لقب(ها): تیراختور، پرشور ها، تی تی ها، گرگ‌های سرخ
سال تاسیس: 1349
افتخارات : قهرمانی جام حذفی (93_1392)
دو قهرمانی در لیگ آزادگان (دسته اول) در سال های 86_1385 و 88_1387
جام شهدا(1393 و 1396)
اسطوره ها: صمد پور صمدی، احد شیخ لاری، صمد رسولی، مهدی کیانی، محمد ابراهیمی، ادینیو، محمد ایران پوریان،
استادیوم: ورزشگاه یادگار امام تبریز
(گنجایش: 66.833 نفر)
باشگاه فوتبال تراکتور در سال 1349 با پشتیبانی کارخانه تراکتورسازی در شهر تبریز بنیان‌گذاری شد. پس از سه دوره قهرمانی در بازی های منطقه ای، در سال 1354 به جام تخت جمشید صعود کردند و با مربیگری محمد بیاتی و سرپرستی صمد پورصمدی اولین حضور خود در جام تخت جمشید را تجربه کردند و در میان 16 تیم، در جایگاه شانزدهم ایستاده و به دسته پایین‌تر سقوط کردند. پس از یک سال دوری از لیگ سراسری، در سال 56-1355 سکان رهبری تیم تراکتورسازی تبریز به استاد حسین فکری سپرده شد و با بازیکنانی چون پرویز مظلومی، عباس کارگر و ابراهیم کیان‌طهماسبی، تیم تراکتورسازی تبریز پس از تیم های پاس، پرسپولیس، تاج و ملوان به مقام پنجم کشور دست. یافت. این باشگاه در جام حذفی 1356 -که اولین دوره جام حذفی بود- نیز به فینال راه یافت؛ اما در بازی پایانی، نتیجه را با حساب 4 بر 1 به ملوان بندرانزلی واگذار نمود و نایب‌قهرمان شد.
با پایان جنگ تحمیلی، در اوایل دهه هفتاد، واسیلی گوجا رومانیایی هدایت تراکتور را به عهده گرفت. او در ابتدا به عنوان تکنیسین فنی کارخانجات تراکتورسازی رومانی برای مشاوره و همکاری روانه بخش تولید و مونتاژ کارخانجات تراکتورسازی ایران واقع در تبریز شده بود که پس از سرکشیدن از امکانات ورزشی کارخانه تراکتورسازی با اشتیاق فراوان برای پذیرفتن هدایت تیم فوتبال تراکتور اعلام آمادگی کرد و جایگزین هدایت مهابادپور سرمربی وقت تیم فوتبال تراکتور شد و در اندک زمان کوتاهی توانست نتایج خیره کننده‌ای با تیم فوتبال تحت هدایت خود کسب کند و مورد پسند هواداران باشگاه قرار گرفت.
تراکتور در لیگ آزادگان 1371 در گروه یک بالاتر از استقلال و کشاورز صدر نشین شد ولی در پلی‌آف با باخت مقابل پاس تهران، به مقام سوم نائل آمد. همچنین در سال 1373 نیز با باخت به بهمن در جام حذفی، برای دومین بار در این جام دوم شدند. با رفتن بازیکنان کلیدی از تیم، دوران افت باشگاه آغاز شد. محمدحسین ضیایی، جای گوجا را گرفت و بازیکن–مربی تیم شد. باشگاه در لیگ آزادگان 1379، در انتهای جدول قرار گرفت؛ ولی با این وجود سال بعد به حکم فدراسیون فوتبال ایران در لیگ حرفه‌ای تازه تاسیس شرکت کرد.
پرشورها در لیگ برتر فوتبال ایران در سال 81_1380 با مربیگری رضا وطنخواه و محمود یاوری باز هم در لیگ آخر شدند و این بار به دسته پایین‌تر سقوط کردند.
تراکتور هفت فصل را در لیگ دسته اول فوتبال ایران سپری کرد و نتوانست به جام خلیج فارس صعود کند. در این هفت سال آن ها تنها یک بار در سال 1385 به پلی‌آف راه یافتند، و با باخت به شیرین‌فراز کرمانشاه فرصت صعود به لیگ برتر را از دست دادند. در این سال ها ارنست میدندروپ، فرشاد پیوس و احد شیخ لاری از هدایت باشگاه را بر عهده داشتند. سرانجام تراکتورسازی در فصل 88_1387 و با مربی گری فراز کمالوند به لیگ برتر صعود کرد.
تراکتور پس از صعود به لیگ برتر، روند رو به رشدی داشت و پس از قرار گرفتن در میانه جدول در دو فصل 89_1388 و 90_1389، سه بار نایب قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرده است. تراکتور همچنین در سال 93، با غلبه بر مس کرمان قهرمان جام حذفی شد.
در یکی از عجیب ترین بازی های لیگ و در چهارچوب آخرین هفته از لیگ چهاردهم، تراکتور در ورزشگاه یادگار امام تبریز میزبان نفت تهران بود. هر دو تیم 57 امتیاز داشتند و سپاهان با 56 امتیاز در تعقیب این دو تیم قرار داشت. شاگردان تونی اولیویرا در حالی که با نتیجه 3 بر 1 از حریف خود پیش بودند، با پخش شایعه‌ی تساوی تیم سپاهان، تمرکز خود را از دست دادند و در نهایت این بازی با تساوی 3 بر 3 به پایان رسید و با برتری سپاهان مقابل سایپا، شاگردان حسین فرکی به قهرمان لیگ رسیدند. چهره مغموم تونی اولیویرا و بازیکنان و تماشاگران تراکتور پس از اعلام خبر قهرمانی سپاهان در ورزشگاه، از قاب های تاریخی لیگ ایران به شمار می‌رود. قطع خطوط تلفن، شبکه اینترنت، پخش خبر اشتباه از بازی هم‌زمان و اشتباهات داوری سبب جنجال های بسیاری حتی در سطح کلان کشور گردید.
کمالوند به دلیل صعود به لیگ برتر، تونی اولیویرا به دلیل فتح جام حذفی و قلعه نوعی به سبب کسب اولین سهمیه آسیایی با تراکتور و اولین صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان باشگاه‌های آسیا نام خود را در تاریخ باشگاه ثبت کرده‌اند.
