خاطرات ناصر محمدخانی از دربی؛ حسرت زمین مخمل آزادی

خاطرات ناصر محمدخانی از دربی؛ حسرت زمین مخمل آزادی

پایگاه خبری فوتبالی- بخشهای مهم مصاحبه روزنامه ایران‌ورزشی با ناصر محمدخانی را برایتان انتخاب کردیم:

  •  اینطور هم نیست که هر تیمی خوب بازی کند حتماً برنده می‌شود، خیلی وقت‌ها تیم برتر زمین اسیر ضدحمله حریف شده و بعد از آن هرچه زده به در بسته خورده است. باید حواس بازیکنان به همه حواشی و اتفاقات داخل و بیرون زمین باشد.
  •  قبل از بازی‌های بزرگ و حساس بیشتر تمرین می‌کردم تا نتیجه کارمان باعث شرمنده شدن‌مان مقابل هواداران نشود. ما می‌دانستیم که برای هواداران دربی یک بازی خاص است و ما هم دنبال این بودیم که اول نبازیم. همه عشق‌مان هم همین بود چون هیچ پولی نبود. فقط روزشماری می‌کردیم تا جمعه شود و به استادیوم برویم و چندتا گل بزنیم تا طرفداران به قول علی پروین خوشحال به خانه بروند.
  • زمین مخمل آزادی را دیدم حسرت خوردم که چرا زمان ما اینطور نبود. سال‌هایی که ما بازی می‌کردیم فقط یکی دو ماه تابستان کیفیت زمین بد نبود در بقیه روزها افتضاح بود، اما الان وسط زمستان مثل مخمل است. باور کنید تو این زمین بازیکنی که نتواند پاس سالم بدهد حتماً پاس دادن را بلد نیست. اگر زمان ما زمین این کیفیت را داشت نشان می‌دادیم فوتبال زیبا یعنی چه
  • درباره دربی سال 65 که پرسپولیس 0-3 برنده شد: دم هست روی گل سوم فرار کردم و توپ را به علی پروین دادم. پروین چرخید و بین چند بازیکن استقلال، یک پاس عالی به من داد. تا توپ را گرفتم، دو سه نفر را دریبل زدم و از کنار دست دروازه‌بان، توپ را به سمت دروازه فرستادم که به‌آرامی به گل سوم بدل شد. آن خاطره و پاسی که پروین داد را هرگز فراموش نمی‌کنم. علی پروین طوری بازی می‌کرد که می‌توانست با پاس گل‎هایش هر مهاجمی را آقای گل کند. پاس‌های علی پروین که من آنها را تبدیل به گل می‌کردم مانند خط‌کش بود. 
  • گل‌های زیادی زدم که همه‌شان را خیلی دوست دارم اما بازی فینال جام حذفی با شاهین بود که از روی ضربه ایستگاهی تک‌گل بازی را زدم و قهرمان شدیم. آن گل را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.    
1984