به گزارش "ورزش سه"، وحید حمدینژاد در ابتدا با ناراحتی از ضایعه درگذشت بازیکن جوان تیم شان گفت: در ابتدا باید درگذشته بازیکن جوان تیم نفت، امیرحسین مرادی را به اهالی ورزش و خانواده ایشان تسلیت بگویم، امیدوارم خانواده ایشان ما را هم در غم خود شریک بدانند.
او درباره سومین رویاییشان در این فصل مقابل استقلال گفت: در بازی رفت شرایط سختی بر بازی حاکم بود، بازی را فوقالعاده آغاز کردیم که متاسفانه موفقیتهای زیادی را در آن بازی حاصل نشد و در نهایت بازی را با تساوی به پایان رسید. در جامحذفی هم همانطور که شاهد بودید 120 دقیقه نفسگیر را مقابل آبیپوشان داشتیم که در نهایت پیروز میدان شدیم و به فینال راه پیدا کردیم. مطمئنا استقلالیها برای جبران و انتقامگیری آن بازی مقابل ما حاضر خواهند شد علاوه بر آنکه آنها تصمیم دارند خود را به بالای جدول نزدیک کنند و ما هم همینطور؛ هردو تیم به نتیجه این دیدار نیاز مبرم دارند.
او در رابطه حضور هواداران استقلال در این بازی، برخلاف دیدار رفت، گفت: در دیدار رفت بازی بدون حضور تماشاگران برگزار شد اما ما در جامحذفی تجربه بازی با استقلال مقابل هواداران پرشورشان را داشتهایم، حضور تماشاگر همیشه انگیزه بازیکنان حتی تیم حریف را چند برابر میکند، حضور مردم در ورزشگاه بر زیبایی فوتبال میافزاید.
مدافع نفتی ها در رابطه با جایگاه این تیم در جدول رده بندی می گوید: امتیاز تیمها در جدول رقابتهای لیگبرتر به هم نزدیک است و همین جذابیت لیگ را بیشتر کرده، تیمی که میخواهد قهرمان شود و سهمیه بگیرد باید در بالاترین سطح بازی کند. اگر میخواهیم خودمان را به عنوان مدعی قرار دهیم و در خور نفت نتیجه بگیریم باید بهتر از اینها باشیم و ابتدا در لیگبرتر و سپس در جامحذفی بهترین عملکردمان را به نمایش بگذاریم.
حمدینژاد در رابطه با آشتی کردن علی دایی و علیرضا منصوریان میگوید: در فوتبال به چنین رفتارهایی از سوی پیشکسوتان نیاز داریم؛ حرکت آقای دایی و منصوریان درس بزرگی برای جوانانمان در فوتبال است، آنها با آشتی شان به همه یاد دادهاند که هیچ چیز در این فوتبال ارزش ناراحتی و کدورت را ندارد. باید کار این دو بزرگوار را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم. در آن دیدار موقعیت هاى زیادى ایجاد شد که متاسفانه نتوانستیم از آنها استفاده کنیم و بازی به وقت اضافه کشیده شد، بعد از آن هم که استقلال را از پیش رو برداشتیم، به نظرم حرکت آقاى منصوریان قابل تحسین بود که پى به اشتباهشان بردند و سمت آقاى دایى رفتند و با ایشان آشتی کردند و آقاى دایى هم بزرگى کردند و باز هم رابطه این دو عزیز به حالت قبل برگشت.