پایگاه خبری فوتبالی- «بهمن مداح» موسس باشگاه «بهمن کرج» که در دهه 70 ظرف مدت کوتاهی تبدیل به یکی از قدرت‌های فوتبال ایران شد روز گذشته از دنیا رفت.
به گزارش فوتبالی، نسل جدید فوتبال ایران و حتی یکی دو نسل قبل‌تر هم به احتمال زیاد بهمن مداح را نمی‌شناسد. او یکی از اولین کسانی بود که در فوتبال کاملا دولتیِ ایران اقدام به تاسیس یک باشگاه خصوصی کرد و نام کوچک خودش را روی آن باشگاه گذاشت.
مداح نماینده انحصاری شرکت تولید کننده آلمانی خودرو به نام «اوپل» بود. او در سال 1372 ابتدا امتیاز باشگاه بانک سپه را خرید اما چون می‌خواست خیلی زود وارد بالاترین سطح فوتبال ایران شود امتیاز باشگاه وحدت را خرید.
در سال 1373 تیم بهمن در مسابقات دسته دوم لیگ آزادگان حضور پیدا کرد و با قهرمانی در همان فصل به همراه دو تیم دیگر پا به مسابقات دسته اول لیگ آزادگان که آن روزها بالاترین سطح لیگ فوتبال در ایران بود گذاشت.
باشگاه بهمن در شهر کرج قرار داشت و ورزشگاه شریعتی کرج استادیوم این تیم در بازی‌های خانگی بود. این تیم با توپ پر وارد فوتبال ایران شد اما مثل خیلی دیگر از باشگاه‌های خصوصی سرنوشت خوبی نداشت و فقط پس از 7 سال فعالیت در فوتبال ایران در سال 1379 منحل شد.
بهمن کرج با مدیریت و سرمایه‌گذاری موسس خودش یعنی بهمن مداح در این 7 سال به افتخارات بزرگی در فوتبال ایران دست پیدا کرد. دو نایب قهرمانی در لیگ دسته اول آزادگان ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵، یک قهرمانی در جام حذفی در سال 1373، دو نایب قهرمانی جام حذفی در ۷۶–۱۳۷۵ و ۷۹–۱۳۷۸ مهم‌ترین افتخارات بهمن در دوران فعالیت این باشگاه بود. بهمن در سال 1373 به قهرمانی در جام میلز هندوستان هم دست پیدا کرد.
بهمن مداح مثل همه مدیران باشگاه‌های خصوصی بلندپروازی‌های خودش را داشت. او سعی کرد بهترین مربیان و بهترین بازیکنان را برای تیمش استخدام کند. به جز این تیم‌های پایه بهمن هم سطح بسیار بالایی داشتند و بازیکنان معروفی مثل فرهاد مجیدی، علی لطیفی، ستار همدانی و محمد نوازی از محصولات تیم‌های پایه بهمن بودند. فیروز کریمی، فرهاد کاظمی و ابراهیم قاسم‌پور هم جزو بزرگ‌ترین مربیانی بودند که در بهمن کار کردند.
شاید بد نباشد رویایی‌ترین ترکیب بهمن را مرور کنیم. تیمی که احمد سجادی دروازه‌بانش بود، رضا رضایی منش و علی اکبر یوسفی دو مدافع کناری و نادر محمدخانی و محمد خاکپور هم مدافعان میانی بودند. حمید استیلی و مهدی تارتار در مرکز زمین و آرش نوآموز و خداداد عزیزی در کناره‌های خط میانی بازی می‌کردند. در خط حمله هم اصغر مدیر روستا و محسن گروسی حضور داشتند. ذخیره‌های این تیم هم بازیکنانی مثل هاشم حیدری، یدالله سلیمانی و مارکار آقاجانیان بودند!
لباس اول این تیم زرد رنگ بود اما قدیمی‌ترهای فوتبال ایران بهمن را بیشتر با لباس دومش که به رنگ قرمز و آبی راه راه بود به یاد می‌آورند. لباسی که به نظر می‌رسید عامدانه و به قصد رقابت با پرسپولیس و استقلال به این شکل طراحی شده است. البته شباهت زیادی هم به یکی از لباس های تیم بایرن مونیخ داشت.
از خاطره انگیزترین و مهم‌ترین مسابقاتی که تیم بهمن انجام داده است می‌توان به بازی با تیم الطلبه عراق در جام باشگاه‌های آسیا اشاره کرد. روزنامه خبر ورزشی درباره این مسابقه نوشته است: «این بازی اولین تقابل یک تیم ایرانی با یک تیم عراقی بعد از پایان جنگ تحمیلی بود و از حساسیتی فراتر از یک مسابقه عادی برخوردار بود. بهمن با گل محمد خاکپور الطلبه را در خاک عراق شکست داد و باعث عصبانیت صدام حسین دیکتاتور وقت شد.»
آخرین باری هم که نام این تیم در فضای فوتبال ایران شنیده شد فینال جام حذفی در سال ۷۹ بود که بهمن 3 بر یک به استقلال باخت. آخرین رضایتنامه برای فرزاد مجیدی به نام استقلال صادر شد و پس از آن بهمن به تاریخ پیوست.
بعد از انحلال بهمن دیگر خبری از بهمن مداح نشد و حالا خبر رسیده است که او به تازگی از دنیا رفته است. کسانی که او را می‌شناختند می‌گویند او عاشق فوتبال و باشگاهداری بود اما فضای دولتی حاکم بر فوتبال ایران در آن سال‌ها امکان رقابت را از بهمن مداح و تیمش گرفت.
1359
