پایگاه خبری فوتبالی- ورزشگاه آزادی که بیش از نیم قرن میزبان بازی های ملی و باشگاهی فوتبال ایران بود پس از یک دوره تعطیلی به منظور بازسازی و ترمیم، تا چند هفته دیگر آماده رونمایی از «شمایل» جدید می‌شود.
به گزارش فوتبالی و به نقل از مهر، ورزشگاه آزادی پس از سال‌ها نقد و بررسی کارشناسان در خصوص فرسودگی بنای مجموعه ورزشی یکصد هزار نفری شاهد بیل و کلنگ‌های کارگرانی شد که از ابتدای تابستان سال جاری به جانش افتادند تا گرد و خاک در حاشیه چمن سبز مخملی اش این باز از جنس فریاد و داد و قال طرفداران فوتبال نباشد بلکه کامیون‌ها مدام در رفت و آمد باشند و این ورزشگاه را برای میزبانی دوباره آماده کنند.
خبرنگار مهر با حضور در ورزشگاه آزادی ضمن در جریان قرار گرفتن آخرین وضعیت بازسازی این ورزشگاه، مشاهداتش را به قلم آورد.
سفید جای سیمان
وقتی چشم‌مان به ورودی اصلی ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری افتاد دیگر خبری از رنگ سیمانی نه چندان دلچسب نبود. استادیوم غول پیکر بتنی، رنگ و لعاب متفاوتی به خود گرفته بود.
ورودی مجموعه ورزشی آزادی همچنان به تاریخ افتتاح آنها اشاره شده است که نشان می‌دهد در ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۳ افتتاح شده است تا قدمت آن را به رخ بکشد تا مجموعه بزرگی که همچنان میزبان ورزشکاران مختلف است اما وقتی از درب معروف به «الله» که نماد آن نیز نصب شده است وارد شدیم رنگ سفید دور تا دور ورودی خورده بود. رنگی که به گفته کارشناسان پیمانکاری تحت قرارداد با شرکت توسعه و تجهیز در روند بازسازی قابلیت شستشو دارد و گرد و خاک تهران به سختی به آن نفوذ هم می‌کند.
هنگام ورود به داخل ورزشگاه نیاز به استفاده از کلاه ایمنی داشت. بدون پوشش کلاه امکان ورود به مجموعه داخلی ورزشگاه یکصد هزار نفری ممنوع بود. امری کاملاً ضروری که مسئولان کنترل ایمنی پروژه بازسازی آن را اجرا می‌کردند.
رعایت اصول ایمنی اصل اول
داربست‌های کوتاه و بلند در طول و عرض راهروهای هر یک از ورودی‌های تماشاگران برای آمد و شد بنّا، جوشکار و کارگر ساختمانی با رعایت کامل اصول ایمنی طبق استانداردهای عمرانی تعبیه شده بود. فضای غبارآلود ناشی از گرد و خاک مصالح ساختمانی شرایط کاملاً متفاوتی را ایجاد کرده بود که طبق گفته مهندسان حاضر در پروژه در سه شیفت کار انجام می‌شود.
ستون‌ها غول‌پیکرتر شدند
کسانی که ورزشگاه را از نزدیک دیده باشند ستون‌های مربع در بخش راهروهای منتهی به چمن و همچنین ستون‌های بزرگ‌تر در قطاع مربع و دایره را به یاد دارند. برآورد دقیق مهندسی برای مرمت و بازسازی ورزشگاه آزادی باعث شد تا مساحت هر یک از ستون‌های دایره‌ای به شکل کُروی در آمده و حداقل افزایش دو برابری داشته باشد. ستون‌های غول پیکری که نشان می‌دهد آزادی قرار است برای حداقل ۱۰ تا ۱۵ سال دیگر میزبان بازی‌های ملی و باشگاهی باشد.
تارتان تقریبا نابود شد!
پست تارتان ورزشگاه آزادی که در دوران برگزاری بازی‌ها در دهه ۹۰ و ابتدای ۱۴۰۰ هم بدون استفاده بود با رفت و آمد ماشین آلان سنگین ساختمانی کاملا از بین رفته است و گویا قرار نیست بار دیگر مهیای حضور دونده‌های رده ملی شود.
تونل‌های شیک برای ورود و خروج تیم‌ها
قبل از عملیات بازسازی استادیوم آزادی یکی از ترسناک‌ترین بخش‌ها تونل‌های بخش تحتانی جایگاه تماشاگران برای رفت و آمد داوران، بازیکنان و خبرنگاران بود. دور تا دور ورودی تونل‌ها به زیبایی هر چه تمام تر با نورپردازی قابل قبول و ایجاد سقف و دیوارهای سبک سازی شده برای زیبایی هرچه بیشتر پوشانده شده است. اتاق‌های مربوط به داوران، تیم‌ها و همچنین مسئولان برگزاری مسابقه نیز بسیار زیبا طراحی شده است که تقریبا شباهت با راهروهای چند ورزشگاه حوزه خلیج فارس بخصوص کشورهای عمان و امارات است که مایل به رنگ سفید است.
سبز در طیف‌های مختلف
صندلی‌های ضلع غربی طبقه دوم ورزشگاه آزادی در رنگ بندی‌های مختلف از سبز چیده شده است. در بخش‌هایی از ورزشگاه تعداد این صندلی‌ها نسبت به گذشته بیشتر شده است اما با توجه به احتمال چینش یا افزایش آنها هنوز تعداد مشخصی از هر قسمت مشخص نیست. صندلی‌هایی که به نظر می‌رسد دیگر قرار نیست به راحتی جدا شده و دستمایه پرتاب آنها در لحظه‌های پر التهاب تعدادی از بازی‌ها شود.
روند تعویض صندلی‌ها همچنان ادامه دارد و قرار است نه تنها آنها بهبود کیفی بهتری نسبت به گذشته پیدا کنند بلکه تعداد آنها نیز احتمالا افزایش خواهد داشت. عرض ضندلی های جدید حدود ۱۲ سانتی متر بیشتر از قبلی‌هاست تا هواداران فوتبال احساس راحتی بیشتری نسبت به گذشته یپدا کنند.
شب یلدا جشن آزادی است
جایگاه‌هایی نظیر جایگاه خبرنگاران، میهمانان ویژه و همچنین سالن کنفرانس مربیان همچنان در حال ساخت است که به احتمال فراوان در انتهای آبان ماه به پایان می‌رسد اما آنچه تقریبا قطعی به نظر می‌رسد آغاز دوباره بازی‌های ملی و باشگاهی از ابتدای زمستان سال جاری در ورزشگاه آزادی با حداقل ۷۰ درصد ظرفیت خود است.
بدون شک شروع پروژه مرمت و بازسازی ورزشگاه آزادی بسیار دیر آغاز شد تا هزینه‌های بسیار سنگینی روی دوش ورزش، فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها بابت این موضوع وارد شود اما حالا نوشداری پس از این بحران به خوبی بر پیکر ورزشگاه خاطره ساز تهران تزریق شده است تا جانی دوباره در قلب پایتخت بگیرد.
1999
