به گزارش "ورزش سه"، و به نقل از روزنامه خبر ورزشی اما شرط تغییر این است که استقلال خطاهای خود را بپذیرد و در صدد توجیه برنیاید. این رفتار یعنی پاک نشدن خطاهای استقلال و باز هم امتیاز از دست دادن.
تراکتورسازی خوب بازی کرد. یک پله بالاتر از خوب. صاحب موقعیت های متعددی در عمق خط دفاعی حریف شد. چینش اولیه، بازیخوانی و تعویض های امیر قلعه نویی دراین بازی بدون نقص بود. تعویض دقیقه 30 او نشان داد که ثانیه به ثانیه بازی را دنبال کرده و از هم اکنون به دنبال جبران گل خورده و زدن گل برتری است.
استقلال در 30 دقیقه ابتدایی خوب بازی کرد اما در ادامه اصلا نه! یکی دو بازیکن استقلال انگار در زمین نبودند اما هیاهوی علی رضا منصوریان در کنار زمین موجب شد تا خیلی از چیزها را نبیند.
او در پایان بازی در مورد شیوه بازی حریف صحبت کرد. مردم بر اساس بازی ای که دیده اند قضاوت خواهند کرد نه مصاحبه های بعد از بازی. اگر گفته ها مطابق با واقعیت ها نباشد از خود واکنش نشان خواهند داد. استقلال می تواند جبران کند.
محمدرضا اخباری اشتباهی می کند که به قیمت یک گل تمام می شود اما به آنی مهدی کیانی – کاپیتان او را در آغوش می گیرد و او را می بوسد. در بین دو نیمه هم بازوبند را به او می دهد. اما وقتی اشتباه مشابهی در استقلال رخ می دهد و منجر به گل می شود مهدی رحمتی بر سر مدافعان تیمش فریاد می کشد و خطاب به آنها می گوید خدا ازتون نگذره... این تفاوت شرایط روحی و روانی دو تیم بود. تفاوتی که در شکل بازی و در نهایت نتیجه هم خود را نشان داد.
فاصله بین مدافعان استقلال را نگاه کنید. این فاصله فضاهای خوبی را به مهاجمان حریف داده بود و در این صحنه هم به راحتی می بینید تراکتورسازی با یک پاس ساده چگونه در عمق خط دفاعی استقلال صاحب موقعیت می شود. استقلال به خاطر همین فاصله و همین فضاها بارها تراکتورسازی را صاحب موقعیت کرد که اگر تیم امیر قلعه نویی قدر این موقعیت ها را می دانست با نتیجه بهتری پیروز می شد. این از اصول ابتدایی است که مدافعان به هنگام دفاع نزدیک بهم بازی می کنند و در زمان حمله از هم باز می شوند.
استقلال در این صحنه مثل خیلی از صحنه ها برتری عددی دارد اما گویی فقط جسم استقلالی ها است که در صحنه حاضر است! حفره بین مدافع میانی و دو مدافع کناری در این صحنه هم مشهود است و در سمت چپ دو بازیکن تراکتورسازی در حفره جایگیری کردند که با یک پاس کوتاه عمقی فرزاد حاتمی صاحب موقعیت می شود. موقعیت عالی که البته قدر این موقعیت را ندانست. مدافع سمت چپ استقلال به جای پوشش حفره - کانال را پوشش داده است در صورتی که لزومی ندارد به این خاطر که توپ در منطقه کانال در جریان نیست.
سروش رفیعی در این بازی به خوبی به عنوان پلی میکر ایفای نقش کرد. این یک صحنه آموزشی برای فوتبال است. برتری عددی با استقلال است اما هافبک دفاعی این تیم فضای جلو خط دفاعی را باز گذاشته! هیچ یک از بازیکنان هم تصمیم نمی گیرند روی بازیکن صاحب توپ یورش ببرند. سروش بدون هیچ کار اضافه ای توپ را برای کانال سمت راست تصویر پاس می کند و حتما می دانید در ادامه چه اتفاقی افتاده بود. تراکتورسازی در شعاع نزدیک به توپ تنها سه بازیکن دارد اما همین توپ را تبدیل به موقعیتی می کند که می توانست یک گل به همراه داشته باشد.
صحنه گل اول تراکتورسازی. مهدی رحمتی با اینکه توپ هنوز در میانه راه است و روی دروازه نیامده نگاه از توپ برداشته و به محل فرود توپ نگاه می کند. این بدین معنی است که خروج نمی کند. دروازه بانی که می خواهد خروج کند لحظه به لحظه توپ را دنبال می کند و لحظه ای چشم از توپ بر نمی دارد. طبیعتا با توجه به فرود توپ در محوطه شش قدم رحمتی به راحتی می توانست توپ را از آن خود کند. از بی تفاوتی مدافع مستقیم و هم چنین مدافع پوششی نمی توان به آسانی گذشت.
تراکتورسازی ها اینور – استقلالی ها آن ور. غیر قابل باور است. تیم مدافع اصلا توجهی به تیم مهاجم ندارد و در منطقه ای ایستاده که اصلا تجمع بازیکنان تیم مهاجم را شاهد نیستیم. تیم در زمان حمله منطقه بازی را خود تعیین می کند و از هر جهتی که بخواهد می تواند توپ را به گردش در بیاورد و در نهایت به دروازه حریف نزدیک شود اما به هنگام دفاع تیم باید در منطقه ای جایگیری کند که تیم مهاجم حضور دارد. این همان صحنه ایست که در شبکه ها اجتماعی با عنوان چالش مانکن مدافعان استقلال دست به دست می شود.
استقلال 
