پایگاه خبری فوتبالی- بخشهای مهم گفتگوی خبرورزشی با لئاندرو پادوانی را برایتان انتخاب کردیم:
- رفتاری که با من شده رفتاری غیرانسانی بوده. فقط یک عده‌ای بودند که گاهی می‌آمدند با من عکس می‌انداختند. من شده بودم سوژه برای کار‌های خیرخواهانه در حالی که فقط فلش دوربین‌شان سهم من بود و سوءاستفاده‌های دیگرش را بقیه می‌بردند.
- یک نفر که مثل من دچار چنین ضایعه‌ای می‌شود دیگر مشخص است که باشگاه باید هوایش را داشته باشد. من که وسط خیابان‌های ریودوژانیرو ضربه به گردنم نخورد، الان هم دنبال زورگیری از باشگاه نیستم. من وسط بازی این اتفاق برایم رخ داد. همه شبکه‌های بزرگ ورزشی جهان هم فیلمش را نشان دادند.
- فکر نمی‌کنم زمان عقد قراردادم با استقلال بیشتر از ۱۰ دقیقه طول کشیده باشد. خیلی راحت خواسته‌های باشگاه را پذیرفتم و امضا کردم. تازه من به جای دلار، قراردادم را به ریال با استقلال بسته بودم. یعنی اگر دلار در ایران گران شده است ولی پولی که من بابتش از استقلال طلب داشتم که فرقی نکرده است! باز هم آن را به من ندادند.
- بعضی از مسئولان وزارت ورزش قول‌های رنگارنگ دادند ولی هیچ یک عملی نشد و فقط عکس‌هایشان پای تخت من به یادگار برایشان باقی ماند.
- الان به جای اینکه رفاه را برای خانواده‌ام ایجاد کنم شده‌ام سربار آن‌ها و پولی هم که می‌خواستم تا بخشی از نیاز‌های درمانی‌ام را جبران کند نگرفته‌ام. هر بار در آیینه به خودم نگاه می‌کنم شرمنده می‌شوم، تحمل این وضعیت خیلی برایم سخت است.
- مدیران باشگاهی که من به خاطرش به این روز افتاده‌ام حالی از من نمی‌پرسند و حقم را نمی‌دهند! آن‌ها مرا پیش خانواده و مردم کشورم شرمنده کردند و خدا هم آن‌ها را جایی شرمنده می‌کند. من دائم به دوستانم می‌گویم که حساب طرفداران استقلال با مدیران آنجا جداست ولی باز هم چهره بدی برای مردم برزیل بابت این ماجرا ترسیم شده است. استقلال باشگاه بزرگی است ولی دست افراد لایق نیست.
1984
استقلال 
