بازخوانی یک پرونده جنجالی؛ شهلا جاهد واقعا قاتل همسر ناصر محمدخانی بود؟

بازخوانی یک پرونده جنجالی؛ شهلا جاهد واقعا قاتل همسر ناصر محمدخانی بود؟

پایگاه خبری فوتبالی- تعداد کسانی که درباره قاتل بودن شهلا جاهد تردید دارند کم نیست.

به گزارش فوتبالی، محمد شهریاری شاید چندان شناخته‌شده نباشد اما او همان قاضی شهریاری معروف است که در خیلی از پرونده‌های جنایی و مشهور ایران قضاوت کرده است.

 او در حال حاضر سرپرست دادسرای جنایی تهران هم هست. یکی از پرونده‌های جنایی معروف و پر سروصدایی که سالها پیش باز شد و ارتباط مستقیمی با فوتبال داشت ماجرای قتل خانم لاله سحرخیزان همسر ناصر محمدخانی بود. خیلی زود مشخص شد که متهم اصلی این پرونده یک خانم دیگر به نام شهلا جاهد است.

شهلا جاهد متهم بود که در مهر ماه سال 1381 در میدان کتابی تهران حوالی میدان مادر و در غیاب ناصر محمد خانی، همسر او (لاله سحرخیزان) را به قتل رسانده است. شهلا پس از دستگیری در شعبه 1154 به قتل لاله اعتراف کرد و پس از بازسازی صحنه در حضور خبرنگاران و قاضی پرونده روانه زندان شد. اما بعدتر منکر قتل شد! 

به همین دلیل پرونده بارها و بارها توسط قضات مختلف بررسی شد. در نهایت و پس از گذشت حدود 8 سال از ماجرا، رای قصاص تایید و شهلا جاهد در روز دهم آذر 1389 به دار آویخته شد.

 هر چند کم نبودند افرادی که اعتقاد داشتند شهلا قاتل نبوده و صرفا قربانیِ عشق بی‌اندازه‌اش به ناصر محمدخانی شده است!

چند روز پیش قاضی شهریاری میهمان کامران نجف زاده در برنامه برمودای شبکه نسیم صدا و سیما بود و درباره برخی از پرونده‌های جنجالی و پرسروصدای دهه‌های اخیر توضیح داد. وقتی نجف زاده نام شهلا جاهد را برد شهریاری گفت: «قاتل عاشق‌پیشه!»

نجف‌زاده به نمایندگی از کسانی که در قاتل بودنِ شهلا جاهد تردید داشتند پرسید: «واقعا قاتل بود؟» که شهریاری پاسخ داد: «زمانی که محاکمه ایشان انجام شد من دادیار بودم. بله! ایشان کشته بود. وقتی برای بازسازی صحنه رفتیم حتی گفت که من تشک خون آلود را برعکس کردم! چون ما پرسیدیم پس چرا روی تشک اثری از خون نیست؟ او گفت تشک را برعکس کرده است.»

نجف زاده گفت شاید تحت فشار اعتراف کرده بود اما شهریاری این موضوع را هم رد کرد و گفت: «نه. در بیرون چنین تصوراتی وجود دارد. ببینید. در حالت عادی 12 یا 13 قاضی در مسیر یک پرونده قتل هستند. در برخی پرونده‌ها این تعداد به 40 یا 50 قاضی هم می‌رسد.»

1359