پایگاه خبری فوتبالی- یک: نکته اول مهمترین نکته است، وقتی کمک داور ویدیویی وجود ندارد هر اشتباهی را می‌توان توجیه کرد ولی وقتی وجود دارد ، اشتباه چهار حالت پیدا می‌کند: یا قوانین را بلد نیستند یا مغرضانه سوت می‌زنند یا شهامت گرفتن پنالتی را در آن دقیقه از بازی ندارند و یا گاوبندی و تبانی و بستن و خرید و فروش بازی انجام شده است. البته نگاه نگارنده بدیینانه نیست اما با توجه به پرونده فساد در باشگاههای کرمانی و اثبات حضور مافیای داوری در آن ماجراها و بازداشت رییس سابق کمیته داوران، حقیقت این است که حالا به همه چیز شک داریم. پس از بازی نساجی و خیبر در قائمشهر، این دومین باری است که با وی ای آر هم همه شگفت زده می شوند. داوران ایرانی نشان داده اند که می توانند حتی var را دور بزنند. بیچاره سرپرست دپارتمان داوری!
دو: طرفداران ذوب آهن و البته کادرفنی و بازیکنان ذوب آهن حق دارند سر به دیوار بکوبند، بازی رفت سال گذشته در آستانه بردن پرسپولیس بودند که با گل آفساید گولسیانی حق تیمشان خورده شد و در این بازی هم پنالتی واضح این تیم گرفته نشد تا آنها باز هم در حسرت بردن پرسپولیس بمانند.
سه: پرسپولیس مشخصا به درد روزمرگی دچار شده، خودش هم نمی‌داند چه می‌خواهد. درویش اول چاه را کند بعد به دنبال منار به راه افتاده است. فشار وحشتناک هواداران هم مزید بر علت شده تا تصمیم‌گیری برای نیمکت سخت‌تر شود. در این بین از بازیکن جدید هم برای تقویت تیم خبری نیست. دقیقا در این یک ماه مدیران پرسپولیس چه کرده‌اند؟
چهار: کریم باقری می‌گوید من از بازی بعدی نیستم و مدام با خواهش و التماس او را روی نیمکت می‌نشانند، واقعا چرا باید چنین تیمی با چنین شرایطی نتیجه بگیرد؟ بلاتکلیفی و روی هوا بودن معضل بزرگ پرسپولیس است.
پنج: افت فاحش ستاره‌های پرسپولیس در این فصل نشان می‌دهد این تیم وارد مرحله خطرناکی شده، میانگین سنی پرسپولیس مثل استقلال بالاست. وقتی تعداد بازیها در طول فصل زیاد می‌شود و فشردگی بالا می‌رود بدن بازیکن بالای سی سال نمی‌کشد و افت می‌کند. میزان دوندگی پرسپولیس به نسبت فصول قبل پایین آمده و میزان مصدومیتها بالا رفته است.
شش: وقتی به شرایط جدول لیگ برتر نگاه می‌کنیم فاصله پنج امتیازی پرسپولیس با صدر فاصله غیرقابل جبرانی نیست ولی با شرایطی که این پرسپولیس دارد رسیدن به صدر و ماندن در کورس بعید به نظر می‌رسد. هیچ نشانه امیدوار کننده‌ای فعلا دیده نمی‌شود مگر اینکه شرایط تغییر کند. با ادامه این روند ممکن است همه جامها در همین ماه از دست برود.
هفت: نزدیک به هفتاد دقیقه ده‌نفره بازی کردن اصلا کار راحتی نیست. اخراج شوشتری باعث شد نوع فوتبال ذوب تغییر کند و گل نخوردن برای آنها در اولویت قرار بگیرد. ذوبی ها در تمام صد دقیقه کنترل بازی را کاملا در اختیار داشتند. پرسپولیس هم جوری بازی می‌کرد که مطابق میل گاندوها بود.
هشت: ارسالهای بیهوده از همه نقاط زمین فقط پارساجعفری و مدافعان ذوب را گرم می‌کرد. پرسپولیسی که سالها عادت داشت با کارهای ترکیبی در کنار زمین و کات‌بکها به گل برسد این روزها رو آورده به سانتر و سانتر و سانتر از همه جا. جالب اینکه مهاجمان این تیم سرزن هم نیستند. مدافعان جلو می‌روند برای سرزدن و ضدحمله می‌خورند.
نه: هواداران پرسپولیس حق دارند نگران اوضاع تیمشان باشند. پرسپولیس هر چهار پنج روز بازی دارد و احتمال نتیجه نگرفتن در این شرایط خیلی بالاست. آنها می‌ترسند با ادامه این روند تیمشان وارد بحرانهای دهه هشتاد شود و نتواند از این وضعیت خارج شود. انتخاب یک سرمربی خوب حداقل می‌تواند آنها را به آینده امیدوار کند.
ده: با برد تراکتور و سپاهان و فولاد و توقف پرسپولیس، فاصله سرخپوشان تا صدر پنج امتیاز شد. پرسپولیس در شرایطی یکشنبه هفته بعد باید به مصاف تراکتور سرحال و آماده برود که این مسابقه می‌تواند مثل یک تیغ دولبه عمل کند. شکست مقابل پرسپولیسیهای سابق اختلاف را به هشت می‌رساند و ثابت می‌کند آنکه در نقل و انتقالات ابتدای فصل ضرر کرده پرسپولیس بوده ، روی دیگر سکه شکست دادن تراکتور است که اعتماد به نفس را به پرسپولیس برمی‌گرداند. مساوی این بازی هم برای کارترون و یحیی خواهد بود.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
