای خارجی‌اش و وحید هاشمیان کمی زودتر خود را به محل تمرین رسانده بودند و کریم باقری به اتفاق بازیکنان دیرتر به زمین رسیدند تا تمرین را آغاز کنند. همگی نفرات حضور داشتند به جز محمدرضا اخباری که برای همراهی تراکتور به تبریز رفته بود و قرار است به زودی بازگردد.
حضور پرتعداد خبرنگاران و عکاس‌ها کنترل را تا حدی از دست مسوولان فدراسیون خارج کرده بود و همین مساله باعث شد تا به جای ۲ بازیکن، تنها کریم انصاری‌فرد امکان صحبت با رسانه‌ها را پیدا کند. کریم حاضر نبود با میکروفون صحبت کند و همین مساله دقایقی همه را معطل کرد. اما همه این سروصداها برای بیرون از زمین بود.
چند متر آنطرف‌تر ماجرا فرق می‌کرد. بازیکنان تیم ملی دقایقی با توپ کار کردند و در این بین شوخی‌هایی هم بین آنها رد و بدل شد. روحیه همه بالا بود و این را می‌شد به وضوح متوجه شد. اسکوچیچ نفرات را دور هم جمع کرد و برایشان دقایقی صحبت کرد. کمی بعد صدای کف زدن همگی در فضای ورزشگاه المپیک طنین‌انداز شد و البته لحظاتی بعد آن صدا تحت تاثیر صدای گوش خراش دو هلی‌شاتی قرار گرفت که در حال تصویربرداری از تمرین تیم ملی بودند.
البته که این هلی‌شات، تنها پرنده حاضر در آن محیط نبود. کمی انطرف‌تر تعدادی ورزشکار رشته بانجی جامپینگ در حال سقوط آزاد بودند و همزمان با سقوط آنها شاهد غروب زیبای خورشید در جزیره کیش بودیم.
بعد از حدود ۳۰ دقیقه اصحاب رسانه زمین را ترک کردند.در جلوی درب ورزشگاه تعداد هواداران بیشتر شده بود. آنها برای گرفتن عکس با بازیکنان مورد علاقه‌شان آمده بودند اما موفق به انجام این کار نشدند و همین مساله آنها را مکدر و نا امید کرده بود. آنها هم بعد از چند دقیقه و پس از نا امید شدن، ورزشگاه را ترک کردند.
این تمرین تیم ملی در حضور خبرنگارن با همانقدر که بیرون از زمین چمنش پر از بی‌نظمی بد؛ درونش پر بود از اتحاد و یکرنگی و انگیزه. این پارادوکس جالب توسط هلی شات شکار شد و احتمالا آن ورزشکاران بانجی جامپینگ هم لحظاتی شاهدش بودند.
۴۱۵۴
