خبرگزاری فوتبالی- ماجرای حمایتنکردن وزارت نفت از سه تیم لیگبرتری تحت پوشش خود مسأله جدیدی نیست اما وقتی میبینیم و میشنویم که این تیمها به حال خود رها شدند و احتمالا در آیندهای نزدیک محکوم به نابودی یا واگذاری هستند، میتوان به حال فوتبال نگران شد.
به گزارش فوتبالی و به نقل از روزنامه شهروند، پارسجنوبی جم، نفت مسجدسلیمان و صنعت نفت آبادان این روزها در بدترین شرایط مالی قرار دارند و منع فعالیتهای این سه تیم هم اعلام شده است. حالا کار این سه تیم به جایی رسیده که پول خرید آب معدنی هم ندارند و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظارشان است.
قانون قدیمی و دردسر ابدی
قانونی که چندسال قبل مجلس شورای اسلامی تصویب کرد و طبق آن وزارتخانهها از انجام هرگونه کمک مستقیم به ورزش حرفهای منع شدند، بیشترین ضرر را به تیمهای نفتی رسانده که به لیگبرتر میرسند. وزارت نفت بر طبق قوانین تا زمانی که تیمهایش در لیگ دسته اول و پایینتر باشند، میتواند هزینههای آنها را پرداخت کند اما با ورود به لیگبرتر شامل ورزش حرفهای میشوند و عملا دست وزیر نفت برای کمک به آنها بسته میشود. در این شرایط پارسجنوبی، نفت مسجدسلیمان و صنعت نفت آبادان به واسطه حضور چندساله در لیگبرتر با بدترین مشکلات دستوپنجه نرم میکنند و این نگرانی وجود دارد که سرنوشت آنها نیز مثل نفت تهران شود و تا چندی دیگر اثری از این سه تیم نبینیم.
١٥میلیاردی که ضبط شد
حدودا نیمفصل رقابتهای لیگبرتر فوتبال بود که با کمک وزیر نفت مبلغ ٣٠میلیارد تومان تحت عنوان بودجه برای توسعه ورزش همگانی به اداره ورزش و جوانان خوزستان و بوشهر پرداخت شد. از ابتدا قرار بود این مبلغ به سه تیم پارسجنوبی، نفت مسجدسلیمان و نفت آبادان برسد تا هرکدام با ١٠میلیارد تومان هزینههای جاری را جلو ببرند. مسأله مهم اما اینجاست که اداره کل ورزش خوزستان ١٠میلیارد و اداره کل بوشهر ٥میلیارد از این پول را ضبط کرده و به سه تیم مذکور پرداخت نمیکند. آنها معتقدند همین که ٥میلیارد از پول سهم هر تیم شده، کفایت میکند و بقیه پول متعلق به توسعه ورزش همگانی و برنامههای فرهنگی در استان است، درحالی که وزارت نفت این مبلغ را صرفا برای سه تیم نفتی به اداره کل ورزش و جوانان خوزستان و بوشهر داده بود.
بیپولیهای عجیب نفتیها
حالا با شروع تمرینات تیمهای لیگبرتری، نفتیهای فوتبال شرایط خوبی ندارند. پارسجنوبی، نفت مسجدسلیمان و نفت آبادان تقریبا از سوی مسئولان وزارت نفت و شرکتهای بالادستی خود فراموش شدهاند و هیچ اقدامی برای کمک به آنها نمیشود. البته دست مسئولان نفتی نیز برای کمک به این سه تیم بسته است؛ آنها به واسطه قوانین موجود و مصوب در مجلس عملا نمیتوانند پولی پرداخت کنند. از سوی دیگر، وزارت نفت در بخشنامه اعلام کرده بود که از تاریخ اول فروردین ١٣٩٩ دیگر هیچ حمایتی از تیمهای نفتی انجام نمیشود. درچنین شرایطی کار به جایی رسیده که سه تیم مذکور در آستانه شروع مسابقات فوتبال حتی پول برای خرید آب معدنی ندارند و مشخص نیست چه آیندهای در انتظارشان است. با شرایط موجود به نظر میرسد آنها به نابودی محکوم هستند و آخرین نفسهایشان را میکشند، مگر اینکه طی روزهای آینده اتفاق خاصی برایشان رخ بدهد.
1984