پایگاه خبری فوتبالی- امروز ۱۰ اردیبهشت است. روزی که استقلال در فینال جام باشگاههای آسیا در تهران میزبان جوبیلو ایواتای ژاپن بود و در حالی که فرصت های زیادی را برای گلزنی از دست داد، دو بر یک بازی را واگذار کرد تا در تهران نایب قهرمان آسیا شود.
علی موسوی از بازیکنانی بود که در آن بازی بر خلاف بازی با دالیان فرصتهای زیادی را برای گلزنی از دست داد. خودش هم این را می داند و اولین جمله اش ابن است: من توقع داشتم دو روز قبل به من زنگ مى زديد كه سالگرد بازى استقلال داليان بود نه امروز(باخنده)
على موسوى درباره حال و هوای آن روزها به خبرنگار فوتبالى گفت: در بازى با داليان چون فشار زيادى به تيم وارد شد و بازى به وقت اضافى رفت فرصتى براى ريكاورى نداشتيم و در جريان بازى با جوبيلو انگار پاهايمان قفل شده بود و تمركز لازم را براى زدن ضربات آخر نداشتيم. تيم ژاپنى چند ماساژور داشت و من يادم مى آيد تيم ما براى ماساژ از دو هوادار كمك گرفت!
او درباره دعوای مرحوم حجازی و پرویز برومند هم صحبت کرد: بعد از اینکه برومند سه گل در بازی مقابل دالیان دریافت کرد، ناصرخان خیلی عصبی و ناراحت بود و مرتب برومند را شماتت می کرد که چرا سه گل خوردی. جر و بحث فنى ناصرحجازى و پرويز برومند بعد از بازى با داليان باعث شد تا تيم از نظر روحى هم شرايط مناسبى نداشته باشد و دیدید که یحیوی در فینال دروازه بان شد. غيبت سهراب بختيارى زاده هم نظم خط دفاعى را به هم زد تا در روزي كه بهترين فوتبال بيست سال اخير استقلال را انجام داديم و بالاى ده موقعيت گل صددرصد ايجاد كرديم اسير بی رحمی فوتبال شويم و جام را از دست بدهيم.آن روز همه موقعيت خراب كردند، از فرهاد مجیدی تا فرد ملکیان، از سيروس تا نوازى و فكرى.
موسوى در پایان درباره اينكه چرا استقلال ديگر نتوانست بعد از آن سال به فينال برسد گفت: فوتبال تغيير كرده، تيمهاى آسيايى خيلى پيشرفت كرده اند و سرمايه گذارى هنگفتى كرده اند و براى رقابت با اين تيمها بايد هزينه كرد و حرفه اى عمل كرد. خود من در آن سال به عنوان بازيكن ملى بيشترين رقم قرارداد را داشتم كه ١٥ ميليون تومان بود، زرينچه كاپيتان تيم ١٠ ميليون تومان و فرهاد مجيدى ١١ ميليون تومان قرارداد داشتند، نسل ما با اين رقمها به فينال آسیا رفت و رقباى درجه يكى مثل الهلال، العين و داليان را شكست داد.
1984
استقلال 
