پایگاه خیری فوتبالی- یک: بعد از دو نتیجه ضعیف در اهواز و دبی، پرسپولیس با برد گل‌گهر اجازه نداد فضای نبر‌دن در این تیم حاکم شود. در این یک دهه خیلی کم پیش آمده که پرسپولیس چند بازی متوالی نتیجه نگیرد. بخش مهمی از این قضیه روحی روانی است و ناشی از عادتی است که به وجود آمده است.
دو: مهدی تارتار، مجتبی حسینی و مربیانی از این دست خوراک تیم‌های متوسط لیگ هستند. آنها تیم‌شان سقوط نمی‌کند، سهمیه نمی‌گیرد، برای قهرمانی نمی‌جنگد، بد نمی‌بازند ولی جاه‌طلب هم نیستند. کاملا به اندازه هزینه‌ای که می‌کنید برای شما نتیجه می‌گیرند، نه کمتر نه بیشتر. یک زندگی آبرومندانه کارمندی!
سه: گاریدو و تغییرات دوباره. این بار حضور فیکس عیسی‌آل کثیر و بازگشت کنعانی از مصدومیت به ترکیب اصلی. به اندازه تعداد مربیان دنیا ایده برای ترکیب اولیه وجود دارد. هر کسی هم به نوبه خود درست می‌گوید. عده‌ای به بازی با یک ترکیب اعتقاد دارند و برخی به بازی چرخشی. مهم خروجی کار است که تا الان در لیگ جواب داده و در آسیا نه!
چهار: زدن پنج گل در 9 بازی، یعنی خط حمله شما مشکل اساسی دارد، کلا مهاجم هدف این تیم کیست؟ ولی خوردن سه گل در همین تعداد بازی نشان می‌دهد گل‌گهر هم سخت موقعیت می‌دهد و هم سخت گل می‌خورد. همه اینها به ابزار و تفکر سرمربی برمی‌گردد. تارتار احتمالا گل‌گهر را همین کمرکش جدول تحویل می‌دهد.
پنج: یکی از خریدهای بحث برانگیز پرسپولیس در این فصل فرشاد احمدزاده است که فقط به جهت سبقه پرسپولیسی‌اش دوباره به این تیم پیوست. فرشاد در یک سوم ابتدایی لیگ چه آورده‌ای برای پرسپولیس داشته که اکثرا هم فیکس بازی می‌کند؟
شش: حضور گاریدو در پرسپولیس برای هیچ کس به اندازه وحید امیری مثمرثمر نبوده، وحید بهترین بازیکن پرسپولیس در این هفته‌هاست که کاملا اثرگذار بازی می‌کند و انگار ژن جوانی به او تزریق شده است. افسوس که این فوتبالیست دیر چهره شد.
هفت: بعد از شش سال حضور در لیگ برتر، انگار خود مدیران گل‌گهر پذیرفته‌اند که نمی‌توانند قطب جدیدی در فوتبال ایران ایجاد کنند. کسانی که باشگاه گل‌گهر را از نزدیک دیده‌اند شهادت می‌دهند از نظر امکانات و سخت‌افزار جزو بهترین باشگاه‌های کشور است اما در بحث نتیجه نمی‌توانند با غول‌های فوتبال ایران رقابت کنند. کلا فلسفه و هدف خیلی از باشگاه‌ها در فوتبال ایران مشخص نیست.
هشت: پرسپولیس در نیمه اول قافیه را به هافبک‌های گل‌گهر باخته بود، اما در نیمه دوم با تغییر سیستم و بیرون رفتن میلاد محمدی و بازی با پنج هافبک توانست نبض بازی را در اختیار بگیرد. این برتری عددی در میانه میدان خیلی به حفظ نتیجه کمک کرد. علت آن هم علاقه تارتار به حمله از عمق زمین بود.
نه: از بازیکنان احیا شده در دوران گاریدو، فرشاد فرجی است. فرجی که همیشه از او به عنوان یک مهره جانشین استفاده می‌شود این فصل به دلیل مصدومیت ایوب العملود، در خیلی از بازی‌ها بازی کرده و انصافا نمایش قابل قبولی ارائه می‌دهد.
ده: همچنان تکلیف‌مان با پرسپولیس گاریدو مشخص نیست. نه آنقدر از نظر نوع بازی خوب است که لایق تحسین باشد و نه آنقدر بد که شایسته انتقاد. ولی چیزی که پرسپولیسی‌ها را به آینده امیدوار می‌کند ژن غالب و برتری‌جوی این تیم است که از موفقیت (حداقل در لیگ) سیراب نمی‌شود.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
