پایگاه خبری فوتبالی- به نظر میرسد سرمربی استقلال به آرایش دلخواه خود رسیده و حتی با وجود مصدومیت ها و نبود برخی بازیکنان در بازی ها، حاضر به تغییر سیستم تیم نیست.
به گزارش فوتبالی، استقلال پس از 3 هفته بازی کردن با 4 مدافع، از بازی مقابل پرسپولیس در هفته چهارم به دفاع 3 نفره روی آورد. آرایشی که با وجود برخی اشکالات، طراوت خاصی به بازی آبی پوشان تهرانی داده. استقلال در بازی بزرگ هفته مقابل تراکتور، با آرایش پایه 2-5-3 وارد زمین شد. سیستم پویایی که در دفاع با اضافه شدن غفوری و میلیچ، به 2-3-5 و بعد از دریافت گل اول به 3-4-3 تبدیل شد. اما در این بین، به نظر میرسد هنوز بازیکنان به طور کامل با شرح وظایف خود ارتباط برقرار نکرده اند؛ 11 شوت نواخته شده به سمت دروازه استقلال نمایانگر این موضوع است و شاید اگر واکنش های حسینی در درون چهارچوب نبود، چه بسا نتیجه دیگری در بازی با تراکتور رخ میداد.
محمد دانشگر، عارف غلامی و سیاوش یزدانی 3 مرد منتخب مربی ایتالیایی برای بازی در قلب دفاعی آبی ها در این بازی بودند. یزدانی هنوز نتوانسته آنگونه که از او انتظار میرفت، برای استقلالی ها مثمر ثمر باشد. در این بین اما، مدافع 22 ساله آبی ها ستاره این فصل خط دفاعی بوده. حتی قامت کوتاه عارف غلامی نیز باعث نشده که ابایی از درگیری ها داشته باشد.
علاوه بر برخی ناهماهنگی ها در خط دفاعی، سختگیر نبودن هافبک های دفاعی استقلال نیز به راحتی به حریفان اجازه خلق موقعیت میدهد. در ورزشگاه یادگار امام تبریز، علی کریمی و مسعود ریگی فضای زیادی را در اختیار هافبکهای تراکتور قرار دادند و همین باعث شد خطرات زیادی روی دروازه استقلال به وجود آید. در نیمه دوم و در فاصله زمانی کمتر از 5 دقیقه، هافبکهای تراکتور از پشت محوطه جریمه دو بار اقدام به شوتزنی کردند.
در این سیستم، نقش دو هافبک کناری بسیار تعیین کننده است. هافبک های رونده ای که باید با آمادگی بدنی مناسب در طول بازی در رفت و آمد باشند. وریا در شرایط مطلوبی به سر میبرد؛ اما شاید استفاده چرخشی از میلیچ و زکی پور، ناشی از ضعف بدنی آن ها باشد.
استقلال در 6 بازی اخیر خود در لیگ و جام حذفی پیروز بوده اما برای ادامه این روند خود، باید لغزش های خط دفاعی به حداقل برسد.
تحلیل از مجید محبی
1984