المپیک مارسی، چشم در چشم فینالی دیگر/ نوستالژی دهه 90 در آستانه خوشبختی

المپیک مارسی، چشم در چشم فینالی دیگر/ نوستالژی دهه 90 در آستانه خوشبختی

وبسایت رسمی برنامه نود - المپیک مارسی... اگر به محض شنیدن این نام دچار حسی آمیخته به نوستالژی و حسرت می‌شوید، حتما در اوایل دهه چهارم زندگی خودتان هستید.

 به گزارش سایت نود، ضربه سر باسیلی بولی بر فراز دفاع رسوخ‌ناپذیری به نام فرانکو بارزی بزرگ در روز گرم المپیک مونیخ در سال 1993 اتفاقی به نام «نوستالژی مارسی» را برای کودکان و نوجوانان  آن روز و سی و چند  و چهل و چند ساله‌های امروز رقم زد. تیم فرانسوی با آن گل از اولین و تاکنون تنها فرانسوی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا رونمایی کرد و رفت تا سال‌ها بعد از گرداب حوادث، سالم بیرون بیاید.

حالا مارسی یک ربع قرن پس از آن موفقیت تاریخی، بار دیگر به یک فینال اروپایی، این بار به بازی نهایی فردا شب لیگ اروپا مقابل اتلتیکومادرید رسیده اما در بین این 2 بازی نهایی کلی دردسر و داستان را پشت سر گذاشته است.

از سقوط تا شب نحس مسکو

 پس از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با اعتراف بوروچاگا و ایدلی، 2 بازیکن وقت تیم والنسین مبنی بر دریافت رشوه از سران مارسی برای باخت عمدی،دادگاه، قدرت اول وقت اروپا را محکوم و به دسته دوم فرستاد. رئیس باشگاه زندانی شد و جام‌های مارسی به حراج رفت. تیم 2 سال را در دسته دوم سپری کرد و هنگام بازگشت تا چند سال فقط برای بقا می‌جنگید. سرانجام سال 1999 در جشن صدسالگی با ریاست لوران کوربی و ستارگانی مانند بلان  و راونلی، سفید و آبی‌ها ضمن غلبه بر بولونیا به بازی نهایی جام یوفا مقابل پارما رسیدند و در لیگ کورس قهرمانی جالبی با بوردو داشتند. فینال سرد مسکو با اشتباه بلان و برتری 3 بر صفر پارما تمام شد و در لیگ، گل ثانیه‌های فیندونو برای بوردو در بازی همزمان با پاری‌سن‌ژرمن، برتری پرگل خانگی مارسی در بازی همزمان را بی‌اثر کرد تا تیم جنوبی با 2 نایب‌قهرمانی فصل را به پایان ببرد.

 روزهای متوسط و درخشش دروگبا 

مارسی با وجود 2 ناکامی در رسیدن به جام، قوی ماند و جواز حضور در فصل 2000-1999 لیگ قهرمانان را به دست آورد؛ اتفاقی که در هزاره جدید چند بار دیگر هم رخ داد و غیر  از یک حضور در مرحله حذفی، عاید دیگری برای بندرنشینان نداشت . در این بین معدود شاهکارهایی مانند حذف کردن اینتر پس از صعود دراماتیک در آخرین دقایق بازی پایانی مرحله گروهی فصل 2012-2011 مقابل دورتموند و برتری در خانه لیورپول با گل فوق‌العاده والبوئنا  خاطرات مارسی رویایی دهه‌های قبل را زنده می‌کرد. در فاصله بین این اتفاقات، مارسی یک بار دیگر به فینال رسید. این بار در روزهای گلزنی دیدیه دروگبا اما در فینال فصل 2004-2003 مغلوب والنسیای بنیتس شد.

... و سرانجام جام


مارسی پس از شکست سال 2004 دیگر کم‌تر مجال درخشش در اروپا را به دست آورد اما در عوض در رقابت‌های داخلی به قحطی جام پایان داد. تیم خوش‌فرم دشان در فصل 2010-2009، 3 هفته زودتر از پایان فصل به انتظار 17 ساله هوادارانش خاتمه داد و برای نهمین بار فاتح لوشامپیونه شد. فتح جام اتحادیه هم ضمیمه این افتخار شد. جالب اینکه تا قبل از دوران مربیگری دشان، آخرین جام مارسی هم با کاپیتانی این سرمربی حاصل شده بود! 

دوران متوسط 

 در شرایطی که تصور می‌شد مارسی با این 2 جام به روزهای خوب خودش برگردد، اتفاقی برخلاف انتظار هواداران رخ داد و تیم به خاطر درگیری‌های مدیریتی روزهای متوسطی را در میانه جدول سپری کرد. انتقال قدرت روی میز ریاست و به دست گرفته شده سکان مدیریت تیم توسط فرانک مک‌کورت با تغییراتی در سطح کلان باشگاه همراه شد. مارسی این فصل با تیمی نه‌چندان پرستاره وارد کارزار شد و در لیگ اروپا تا فینال پیشروی کرد. اوضاع در لیگ داخلی هم چندان بد نیست؛ هر چند در آستانه هفته پایانی نسبت به موناکو و لیون شانس کم‌تری برای به دست آوردن سهمیه لیگ قهرمانان دارد. بخشی از این موفقیت، نتیجه درایت سرمربی بزرگی به نام رودی گارسیاست؛ مردی که قبلا در رم شخصیت بالای مربیگری خودش را نشان داده بود و مارسی کم‌ستاره را هم با تفکراتش در رمزه مدعیان قرار داد. رکورددار حضور تیم‌های فرانسوی در فینال‌های اروپایی با او می‌رود تا در سومین تلاش برای رسیدن به جام یوفا و لیگ اروپا، برای اولین این جام را فتح و یک «اولین» دیگر را به نام فوتبال فرانسه ثبت کند؛ اولین باشگاه فرانسوی برنده 2 جام اروپایی!