پایگاه خبری فوتبالی- نتیجه گرفتن پرسپولیس با برانکو مهم‌ترین دلیلی بود که نیمکت‌نشینی و بازی ندادن به محسن مسلمان با انتقادهای زیادی مواجه نمی‌شد. البته سکوها حمایتش می‌کردند و در آخرین بازی لیگ هفدهم مقابل سپیدرود که با جشن قهرمانی همراه بود از روی نقطه کرنر پاس گل داد.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ایران‌ورزشی، خیلی‌ها آن زمان اعتقاد داشتند که مسلمان می‌تواند به پرسپولیس کمک کند، این خیلی‌ها علاوه بر هواداران پرسپولیس، پیشکسوتان و شاید برخی از بازیکنان این تیم هم بودند. مسلمان ۹ پاس گل داده بود اما برانکو او را به نیمکت دوخت. کاملاً مشخص بود که مسلمان جایی در تیم فصل آینده قرمزهای پایتخت ندارد.
مرد کروات البته دلیل کنار گذاشتن هافبک طراح تیمش را بعد از پایان لیگ بازگو کرد: «من تفکر و رویکرد خودم را دارم و هواداران را هم درک می‌کنم. قبل از بازی با الجزیره خیلی‌ها انتظار داشتند که در ۱۵ دقیقه آخر مسلمان بازی کند ولی من به عنوان سرمربی تشخیص دادم و شایان مصلح را گذاشتم. من همان موقع هم متوجه شدم که در استادیوم خیلی‌ها از این بابت ناراحت شدند اما در آن موقعیت بازیکنی نیاز داشتیم که در محوطه جریمه حریف فشار بیاورد. واقعاً نمی‌دانم چرا فکر می‌کنید من علیه مسلمان بودم؟ من همیشه به بازیکنانم می‌گویم دو راه وجود دارد؛ یک راه این است که در خیابان کار کنید و راه بروید و راه دیگر فوتبال بازی کردن است. فوتبال سختکوشی، تمرکز، فکر کردن، تمرین و زندگی حرفه‌ای داشتن است و باید به این فکر کنید که روز به روز بهتر شوید. به این نتیجه رسیدم که وقتی بشار را در آن پست دارم نیازی به محسن مسلمان نیست. اینکه به این نظر رسیدم به این خاطر بود که بازیکنی که در ۲۷، ۲۸ سالگی قرار دارد دیگر دوست ندارد در این سطح ذخیره یک بازیکن دیگر باشد. چنین بازیکنانی دوست دارند مدام بازی کنید. به همین خاطر ترجیح دادم از بشار استفاده کنم چون در چشم‌انداز پرسپولیس این بازیکن برای آینده باشگاه است و می‌تواند انرژی مضاعفی با خلاقیت خودش در سن ۲۱، ۲۲ سالگی به تیم بدهد. تأکید می‌کنم شاید حق با من نباشد بلکه این تنها اعتقاد من است و این ایده‌ای بود که داشتم. من در مقابل پرسپولیس و باشگاه مسئولیت دارم و شاید اگر یک مربی دیگری بود روش متفاوتی داشت و تصمیم دیگری می‌گرفت. در این مواقع نباید هیچ‌کس خشمگین شود چون تصمیم سرمربی است.»
مسلمان البته بازیکنی نبود که روی زمین بماند و در لیگ هجدهم ابتدا به ذوب‌آهن و پس از آن به سپاهان رفت. جالب اینکه خودش هم از این انتقال بسیار خوشحال بود و در صفحه شخصی‌اش نوشت: «یکی از مهم‌ترین روزهای زندگی‌ام رقم خورد، خدا را مثل همیشه شاکرم.»
او فصل قبل نتوانست عملکرد قابل قبولی داشته باشد و همان موقع پیش‌بینی می‌شد که قراردادش برای لیگ نوزدهم با سپاهان تمدید نشود اما این اتفاق افتاد. انتظار می‌رفت که این بازیکن با توجه به توانایی‌های فنی‌اش فصل متفاوتی را آغاز کند. مسلمان در هفته اول مقابل شاهین بوشهر به میدان رفت اما بین دو نیمه جایش را به امید نورافکن داد آن روز شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که این آخرین 45 دقیقه مسلمان تا پایان نیم فصل در لیگ باشد.
با اضافه شدن نورافکن و با حضور کومان و کیانی، مثلث خط میانی مورد نظر امیر قلعه‌نویی شکل گرفت تا یکی از چالش‌های فصل گذشته سرمربی سپاهان برای انتخاب نفر سوم در خط میانی از بین برود و مسلمان دیگر در ترکیب اصلی قرار نگرفت.
البته او از ناحیه زانو هم دچار مصدومیت شده بود. پزشک سپاهان با تأیید این خبر گفته بود: «مسلمان آسیبی در بورسیت‌های زانویش دارد. این بورسیت‌ها در زانو باعث التهاب می‌شوند. ما درمان را انجام دادیم و گفتیم دوباره بیاید تمرین کند تا شرایطش را بررسی کنیم و ببینیم دوباره فعال می‌شوند یا نه. پس از تمرین، مشخص شد دوباره یک مقداری فعال شده‌اند. پس به او گفتیم دو هفته دیگر استراحت کند تا با قدرت به میادین بازگردد.»
اما نیمکت‌نشینی او خیلی بیشتر از دو هفته شد تا نوبت به اولین بازی نیم فصل دوم مقابل ماشین‌سازی در تبریز رسید که باز هم در دقیقه 46 تعویض شد و جای خود را به سروش رفیعی داد.
مسلمان بعد از این دیگر فرصت بازی پیدا نکرد. شاید خودش هم فکرش را نمی‌کرد که به عنوان یکی از بهترین پاسورهای لیگ ما در چند دوره اخیر به بازیکنی برای نیمکت تبدیل شود.
محسن مسلمان برخلاف انتظارها در سپاهان به مهره‌ای کلیدی و تأثیرگذار بدل نشده و امیر قلعه‌نویی به راحتی از کنار نام این بازیکن می‌گذرد. این هافبک بازیساز هیچ‌وقت هم در این‌باره اظهارنظر نکرده و حتی اگر امروز هم از او سؤال شود که دلیل نیمکت‌نشینی‌اش چه بوده حتماً می‌گوید تشخیص سرمربی بوده و باید به آن احترام گذاشت.
حالا شاید درستی تصمیم برانکو در کنار گذاشتن این بازیکن بیشتر مشخص شود. اگر از امیر قلعه‌نویی هم سؤال شود، قطعاً او هم دلایل خودش را برای این نیمکت‌نشینی دارد.
اما آیا مسلمان خودش از این شرایط رضایت دارد؟ قطعاً پاسخش منفی است چون هیچ بازیکنی دوست ندارد که روی نیمکت بنشیند. مسلمان فوتبال را می‌داند و می‌تواند از خیلی از هافبک‌های لیگ بهتر باشد، به شرط اینکه ابتدا بخواهد و پس از آن هم آمادگی‌اش را حفظ کند. او هنوز 30 سالگی‌اش را به پایان نرسانده و تا سه چهار سال دیگر می‌تواند بازی کند.
1984
