مایلی‌کهن: من هم باید سیاه‌کاری می‌کردم!/ باید همه را تحریک می‌کردم و بعد می‌گفتم به من فحش بدهید!

وب سایت رسمی فوتبالی- سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران گفت: من اشتباه می‌کردم باید همه را سیاه می‌کردم و بعد می‌گفتم به من فحش بدهید و به همدیگر سنگ نزنید!

به گزارش فوتبالی و به نقل از فارس،  محمد مایلی کهن سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران همواره حرف‌هایش را صریح و بدون مصحلت اندیشی بیان می‌کند و او حتی یکبار به خاطر رفتارهای تماشاگران در تبریز در نشست خبری گریه کرد و از هواداران خواست که رفتارهای غیراخلاقی و غیرورزشی از خود نشان ندهند. شاید خیلی‌ها آن زمان حرف‌های مایلی‌کهن را درک نکردند اما وضعیت فرهنگی باشگاه‌های فوتبال به مرز هشدار رسیده است. با مایلی کهن که سینه‌ای پر از درد دارد در این مورد گفت‌وگویی به شرح زیر انجام داده‌ایم.

شما یکی از اولین مربیانی بودید که نسبت به رفتارهای تماشاگران روی سکوها واکنش نشان دادید حتی در نشست خبری گریه کردید.

اشتباه کردم! من هم باید همه را سیاه می‌کردم! در زمان مسابقه همه کار می‌کردم عامل اصلی تحریک خودم می‌شدم و با حرکت دست همه کاری انجام می‌دادم و فردای پس از آن می‌گفتم چرا همدیگر را با سنگ می‌زنید خوب نیست به من فحش بدهید اما همدیگر را با سنگ نزنید این آخر سیاه‌بازی است!

منظورتان امیرقلعه‌نویی است؟

نه! در فیلم بازی همه چیز مشخص است.

یعنی معتقدید اتفاقات بازی پرسپولیس و سپاهان از پیش‌ تهیه شده و سناریونویسی شده بود؟

شما نگاه کنید فوتبال روز دنیا از تلویزیون ما پخش می‌شود. در بازی منچسترسیتی و تاتنهام ظرف چند ثانیه تیم شما از چهار تیم برتر اروپا به خاطر دو سانتی‌متر آفساید کنار گذاشته می‌شود. آن موقع عکس‌العمل‌ها چه بود؟ در این بازی پرسپولیس فکر نمی‌کنم داور اشتباه تأثیرگذاری داشت شاید در برخی صحنه‌های ۵۰-۵۰ سوت‌هایی زد که آن هم طبیعی است اما ببینید عکس‌‌العمل‌ها چه بود از همه چیز حالم به هم می‌خورد.

فکر می‌کنید دوای درد این ناهنجاری‌ها در فوتبال چیست؟

نمی‌دانم چه بگویم. نمی‌شود یک مورد را بیان کرد. زمین مسابقات کشورهای صاحب سبک فوتبال را که می‌بینید از فرش نفیس ایرانی قشنگ‌تر هستند. تماشاگران‌شان را می‌بینید افسوس می‌خورید، نوع برخورد مربیان را می‌بینید افسوس می‌خورید. خودمان هم مانده‌ایم نمی‌توانیم چهار ورزشگاه بسازیم. بعداز آن طرف آقایانی که در سن بازنشستگی هستند به کشورمان می‌آیند و میلیون‌ها دلار می‌گیرند وقتی همه چیز بر وفق مراد است می‌گویند ایران وطن دوم نه وطن اول من است. اما بلافاصله وقتی از ایران می‌روند شکایت می‌کنند و ایران وطن هزارم‌‌شان هم نیست آن موقع ۲ ریال می‌خواهد به حقوق شما اضافه شود هزار مشکل پیش می‌آید. فقط افسوس باقی می‌ماند. سیل می‌آید و بسیاری از هموطنان‌مان را با مشکل مواجه می‌کند سیل وحشتناکی بود. بعد می‌بینیم که چقدر از هموطنان‌مان مشکل مسکن دارند و خانه‌های خوب ندارند. چه بگویم. مگر یک مسابقه آخرین مسابقه جهان است؟ سوت پایان هر مسابقه معنایش سوت آغاز مسابقه دیگری است و فقط مرگ است که پایان دارد.

7413