خبرگزاری فوتبالی- فدراسیون فوتبال ایران ماههاست که با سرپرستی اداره میشود و با توجه به مشکلاتی که در روند اصلاح اساسنامه به وجود آمده، این سرپرستی احتمالاً طولانیتر هم خواهد شد. علاوه بر این اتفاقات مهمی که مثل توافق با کیروش در فدراسیون فوتبال رخ داده و موضوعات دیگری که پیش روی کادر مدیریتی فعلی است، نظرهای مختلفی درباره شرایط فعلی و آنچه در انتظار فدراسیون است، به وجود آورده است. امیر عابدینی، رییس سالهای پیش فدراسیون فوتبال که سابقه مدیریت در باشگاه پرسپولیس را هم دارد، درباره عمده مسایل مدیریتی فدراسیون فوتبال در گفت و گویی با برنامه تهران ورزشی رادیو صحبت کرده است:
* چرا وضعیت فدراسیون فوتبال کماکان نامعلوم هست؟
- الان فدراسیون فوتبال در شرایط سرپرستی اداره میشود و با این احوال، شرایط از زمانی که ما رییس فدراسیون منتخب داشتیم، به نظر من بهتر شده است. لیگ برگزار شده و دارد ادامه پیدا میکند. لیگ یک هفته آینده تمام میشود و تکلیف تیمهای صعود کننده مشخص میشود. روند مسابقات، روند خوبی را به خودش گرفته. مسأله آقای کیروش به نظرم از مسائلی بود که باید به کارنامه این سرپرستی نمره داد. به هرحال آقای کیروش قبول کرد که تعامل کند. شما میدانید که بحث طلب آقای کیروش از 200 هزار یورو داشت به 350 هزار یورو میرسید. به خاطر شکایتی که کرده بود و هرروز ما دچار پنالتی و جریمه میشدیم. این کار، کار درستی بود. برنامهریزی دارند، میکنند برای بقیه مسایل مثل تیم ملی و تیم جوانان و در حال سازماندهی هستند. من این خبرها را تعقیب میکنم و احساس میکنم که این فعالیتها رضایتبخش است. امیدوارم اصحاب فوتبال هم این روزها رضایت بیشتری داشته باشند. ضمن اینکه بحث اساسنامه، یک بحث اصولی است که باید حل شود.
* کماکان بحث درباره یک کلمه در اساسنامه چالشبرانگیز است. به نظر شما چه تدبیری باید اندیشیده شود که از این وضعیت اساسنامه خارج شویم؟
- به هرحال فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا درک موضوعی دارند. درک منطقهای هم دارند، بومیسازی را هم متوجه هستند. حرف ما باید حرف فنی، تخصصی باشد تا آنها این باور را پیدا کنند که ما این بار میخواهیم با صداقت حرف بزنیم. نوع رفتار دوستان ما این است که تک تک موارد را دارند، تجزیه تحلیل میکنند و پاسخ میدهند. روی بند اول بحث استقلال فدراسیون فوتبال را آوردند و پیشنهاد جدیدشان هست که این میتواند نگرانی فیفا را برطرف کند. من امیدوار هستم که در داخل سیستم کشور هم نهادهای بررسی کننده، به ویژه دولت این باور را پیدا کند که فدراسیونها باید باب استقلالشان دیده شود، در غیر اینصورت کمکم از فدراسیونهای جهانی کنار گذاشته میشوند. این بند را اگر فیفا بپذیرد، روی بندهای دیگر هم ممکن است حرف داشته باشد.
یکی از این بندها، بحث کمیته سهگانه است که این کمیتههای سهگانه به حق باید مستقل باشند. یعنی کمیته انتخابات که بسیار مهم است. استقلال ارکان قضایی، از واجبات فوتبال کشور است. ضمن اینکه آنها روی کمیته مالی یا کمیته بازرسی فنی، بحث استقلال را به صورت قاطع دارند. اول میگویند باید مجمع اعضای این کمیتهها را انتخاب کند و دیگر اینکه باید تحت تأثیر هیأت رییسه و رییس فدراسیون نباید باشند. این کمیتهها باید مستقل تصمیم بگیرند. این هم باید اتفاق بیفتد.
بحث بعدی که آنها دارند، روی آیتمهای انتخاب هیأت رییسه و رییس فدراسیون بوده است. آنها به جد معتقد هستند که شما قیود یا محدودیتهایی گذاشتید که این محدودیتها اجازه نمیدهد که آدمهای با پتانسیل وارد انتخابات شوند. یک محدودیت سنی گذاشتیم بین 35 تا 65 سال که باید دلیل گذاشتن این محدودیت را برای فیفا توجیه کنیم. به هرحال در ورزش دنیا اگر نگاه کنید، آنهایی که سن بالایی دارند، برای مجامع و ریاستها انتخاب میشوند و اصلاً کابینه فوتبال را تشکیل دادهاند. ما اما در کشور به سن 65 سال برای این منصبها رسیدهایم. یکسال یا دو سال دیگر، شاید نتوانیم به آقای دادگان بگوییم که برای ریاست فدراسیون فوتبال کاندیدا شود. این برای فوتبال کشور درست نیست و ما نمیتوانیم از پتانسیلهای موجود به درستی استفاده کنیم. در این مورد باید بازنگری شود.
بحث دیگر فیفا تجربه 10 سال مدیریت برای حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال است. معنی و مفهوم این یعنی چه؟ وقتی شما تجربه 10 سال را لحاظ کنید، عده کمی میتوانند مدیریت کنند. اجازه بدهید جوانها رشد کنند. وقتی شما کف سن را 35 گذاشتهاید، آن وقت چطور میتواند 10 سال سابقه مدیریت داشته باشد؟ این شروط باید همگن و همآوا باشند. اگر یک نفر 35 ساله بیاید، کاندیدا شود، اگر 10 سال تجربه داشته باشد، باید از 25 سالگی وارد فضای کار شده باشد. آن وقت شما میگویید فوقلیسانس هم باید داشته باشد، دوره خدمت سربازی را هم گذرانده باشد. اینها را کنار هم که بگذاریم، نمیتوانیم به شکل و شمایل درستی برسیم.
اینها مواردی هستند که فیفا بررسی کرده است و برای هر یک از آنها منتظر جواب است. من شنیدهام که دوستان ما در فدراسیون فوتبال در این موارد دارند خیلی خوب کار میکنند. امیدوارم همینطور باشد. ضمن اینکه تا وقتی این اتفاق نیفتد، انتخابات برگزار نمیشود. در ابتدا باید اساسنامه برود، تأییدیه بگیرد، در مجمع رأی بیاورد و مصوب دولت شود تا ما بتوانیم بگوییم چه زمانی برای انتخابات هیأت رییسه مناسب است.
* میگفتند انتخابات در مهرماه برگزار میشود اما در تازهترین صحبتها خبر رسیده که این تاریخ باز هم یکی دو ماه به تعویق افتاده است. تعویق در برگزاری انتخابات را شما چطور ارزیابی میکنید؟ آیا برای فوتبال ما مطلوب است؟
- من واقعاً نگران اداره فدراسیون فوتبال با سرپرستی نیستم. استنباطم این است که اگر از وزنه آقای کفاشیان، نبی و خود آقای بهاروند استفاده شود و با یک هدف آرمانی حفاظت از فوتبال در کنار هم قرار بگیرند، شرایط خوبی رقم خواهد خورد. نگذاریم بیماری و چالش بار دیگر گریبان فوتبال را بگیرد.
آقای کیروش میآید، گلایهای میکند و بر اساس همین گلایه تا شکایت 350 هزار یورویی پیش میرود. وقتی با او تعامل میکنند این رقم به 100 هزار دلار تقلیل پیدا میکند. پس میشود تعامل کرد. میشود حرف منطقی زد و حرف منطقی را شنید. ما اگر بخواهیم قالبهای فنی، تخصصی و حرفهای را در فوتبال ببینیم، باید حرفهای حرف بزنیم و حرفهای مدیریت کنیم. من اصلاً نگران این نیستم که انتخابات یک یا دو ماه به تعویق بیفتد بلکه نگران این هستم که انتخابات درست برگزار نشود. اساسنامه درست بسته نشود و شرایط فوتبال ما گریبان تیمهای ملی فوتبالمان را بگیرد. گریبان باشگاههای ما را بگیرد. باور کنید چیزی که این روزها من را نگران میکند، بحث خصوصیسازی باشگاههای بزرگ است.
من نمیدانم چرا این اراده و تدبیر نیست. هرچند میگویند که هست. من شنیدم که آقای پروین بابت این موضوع ابراز خوشحال کرده بود. آقای پروین در جلسهای نشستند و راضی شدهاند که این اتفاق میافتد اما این اتفاق چندین بار است که تکرار شده. بنده و آقای پروین در جلساتی از این دست شرکت کردهایم که این باور را به ما میدادند که مطمئن باشید که واگذار خواهد شد اما نشد. چه اتفاقی در این دو باشگاه افتاده که مدیریت تثبیت شده وجود ندارد؟
* برای آینده فدراسیون فوتبال چه شخصیتی با چه ویژگی میتواند سکان را در دست بگیرد؟
- فرصت را باید به کسانی بدهیم که از نظر عنوان مشکلی ندارند. تحصیلکردهاند و با فوتبال غریبه نیستند. پتانسیل اقتصادی را درک میکنند و مدیریت اقتصادی را میدانند. افرادی که جوان هستند. جویای نام نیستند، دارای نام هستند و حاضرند سینه خود را مقابل مشکلات سپر کنند و مسایل را حل کنند و فوتبال مملکت را پیش ببرند. تعداد این افراد در حال حاضر کم نیست. باید این فرصت را ایجاد کرد.