همین یک دهه پیش امکان اینکه دیدار هفته گذشته ایبار و رئال در ورزشگاه ایپوروئا برگزار شود، غیرممکن بود اما این بازی بدون کوچکترین مشکلی و در یک شرایط بد جوی برگزار شد.
به گزارش فوتبالی به نقل از "ورزش سه"، با آن شرایط بد جوی و باران شدید در ایبار اما بازی بدون هیچ مشکلی به انجام رسید و این ممکن نبود مگر با شرایط ویژه ای که چمن این ورزشگاه از چند سال گذشته به خود می بیند.
ریزش باران به قدری شدید بود که در مقطعی تماشاگران تصور می کردند که با ورود به ورزشگاه با چمنی غیر قابل بازی روبرو خواهند شد اما در عمل اینگونه نبود. با شروع بازی مشخص شد که چمن ورزشگاه به هیچ عنوان تحت تاثیر شرایط جوی بد قرار نگرفته است. همه زمین های لالیگا حالا چنین وضعیتی دارند و می توانند تا 50 لیتر بر مترمربع آب را تحمل کنند. راز این قضیه در لایه های زیرین چمن نهفته است. لایه هایی در نیم متری زیر سطح بیرونی. این را مسئولان چمن تیم های شمالی لالیگا توضیح می دهند.
برای تیم های شمالی همواره شرایط جوی غیرمنتظره یک مانع در راه برگزاری بازی ها بود. باران های شدید و شرایط بد چمن، هم خستگی مضاعف بازیکنان را در پی داشت و هم ریسک مصدومیت ها را بالا می برد. عضلات نسبت به حالت عادی فعالیت بیشتری خواهند داشت و با همان قدرت سابق، خستگی بیشتری را تحمل خواهند کرد؛ به طوریکه ریکاوری نیز کار دشوارتری می شود و زمانبر خواهد بود.
به همین دلیل بود که لالیگا برای کاهش ریسک مصدومیت بازیکنان، دستور به ایجاد تغییراتی در چمن تمام ورزشگاه های تیم های حاضر در این رقابت ها داد.
پدرو فرناندز بولانیوس سرپرست کیفی چمن ورزشگاه های لالیگا معتقد است که یک زمین چمن خوب، زمینی است که بتواند مصدومیت ها را کاهش دهد و حداقل بتواند کاری کند که مربیان بتوانند روی یک بازیکن بیشتر، حساب باز کنند.
بیشتر تیم های لالیگا از سیستم زه کشی یکسان و با الهام بخشی از زمین های چمن گلف استفاده می کنند که قدرت و استقامتی ده برابر نسبت به گذشته دارند.
بولانیوس می گوید که قدرت هر چمن در لایه های زیرین آن نهفته است:« زیر هر لایه چمن، با مواد آلی به منظور تغذیه پر می شود. 30 سانتی متر اول با ماسه و 15 سانتی متر بعدی با شن پر می شود و در زیر همه اینها لوله هایی برای تخلیه آب تعبیه شده است. لوله هایی در 50 سانتی متری سطح بیرونی چمن که اجازه تجمع آب زیر ریشه چمن ها را نمی دهد و به دوام بیشتر آن بسیار کمک می کند. این لوله ها بخش اعظم آب را به بیرون هدایت می کنند.»
با این تغییر و تحولات بزرگ در زیر سازی چمن ورزشگاه ها لالیگا به چند هدف بزرگ خود رسیده است. اول از همه امنیت بازیکنان در هر بازی تامین می شود. بولانیوس می گوید که نسبت به یک دهه پیش تعداد مصدومیت ها بر اثر برخوردها بسیار کاهش یافته است. همچنین حرکت توپ روی زمین با سهولت بیشتری ممکن می شود که به زیباشدن بازی ها کمک می کند:« فوتبال یک نمایش تلویزیونی بزرگ است و برای کسانی که تماشاگر آن هستند، بسیار اهمیت دارد که عواملی چون زمین چمن، زیبایی و جذابیت آن را کاهش ندهد. زمین های قبلی یک تهدید برای بازیکنان بودند و با تحولاتی که ایجاد شد، حالا شرایط بازی در تمام ورزشگاه ها یکسان شده است.»
گورکا اونامونو آرشیتکت فنی باشگاه ایبار که از سال 2014 در این ورزشگاه مشغول به کار شد، معتقد است که چمن فعلی یک پروژه ورزشی موفق در این باشگاه بود. اونامونو پس از صعود ایبار به لالیگا مسئول فنی زمین ورزشگاه شد و توانست اصلاحات مدنظر لالیگا را در آن پیاده کند:« ما می خواستیم که ایپوروئا از یک زمین چمن قدرتمند و ایده آل برای بازی ها برخوردار باشد تا نقطه قوتی برای ما محسوب شود. در هنگام بازی با رئال و با وجود شرایط جوی بد، حتی یک قطعه از چمن نیز کنده نشد و هیچ بازیکنی برای ادامه حرکت با مشکل مواجه نشد که یک اتفاق فوق العاده و تا حدی باورنکردنی بود.»
خوان کارلوس سانز قصد دارد همین سیستم را در ورزشگاه ال سادار اوساسونا پیاده کند. ورزشگاهی که شباهت های زیادی به ورزشگاه اختصاصی ایبار دارد. در پایان فصل قرار است زه کشی 52 ساله ورزشگاه عوض شود. سانز که 32 سال است در اوساسونا مشغول فعالیت است و پس از چند سال مربیگری در تیم های پایه حالا مدتی است مسئول چمن ورزشگاه است، می گوید:« فوتبال دیگر مثل گذشته نیست. پیش از این با کمترین بارندگی شاهد این بودیم که زمین ها تبدیل به باتلاق می شدند اما الان فوتبال سریع تر و فنی تر از گذشته شده و نقش چمن در برنامه های تاکتیکی تیم ها غیر قابل انکار است. وجود یک زمین چمن خوب در هر ورزشگاهی یک ضرورت است.