پایگاه خبری فوتبالی- بخشهای مهم مصاحبه روزنامه ایرانورزشی با سوشا مکانی را برایتان انتخاب کردیم:
- باید به میوندالن برمیگشتم، چون امکان داشت اقامت من کنسل شود. این همه سال مالیات داده بودم و هر چقدر هم در ایران پول میگرفتم، جبران این هزینه نمیشد. من از نقطه صفر به نروژ آمدم و برای خودم پایگاه و جایگاه درست کردم. حیف بود این شرایط را از دست بدهم و برایم سنگین تمام میشد.
- باید اقامتم را نگه دارم و آن را به پاسپورت تبدیل کنم. یک بحث دیگر هم این بود که تیمم در لیگ برتر ماند و مثل قبل اعتماد به من هم وجود داشت. ضمن اینکه میدانستم مسئولان میوندالن بازیهای مرا در لیگ ایران نگاه میکنند. همین مسأله مزید بر علت شد تا سفت و سختتر از قبل کار کنم تا با اعتماد بیشتری دنبالم بیایند.
- من به خاطر پول به ایران نیامدم. قیمت من یک میلیون یورو است و اگر میتوانستم بازی کنم و مصدوم نبودم، با تیمی زیر این مبلغ مذاکره نمیکردم.
- اگر با مدیرعامل باشگاه نفت مسجدسلیمان مذاکره کردم و پیراهن این تیم را پوشیدم، فقط به این خاطر بود که خودم را اثبات کنم. دوست داشتم همه بدانند اگر سوشا بخواهد میتواند بهترین خط دفاع لیگ ایران را داشته باشد. قبل از حضور ما، بازیهای نفت مسجدسلیمان را خارج از این شهر پیگیری نمیکردند اما حالا این تیم طرفداران بسیاری در سایر شهرها و استانها دارد. همه به نفت مسجدسلیمان به عنوان یک تیم قابل احترام نگاه میکنند. من نمیگویم فقط و فقط من بودم، چون سایر بازیکنان و بخصوص خط دفاع ما هم تلاش کرد اما همه میتوانند شهادت بدهند که چه عملکردی در این تیم داشتم.
- اگر قیمتم در فوتبال، از نظر شرایط ترانسفر 10 میلیون یورو باشد، به خاطر پاسپورت ایرانی یک دهم آن را هم به من نمیدهند. اگر پاسپورت اروپایی داشتم، قیمتم به چند میلیون یورو میرسید. پاسپورت ایرانی کمکمان که نمیکند هیچ، به عنوان یک مانع جلوی پیشرفت را هم میگیرد. الان در کشورهای اروپایی، یک بازیکن آسیایی به حساب میآییم که پاسپورت جلوی ترقیمان را میگیرد. به همین خاطر باید یک سر و گردن از بقیه بالاتر باشیم تا بتوانیم به موفقیت برسیم.
1984