خبرگزاری فوتبالی- برای فوج بزرگی از هواداران فوتبال که بی صبرانه منتظر گردش دوباره مسابقات لیگ برتر بودند، بازی استقلال و فولاد به جای آنکه یک مسابقه اشتهابرانگیز و امیدبخش باشد، یک بازی ناراحت کننده و سردردآور بود. شکست استقلال در برابر فولاد خوزستان بیش از آنکه یک نتیجه ورزشی باشد در واقع بیانگر مسائل حل نشده، واپس‌گرایی و عقب ماندگی ما در دنیای فوتبال بود. شاید بد نباشد در اطراف خودمان جستجویی کنیم و ببینیم که آیا کسی از تماشای بازی دیشب لذت برده و پاسخ درخوری برای انتظار چند ماهه‌اش یافته است؟ دستکم در اطراف این حقیر که چنین چیزی وجود نداشت و حتی هواداران پرسپولیس که اصل فوتبال را بر نتیجه های زودگذر ارجح می دانند، نیز از روند این مسابقه و نتیجه به دست آمده خوشحال نبودند!
به گزارش فوتبالی، به هر حال نهایت و غایت فوتبال لذت بردن و رسیدن به ارضائات درونی بخش بزرگی از مردم است و البته به نظاره نشستن عملکرد کسانی که گرچه در زمین فوتبال نیستند اما از بازیگران مهم و تاثیرگذار این سرگرمی و نمایش جذاب و بی نظیر محسوب می شوند. بی دلیل نیست که فوتبال را سال هاست از جمله مهم ترین شاخص های توسعه یافتگی و عملکرد دولت ها در نظر می گیرند.
شاید بسیاری از هوادارن فوتبال در ایران، دیشب در انتظار بروز معجزه ای دیگر از فوتبال بودند تا در این روزهای سخت و دردآلود، مرهمی بر زخم هایشان گذاشته شود اما افتتاحیه تکه دوم لیگ برتر امسال، نمایشی تمام عیار از عصبیت، بی تدبیری و خودخداپنداری از سوی برخی چهره های نامدار بود، کسانی که در این روزها انتظار می رود مسئولیت بیشتری را نسبت به هواداران فوتبال در خود احساس کنند و حداقل خط فکری درستی را به لایه های بیرونی جامعه ارائه کنند.
برای پرهیز از حاشیه روی می توان گفت که مشخصا روی صحبت ما با مدیران باشگاه استقلال و عوامل فنی تیم خصوصا شخص سرمربی تیم است. کسانی که در فاصله حدود چهار ماه از تعطیلی فوتبال تا به امروز نتوانستند مشکلات فزاینده این تیم پرطرفدار را حل کنند در حالی که در قامت حلال مشکلات و با ادعای دانای کل بر صندلی قدرت تکیه زدند.
در بازی دیشب مشخص شد که یک اتفاق ساده فوتبالی مثل بروز یک خطا و اعمال جریمه تعریف شده از سوی داور، می تواند چقدر راحت ناراحتی ها و عصبانیت های انباشته در تیم را بروز دهد و آتش به همه خشک و تر باشگاه بزند. جار و جنجال های ناشی از اخراج علی کریمی نشان داد که فرهاد مجیدی هنوز به پختگی و آرامش لازم برای هدایت و تمشیت تیم بزرگی مثل استقلال نرسیده و حتی بازیکنان باید مارادونا را ول کرده و غضنفر را بچسبند!
کاملا پیداست در روزهایی که فرصت مناسبی برای آرام کردن تیم و زدودن خاطرات بد نیم فصل اول پیش آمده بود، نه مدیران باشگاه بلد بوده اند آرامش را بر کل تیم حکمفرما کنند و نه سرمربی توانسته شاگردانش را از طوفان های متوالی پیرامون تیم اداره کننده باشگاه دور نگه دارد. چنین است که در یک لحظه نه چندان بحرانی در میانه بازی، به ناگاه پرده ها کنار رفته و واقعیت آنچه در فوتبال ما وجود دارد به نمایش درمی‌آید. دیشب یک بار دیگر شخصیت حقیقی فوتبال ایران در پرده نخست نیم فصل دوم لیگ برتر به نمایش درآمد و نقاب از چهره آنهایی که خود را به عنوان منجی فوتبال جا می زنند، کنار رفت. همه آنهایی که خود را چاکِر و خدمتگزار هواداران فوتبال اعلام می کردند نشان دادند که رهاوردی جز تنفر و دلزدگی از فوتبال برای علاقمندان آن ندارند.
فوتبالی که در آن سوی مرزها جز شکایت، جریمه، تقلب و اشتباهات خانمان‌برانداز جلوه دیگری ندارد حالا در داخل نیز جز نمایشی زشت و بدترکیب و بازی هایی بی روح و ملال‌آور از خود به جا نگذاشته تا کارکرد داخلی آن نیز بی‌ارزش و تهوع‌آور شود. به نظر می آید کارت های زرد و قرمزی که دیشب از جیب داور برای عوامل مسابقه خارج شد، به زودی از سوی عموم هوادارن به همه گردانندگان بی لیاقت و ناتوان فوتبال نشان داده خواهد شد. به نظر می آید این نمایش زشت و ناراحت‌کننده در روزهای آتی هم ادامه خواهد داشت.
آرش راهبر/ دبیر بخش ورزشی سایت دیدار نیوز
7413
