فرزند پیشکسوت فقید استقلال گفت:نام ناصر حجازی در 24 ساعت از فهرست کاندیداهای سرمربیگری تیم ملی خارج شد.
به گزارش کاپ،ناصر حجازی که نامی فراموش نشدنی در تاریخ فوتبال ایران است در روز هفتم مهرماه سال 1359 آخرین بازی اش را برای تیم ملی ایران مقابل کویت انجام داد و پس از آن با طرح 27 ساله ها دیگر نتوانست درون دروازه تیم ملی قرار بگیرد.
آتیلا حجازی با گذشت 36 سال از این اتفاق تاریخی صحبت های جالبی را مطرح می کند.
وی در گفت و با کاپ، اظهار داشت: هرچند در آن دوران سن و سال بالایی نداشتم. اما یادم هست حمله رژیم عراق به کشورمان آغاز شده بود و پدرم در منزل حضور نداشت. به طبع با شنیدن صدای بمباران یک پسر 6، 7 ساله می خواهد به پدرش پناه ببرد. از سویی مادرم نگران وضعیت پدرم بود و می گفت الان در کویت حواسش به ماست و حتما خیلی ناراحت و پریشان است. مادرم پیگیر این بود با توجه به بمباران تهران به خارج از کشور برویم. دو عمه من در کشور آلمان و یک عمه ام در کشور انگلستان زندگی می کردند و می توانستیم به یکی از این دو کشور برویم ولی پدرم پیغام فرستاده بود در خانه بمانید چون من از ایران تکان نمی خورم.
آتیلا حجازی افزود:ناصر حجازی چهره شناخته ای شده ای است اما فقط دوستان نزدیکش می دانند او یک ناسیونالیست متعصب بود. همیشه به اسم ایران و خاک کشورش تعصب داشت حتی زمانی که بیمار شد و به او گفتند می توانی برای معالجه نزد بهترین پزشکان در بهترین بیمارستان ها در اروپا یا آمریکا بروی قبول نکرد و می گفت ایرانی ها در همه رشته ها بهترین هستند و بهترین پزشکان دنیا هم ایرانیان هستند. چنانچه پای جان و سلامتی اش در میان بود اما به دلیل تعصب کم نظیری که به کشورش داشت حاضر نشد به خارج از کشور عزیمت کند. زمان مسافرت هایمان به دبی ، آلمان یا اتریش به جای اینکه از مسافرت لذت ببرد فقط غصه می خورد و می گفت یعنی که چه اینها باید این ساختمان ها و برج ها و امکانات را داشته باشند و ما نداشته باشیم. اعتقاد داشت کمبودهای موجود به خاطر این است که خود ما مردم اول به خودمان فکر می کنیم و بعد مصلحت عمومی را در نظر می گیریم. یک مثال ساده از اخلاقش بگویم پدرم حتی برای یک بار هم ته سیگارش را در کوچه و خیابان نینداخت. همیشه از جاسیگاری داخل اتومبیل استفاده می کرد یا اگر در خیابان هم سیگار می کشید به هر ترتیبی بود یک سطل زباله پیدا می کرد تا ته سیگار خاموش شده اش را داخل آن بیندازد این در حالی بود که در مسیر پیدا کردن سطل زباله شاید ده ها ته سیگار را روی زمین می دید.
وی ادامه داد: صادقانه بگویم با پدر من خوب تا نشد. جدا از این در حق او جفا هم کردند. طرح 27 ساله ها را گذاشتند تا حجازی در تیم ملی نباشد. اینها به مرور زمان به اثبات هم رسید. درباره تفکرات او سوءتفاهماتی ایجاد شده بود که گذر زمان نشان داد حجازی یک میهن پرست به تمام معنا بود. در دهه 60 که من نوجوان بودم برای تماشای بازی های استقلال و البته ناصر حجازی به ورزشگاه می رفتم و ده ها بار هم روی نیمکت استقلال نشسته ام. طرح 27 ساله ها بعداز بازنشستگی پدر من یعنی دقیقا از زمانی که او برای ادامه فعالیت به بنگلادش رفت برداشته شد. جدا از آن هم خیلی ها به خودش گفته بودند این طرح را گذاشتند تا تو نباشی. اگر 6 موضوع باعث شد ناصر حجازی غصه بخورد و در آستانه 60 سالگی دچار یک بیماری سخت به نام سرطان شود می توانم به طرح 27 ساله ها، ایجاد مانع برای حضورش در تیم منچستر یونایتد، مهاجرت به بنگلادش و دوری از خانواده، نسپردن نیمکت تیم ملی به او، قهرمان نشدن استقلال در آسیا و رفتاری که هیات مدیره باشگاه استقلال در سال 86 انجام داد اشاره کنم. پزشکان می گویند آدم وقتی ناراحت باشد و حرص بخورد حتی اگر اهل سیگار نباشد سرطان معده می گیرد. در واقع سیستم عصبی می گردد تا ببیند از کدام نقطه ضعف بدن انسان می تواند او را زمین گیر کند حال اگر کسی سیگاری باشد سیستم عصبی به دستگاه ریوی او حمله می کند و اگر نباشد سراغ یک عضو دیگر از بدن می رود.
بازیکن و مربی اسبق استقلال تصریح کرد: از 28 سالگی به بعد سوژه هایی بود که باعث رنجش ناصر حجازی شود. بعد از طرح 27 ساله ها همان بحث منچستریونایتد او را آزرده خاطر کرد. تا با آن موضوع کنار آمد مجبور شد به بنگلادش برود. در بازگشت به ایران روزهای خوبی را در بانک تجارت، سپاهان، ماشین سازی و استقلال داشت تا اینکه به او پیشنهاد دادند سرمربی تیم ملی شود اما در 24 ساعت او از فهرست گزینه ها خارج شد. مگر ما انسان ها چقدر طاقت داریم. هرکدام از اینها می تواند آدم را از ادامه زندگی ناامید کند و این مسایل مدام ایشان را رنج داد. اینها فقط چند مثال بود وگرنه زندگی به صورت طبیعی مخاطرات روزمره را برای همه دارد. الان که بحث هفتم مهر سال 59 به میان آمد یادم می افتد پدرم تا 5، 6 سال بعد از آن طرح 27 ساله ها دروازه بان نامبروان فوتبال ایران بود اما حق حضور در تیم ملی را نداشت و هر روز بابت این موضوع غصه می خورد.
آتیلا حجازی در پایان بیان داشت: چون اعتقاد دارم خوبی و بدی در همین دنیا به آدم برمی گردد مطمئنم کسانی که در حد ناصر حجازی بدی کرده اند تقاصش را پس داده اند یا می دهند و باید بپذیریم نمی توانیم طبیعت روزگار و عدل پروردگار را دور بزنیم و به قول معروف دار مکافات است.
استقلال 
